CG+ นิตยสารออกใหม่ครับ

แอบมาโปรโมทนิดนึงนะครับผม
นิตยสารเล่มนี้ผมทำเลเอาท์กับภาพประกอบบางหน้าเอง
ก็เกือบทั้งเล่มนั่นแหละ

CG+ หรือ ซีจีพลัสแมกกาซีน
นิตยสารน้องใหม่ ที่สนับสนุนผลงานทางด้าน
กราฟิกดีไซน์ และมัลติมีเดียของไทย
ฉบับใหม่อีกเล่ม ที่ออกมาให้อุดหนุนกัน

ทางทีมงานตั้งใจทำขึ้นเพื่อยกระดับวงการกราฟิกไทยให้มันเจ๋งขึ้น
มีที่ทางในการปลดปล่อยมากขึ้น
เป็นเวทีสำหรับคนทำงานด้านนี้ในบ้านเราโดยเฉพาะ

ฉบับนี้เป็นฉบับปฐมฤกษ์ พบกับ Interview 8e88 Graphic (ปรีชา อิศราภิวัฒน์)
และ คุณแมน Creative จากบริษัท เล่นอะไร ในงานชุด Graphic Series
รวมไปถึงงาน Comic ลายเส้นเฉียบขาดของคุณ สุทธิชาติ ศราภัยวานิช
(ผู้เขียนการ์ตูนหัวปลาหมึก JOE the SEA-CRET AGENT) และเนื้อหาอีกมากมายในเล่ม


ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่บล็อกผมนะครับ
http://littlemee.gulife.com

เนื่องจากผมไม่เคยมีประสบการณ์จริงๆจังๆกับนิตยสารแบบนี้เลย
เลยอยากขอฟีดแบกจากทุกๆคนที่ได้เห็น ได้อ่านมาบ้างอะครับ
เพื่อนำไปพัฒนา ปรับปรุง ในการทำต่อไป

 

น่าอ่านครับขอให้อยู่นานๆ นะครับ

 

น่าสนใจจังค่ะ

ครับผมขอบคุณครับ
อยากให้อยู่นานๆเหมือนกันครับ
จริงๆผมก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียเท่าไหร่
เพราะไปทำงานในฐานะกราฟิกดีไซน์เน่อ
แต่ด้วยจำนวนทีมงานอัน้อยนิด ก็เลยมีกราฟิกแค่ผมคนเดียว

ที่อยากให้อยู่นานๆคงเป็นเพราะ
ผมอยากเห็นนิตยสารแนวนี้ในไทยมานานแล้วครับ
มันน่าจะช่วยเป็นที่ทางให้ปลดปล่อยของเด็กรุ่นใหม่ๆ หรือคนในวงการกราฟิกบ้านเราได้อีกเยอะเลย

น่าอ่านครับขอให้อยู่นานๆ นะครับ

เห็นด้วยครับ เพราะเดี๋ยวนี้หายากมากเลย มีเหลืออยู่ไม่กี่ฉบับ

นิตยสารแนวนี้ เห็นมีคนพยายามทำออกมาเรื่อยๆ นะครับ
แต่ด้วยเงื่อนไขทางธุรกิจอันโหดร้ายของวงการนิตยสาร
เลยไม่ค่อยเหลือเล่มที่ยังคงยืนอยู่ได้
เอาเป็นว่าเล่มนี้มือกราฟิกมาโปรโมตเองก็จะขอหนับหนุนซะหน่อย


(อ่านคำโฆษณาแล้ว ชอบทุกอย่าง ยกเว้นคุณสุทธิชาติอะไรนี่ ไม่ไหว )

[มังกร]

ทำไมเหรอ 

ถามเจ๊กัมส์สิครับ

พอได้ลงมาดูแลหลายๆส่วนเอง (แต่ไม่เกี่ยวกะเรื่องเงิน เพราะกินเงินเดือนธรรมด๊าธรรมดา)
ก้อพบว่า โอ้โหวงการนิตยสารไทยมันเหมือนจะกว้าง แต่มันแคบจังเลยครับ
ยิ่งกลุ่มเป้าหมายในวงการกราฟิกนี่ยิ่งน้อยลงไปอีก

นี่อาศัยว่าทำเพราะอยากทำนะเนี่ย
ถ้าพูดถึงในแง่ธุรกิจไปทำนิตยสารก๊อซซิบอาจจะขายง่ายกว่า

