เพลงแหล่ ดาวลูกไก่ โดย พร ภิรมย์์
ภาคหนึ่ง
โอ้ชีวิตคิดไฉน.............................ใครหนอใครลิขิต
ปกาศิตของศิวะ...........................หรือของพระพรหมเจ้า
บ้างกำเนิดเกิดมา........................พอลืมตามองโลก
บ้างมีโชคบ้างอับโชค...................มีสุขโศกปนเศร้า
แต่จอมนราพิสุทธ๋........................ท่านสอนพุทธบริษัท
เป็นธรรมะปรมาศ.......................อ้างถึงอำนาจกรรมเก่า
ว่ากุศลาธรรมา...........................มนุษย์เกิดมามีสุข
อกุศลาพาให้ทุกข.......................ดังไฟที่ลุกรุมเร้า
บ้างกึ่งดีกึ่งชั่ว...........................เพราะตัวของตัวมัววุ่น
สร้างทั้งบุญทั้งบาป.....................เหมือนดำที่ฉาบด้วยขาว
ผมมิใช่บัณฑิต...........................อันมีจิตเสน่หา
ที่จะเป็นนาคเทศนา...................มาเจรจายั่วเย้า
จึงตั้งศรัทธาสาทก.....................เรื่องยาจกยากจน
มีตากับยายสองคน....................ปลูกบ้านอยู่บนเชิงเขา
แกเลี้ยงแม่ไก่อ.........................มีลูกอยู่เจ็ดตัว
เช้าก็ออกไปริมรั้ว....................จิกกินเม็ดถั่วเม็ดข้าว
เวลามีเหยี่ยวเฉี่ยวโฉบ.............ซิแม่ก็โอบปีกอุ้ม
กางสองปีกออกคลุม.................พาลูกทั้งกลุ่มเข้าเล้า
แม่ไก่จะปลอบขวัญลูก..............เสียงกรุ๊กกรุ๊กปลุกขวัญ
ลูกตอบเจี๊ยบๆเสียงลั่น.............ทั้งๆที่ขวัญเขย่า
แล้วเขี่ยข้าวออกเผื่อ................ต่างคุ้ยเหยื่อออกให้
ลูกไก่แม่ไก่ไร้ทุกข์ .................สิไม่มีสุขใดเท่า
ถึงคราวจะสิ้นชีวิต...................เมื่อใกล้อาทิตย์อัศดง
มีภิกษุหนึ่งองค์........................เดินออกจากดงชายเขา
ธุดงค์เดียวด้นดั้น....................เห็นสายันห์สมัย
หยุดกางกลดพลันทันใด...........หลังบ้านตายายผู้เฒ่า
อยากรู้เรื่องต่อก็ต้อง................เปิดหน้าสองฟังเอา
ภาคสอง
พระธุดงค์ปลงกรด..................ตะวันก็หมดแสงส่อง
อาศัยโคมทองจันทรา...............ลอยขึ้นมายอดเขา
ฝ่ายว่าสองยายตา....................เกิดศรัทธาสงสาร
พระผู้ภิกขาจาร......................ต้องขาดอาหารมื้อเช้า
...ดงกันดารย่านนี้...................รึก็ไม่มีบ้านอื่น
ข้าวจะกล้ำน้ำจะกลืน...............จะมีใครยื่นให้เล่า
พวกฟักแฟงแตงกวา...............ของเราก็มาตายหมด
นึกสงสารพระจะอด................ทั้งสองกำศรตโศรกเศร้า
สักครู่หนึ่งตาจึงเอ่ย.................นี่หนายายเอยตอนแจ้ง
ต้องเชือดแม่ไก่แล้วแกง..........ฝ่ายยายไม่แย้งตาเฒ่า
ส่วนแม่ไก่ได้ยิน.....................น้ำตารินหลั่งไหล
ครั้นจะรีบหนีไป....................คงต้องตายเปล่าเปล่า
อ้าปากออกบอกลูก................แม่ต้องถูกตาเชือด
คอยดูเลือดแม่ไหล................พรุ่งนี้ต้องตายจากเจ้า
มาเถิดลูกมาซุกอก................ให้แม่ได้กกก่อนตาย
แม่ขอกกเป็นครั้งสุดท้าย........แล้วแม่ต้องตายตอนเช้า
อย่าทะเลาะเบาะแว้ง...............อย่าขัดแย้งเหยียดหยัน
จงรู้จักรักกัน.........................อย่าผลุนผลันสับเพร่า
เจ้าตัวใหญ่สายสวาท..............อย่าเกรี้ยวกราดน้องๆ
จงปกครองดูแล.....................ให้เหมือนดังแม่เลี้ยงเจ้า
น่าสงสารแม่ไก่......................น้ำตาไหลสอนลูก
เช้าก็ถูกตาเชือด...................ต้องหลั่งเลือดนองเล้า
ส่วนลูกไก่ทั้งเจ็ด...................เหมือนถูกเด็ดดวงใจ
จึงพากันโดดเข้ากองไฟ.........ตายตามแม่ไก่ดังกล่าว
ด้วยอานิสงค์ใจประเสริฐ.........ลูกไก่ไปเกิดเป็นดาว
