เล่าเรื่องเบื้องหลัง
1. ออกแบบฟอนต์ ให้อยู่บนรูปเกลียวริบบิ้น โดยกำหนดตำแหน่ง ปรกติ 3 ตัว ตัวกลับหลัง 2 ตัว
1.1 ยากไป และมองก็ไม่ค่อยออก นำเส้นบนล่าง มาช่วยนำสายตา
1.2 ปรับมุมเอียงของเส้น เพื่อไม่ให้อักษรทับกันน้อยที่สุด
2. ขึ้นโครง vector แล้วทำเฉพาะอักษรไทย (ดังรูป)
2.1 ตัวกลับหลัง เล็กลงไปหน่อย เพราะระยะไกลกว่า
2.2 สระบน เบียดเสียด ต้องเฉือนออกไปบ้าง หรือกระเด็นไปวางไกลๆบ้าง
3. ย้ายมาขึ้นฟอนต์ โดยใช้โครงของฟอนต์ เด้งดึ๋ง ได้เลย
3.1 พิมพ์แล้ว เอียงเป็นแนวตั้ง พบว่าเอียงน้อยไปไม่สวย..ซวยแล้ว
3.2 บังเอิญ พบว่ากดตัวเอียงแล้วสวยขึ้นสำหรับตัวปกติ แต่ตัวกลับหลังน่าเกลียด
3.3 แก้ไขตัวอักษรชุดที่เป็นตัวปรกติให้เอียงมาขึ้น จัดระยะอักษรใหม่หมด ส่วนตัวกลับหลัง แก้ไขส่วนที่เฉือนทิ้งไป เพราะองศาเส้นเปลี่ยนไป ไม่ทับแล้ว
3.4 แก้ไขเรื่อง วรรณยุกต์ เพราะล้นเส้นไปหมดเลย
3.5 แก้ไขเส้นนำสายตา ให้เหมาะสมได้ระยะ
3.6 เพิ่มเส้นนำสายตาตัวปรกติให้ต่างจาก เส้นนำสายตาของตัวกลับหลัง เพื่อให้เห็นชัดเจนว่าตัวไหนปรกติ ตัวไหนกลับตัวอยู่
พอไหว.. และ..พอเถอะ 55