พวกกระดาษที่เราเห็นเค้าพิมพ์ดีๆ เท่ๆ แบบที่นิตยสารต่างประเทศทำ
ค่ากระดาษแบบนั้นแพงมากเลยครับ
เลยตอบข้อสงสัยผมได้ดีเลยว่า ทำไมนิตยสารบ้านเราไม่ค่อยทำกระดาษแบบนั้นซะที

ใครมีประสบการณ์ด้านนี้ มาแลกเปลี่ยนกันฟังหน่อยครับ

จขกจ ทำไปสักพักก็รู้ครับ

ผ่านสิบเล่มถือว่าไปต่อได้ยาวๆ


เรื่องหัวปลาหมึกมีอะไรลับลมคมหอกหรือ
คงต้องขี่ม้าเลียบค่ายถามไถ่เสียแล้ว


ตลาดหนังสือแนวนี้ออกจะแคบสักหน่อย
ผมเอาใจช่วยเยอะๆเลยครับ

คล้ายๆกับคนที่ริจะเขียนหนังสือ 3D ที่โคตรยากโคตรใช้ความรุ้ เขียนก็นาน แต่กลับขายได้น้อยนิด
แต่กลับกัน หนังสือรวมเว็บเด็ด สอนใช้ Neroburn กลับขายดีเป็นเทน้ำเทท่า


เพราะคนที่ใช้งานพวกโปรแกรมกราฟฟิกมันน้อยมากๆๆๆๆ ไงครับ (เอ้อ แต่  photoshop ขายดีนะ)

พ็อกเก็ตบุ๊กนั่นยังดีครับ
เพราะการบริหารจัดการมันจบในโครมเดียว ตูมเดียว
แต่นิตยสารนี่หนักหนากว่านั้นหลายเท่า
ไม่ต้องเอาวงการกราฟิกหรอก
แค่หนังสือธรรมดาๆ ที่ตลาดกว้างกว่าก็ดับมาเยอะแล้ว

นี่ไม่ได้บั่นทอนกำลังใจนะ เข้าใจใช่ไหมครับ


ดังนั้น เราต้องช่วยกันสนับสนุน! ด้วยการทำให้มันดัง! และนายทุนยอมลงโฆษณา!

ช่วงแรกจะทำราย 2 เดือนครับ
เพื่อดูฟีดแบ็กก่อน

แล้วค่อยลดไปเป็นเดือนละเล่มเมื่ออยู่ตัวอะครับ

เพราะตอนนี้ผมกำลังเรียนอยู่ด้วย (กำลังจะขึ้นปีสาม)
จะให้มาตู้มทีเดียว อาจจะตายก่อนได้ ฮ่าๆๆ

ปล.พี่เลย์อิจิเอาไปเทียบกับคนที่เขียนหนังสือ 3D ได้เจ๋งมากครับ 

คล้ายๆกับคนที่ริจะเขียนหนังสือ 3D ที่โคตรยากโคตรใช้ความรุ้ เขียนก็นาน แต่กลับขายได้น้อยนิด
แต่กลับกัน หนังสือรวมเว็บเด็ด สอนใช้ Neroburn กลับขายดีเป็นเทน้ำเทท่า


เพราะคนที่ใช้งานพวกโปรแกรมกราฟฟิกมันน้อยมากๆๆๆๆ ไงครับ (เอ้อ แต่  photoshop ขายดีนะ)

รวมทีเด็ดอะไรนี่มันเป็นตลาดที่กว้างใช่ไหมป๋าเลย์
ฉะนั้นทำออกมาเหอะ ขายกระจาย ขายก่อนได้ก่อน

สนพ. ที่ผมทำมาหารับประทานก็ออกหนังสือพวกนี้เยอะ
แต่เรื่องอะไรที่ลงลึกไปในรายละเอียดคนเริ่มอยากรู้น้อย
ขายก็ยากขึ้น ลำบากที่จะพิมพ์

ว่าเรื่องหนังสือกราฟฟิก นึกถึง ad&art ไม่รู้จะอยู่ไปนานอีกเท่าไหร่
ส่วนฟรีฟรอม ท่าทางจะสายป่านยาว แต่น้ำลายเหนียวติดคอเหมือนกัน