มีเรื่อง เล่า การประชาสัมพันธ์ แบบคิดเองเออเองของผมอีก
คือ โรงเรียนผมไม่เคยมีตัวตนในอินเตอร์เน็ต
ครูผู้ร่วมกันทำก็ งงว่าอินเตอร์เน็ต มันจะช่วยโรงเรียนแบบไหน
ผม ก็เอาวะรู้นิดๆหน่อยๆ ก็บอกไปว่า ได้แต่บอกไปว่า
มีดีกว่าไม่มีแหละนา เชื่อผม สำคัญคือ ฟรี!
เลยคิดว่าจะมีเว็บโรงเรียน สักอัน(เว็บ)
ถามเมีย เมียบอกเดี๋ยวให้น้องชายที่เป็น วมต. ของเครือเนชั่นช่วยทำ
แต่ต่างคนต่างยุ่งอีรุงตุงนัง
ผมว่าแบบนั้นช้าไป เอามาทำเองชั่วคราวไปก่อน
ก็ งงๆ ว่าโลกออนไลน์มันมาไกล ผมจะทำไงดี
คิดขึ้นมาได้ก็แต่บล็อก เพราะมันสำเร็จรูป
หยิบๆ วางๆแปะๆ โปะๆ คงพอได้
นั่งหาบล็อก ถามแอน(ยักษ์) แอนบอกเอาเวิลเพรส
ผมก็ไปสมัครตามแอนบอก มานั่งดู เวรกรรมยากไปสำหรับครูแบบผม
ก่อนนั้นผมไปสมัคร บล็อกสปอต ไว้ด้วยเลยทำไปก่อน
คิดว่าเดี่ญวค่อยศึกษาที่แอนแนะนำ
ก็เริ่มทำ ทีละนิดทีละน้อย
แต่สิ่งที่ตั้งใจมากคือ การบอกตัวตนให้คนที่เป็นกลุ่มเป้าหมายรู้
ว่ามีโรงเรียนสอนศิลปะเด็ก ชื่อ โรงเรียนสอนศิลปะพิชา อยู่ในโลกด้วย
และขอให้กูเกิล รู้จักสักหน่อย ก็เฮฮาแล้ว
ในบล็อก ผมทำไปตามที่โรงเรียนแห่งนึงควรจะมี
แต่สิ่งที่ผมอยากให้มีมากที่สุดคือ อยากมีบทสัมภาษณ์ผู้ปกครอง
เพราะสิ่งนี้คือ ความต่างจากเว็บอื่นๆ
และเป็นเรื่องดีมากสำหรับตัวเอง นอกจากจะได้ประชาสัมพันธ์
ไปในตัวแล้วก็ได้พูดคุยกับผู้ปกครอง เอื้อเฟื้อไปถึงผู้อ่านคนอื่นๆ
ผมคิด ตีมการสัมภาษณ์ไว้เรื่อยๆ เหมือนทำหนังสือเล่มนึง
ตอนนี้มีเปิดด้วยสัมภาษณ์ ผู้ปกครองทั่วไปเป็นครั้งแรก(เอาแม่สวย
)
ครั้งที่สอง ก็เป็นการเลี้ยงลูกแฝด
ครั้งต่อไปว่าจะเอา ลูกวัยรุ่น เป็นประเด็น
ครั้งหน้าอาจจะเป็น เลี้ยงแบบโฮมสคูล
และในรายละเอียดการสัมภาษณ์ มีเรื่องราวมากมาย
เช่นชื่อโรงเรียนที่เด็กๆ เรียน เมเตฯ เซ็นฟรัง เซนต์คาเบียล อมาตยกุล แย้มสะอาด
หรือ บรรดาสาธิตฯ นี่คือการยืนยันระดับโรงเรียนได้เหมือนกัน
ต่อมา ผมเจอพี่กนก ผมขอและบอกว่า
จะเอารูปพี่กนกมาแปะในบล็อกโรงเรียนนะ
พี่เขาก็ ยินดีเต็มใจ และ งงว่าเขาจะช่วยอะไรโรงเรียนผมได้
ซึ่งในความจริงนี่คือการประชาสัมพันธ์ชั้นยอด
เพราะ บุคลิกพี่กนก เมื่อผู้ปกครองมองแล้วคิดว่า
จริงใจ รักครอบครัว ไม่มีพิษมีภัย เชื่อถือได้
ผู้ปกครองบอกผม(หลายคนเลยว่า) ตัดสินใจฟันธง
สมัครเรียนหลังจากพิจารณารายละเอียดแบบอื่นแล้ว
แต่ยังไม่ปักใจ พอเจอพี่กนก ก็ปักใจเรียนเลย
เรื่องราวเหล่านี้เจอใครผมก็เล่า
ใครถามผมก็บอก อะไรไม่ดีผู้รู้กว่าก็สั่งสอน
อะไรดีผมก็ได้ทวนตัวเองไปด้วย ว่านี่ดีนะจำไว้
อย่าลืม และสำคัญผมสนุกสนานมากมายทีเดียว
