ต่อ----
หลังจากเลิกกัน เราก็จมๆ งม กับความเศร้านั่นละ 
คือมันไม่ได้เศร้าที่เลิก แต่ดั๊น เศร้าเรื่องที่มันหนีเรานี่ละ
มันเสียใจที่ไม่ยอมบอกกันตรงๆ รู้สึกเหมือนแบบ โดนมองว่าไม่ผู้ใหญ่ทั้งๆที่อดทนมาตลอด
( โดนมาหลายเม็ดมาก)
มีอยู่วันหนึ่ง
เราก็เล่นบลอคของเราไป แน่นอน firefox มันมีฮิสตอรี่ค้างไว้เยะอมาก
พอเราพิมพ์คำที่เกี่ยวเนื่องกับบลอคของเขา
เราก็ด้วยความยังคิดถึงก็เข้าไปดู
ผ่างงงงง!!!!!
หัวข้อบลอค--เรื่องของคนจะไป กับหัวใจของหลายๆคน ประมาณนี้
ฟังๆเหกมือนอาจจะเป้นบลอคคำสารภาพที่ตัวเองทำไม่ดีไว้
ทีไหนได้ เป็นบลอคคุยโวความสามารถในการสับรางทั้ง7 (ย้ำว่า 7 )
โดยมีตูเป็นนัมเบอร์ 0
แถมยังอ่านไปมา จับใจความได้ว่า การไป ตจว คือไปอยู่กับคนอื่น
(คือเป็นทหารเกณฑ์ แต่หนีออกจากกรม อันนี้เรื่องทุจริอตภายในอีกชั้นนึง )***
ที่ออกร่อนไปมาก็ไปอยู่กับเบอร์นั้นเบอร์นี้
แล้วก็บ่นแบบว่า มาหาถึงกรม ยังงี้ยังัง้น โกรธไหม
ตรงไปหาถึงกรม น่ะจริงแต่โมโหตรงที่
ก็เล่าแต่ความไม่ดีของผู้อื่น แต่ความไม่ดีของตัวเองไม่ยักกะพูดถึง แล้วเอามาเขียนบลอคกันแบบว่า สนานใจ อ่านให้สนุก ใช่บอลคส่วนตัวคุณ แต่มีเรื่องตูด้วยเฟ้ยทำไงละ แค้นสุดขีดแทน ก็เลย ทำไงละ เปิดเอ็ม (บลอคมันไว้อยู่)
แล้วเขียนชื่อเอ็มใหม่ ว่า--รู้ไหมทำไมไม่ใช้จิตวิทยากับคุณ- คุณมันกลวง
( ตอนทะเลาะกัน เคยโดนเขาด่าว่าทำไมไม่ใช่จิตวิทยา เพราะจบจิตมา)
****สำหรับผมคนเรียนจิตวิทยามา เขาไม่มาใช้ความรู้ทางจิตกับคนสนิทหรือเพื่อนผองหรอก มันรุ้ มันมองทะลุสันดานหมดพอดีพอตั้งหัวเอ็ม ก็ปลดบลอคเขา แล้วก็บลอคอีกที
(ทำแบบนี้ เอ็มเราก็จะเด้งไห้เขาเห็นไง แล้วเราก็ออฟไป) อันนี้ยอมรับว่าร้ายมาก***********************
ทันใดนั้นทั้งทางบลอค ทางเมล์ ทางโทรศัพท์ มีมาทุกข้อความ แต่ทุกข้อความเขียนว่า ได้โปรดอย่างยุ่งกับผม
ทำไมถึงใช้คำว่า ยุ่ง
ทั้งๆที่คุณเอาเรื่องเราไปเขียน แล้วดันมาเขียนหัวข้อดูเหมือนเราทำร้ายมันมาแต่แรก ก็เลยขึ้นไปกันใหญ่
เลยไปร่ายไว้ไน บลอค เอนทรี่นัน้เลยแหละ ว่าจะเล่าอะไรก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่ช่วยทำให้มันส่วนตัวนิดนิง แล้วก็เล่าไห้หมดทุกด้านไม่ไช่เล่าแต่ความดีของตัว ความชั่วของคนอื่น แล้วไม่ต้องห่วงไม่ยุ่งหรอกถ้าไม่พูดถึง( แน่นนอนป่านนี้ลบแล้ว)
หลังจากนั้นก็ลบทิ้งทุกอย่างที่เป็นของมันทั้งหมด
เป็นคนแรกที่สาปส่งได้อย่างสุดหัวใจจริงๆ ไม่เคยโกรธแฟนเก่าคนไหนมาก่อนเลย
