มันเป็นแค่สเก็ตช์คร่าวๆ น่ะ
เอาไว้บันทึกและสำรวจความคิดตัวเอง
เหมือนซ้ือมไว้ก่อนที่จะถ่ายจริงๆ
เพราะพอเวลาที่ใช้กล้องฟิลม์
จะได้ไม่ต้องมาเสียเวลา
คิดโน่นนี่นั่นอะไรแล้ว
ปรับขาตั้ง วัดแสง รอจังหวะเวลา
แล้วกดชัตเตอร์อย่างเดียว
ที่ต้องใช้วิธีนี้ เพราะอย่างที่เคยเล่าไปว่า
มีอยู่ช่วงนึง ก่อนจะกดชัตเตอร์
มันจะชอบมีความลังเลบ้าบออะไรไม่รู้เกิดขึ้นในใจทุกที
(เข้าใจว่ามันเป็นเพราะ ยังคิดไม่เสร็จ)
.....................................
อย่างรูปข้างบน สิ่งที่ตูคิดในหัวก็คือ
บันไดที่ทอดไปชานชาลาอีกฝั่ง
มันเหมือนสัญลักษณ์ของ
การเปลี่ยนแปลง ความหวัง การไปสู่อนาคต
แต่ทีนี้เส้นทางที่จะไปถึงตรงนั้น
บางทีมันก็พร่าเลือนไปตามกาลเวลา
มันก็ทำให้เราลังเล ว่าจะกล้าเดินไปสู่การเปลี่ยนแปลง
ที่บนเส้นทางมันก็ยังไม่มีอะไรชัดเจนไหม
อย่างรูปที่สอง เวลาเรารอรถไฟกลับบ้าน
มันเหมือนเรารอความหวังอะไรสักอย่าง
ก็คิดว่า ตอนที่รอรถไฟเกือบยี่สิบนาที
ระหว่างนั้นเราคิดอะไรกันบ้างนะ
