จี๊ดจ๊าดซาบซ่านหัวใจ

เอาไว้ใช้กับอุ้ย หรือว่า ให้อุ้ยใช้

เอาให้พี่กัมส์แหละใช้

[มังกร]

เฮ้อ เป็นวัยรุ่นมันเหนื่อย /

โตนแก่แล้วซินะ 

เค้ายังเป็นเด็ก 

[มังกร]

ซาบซ่านหัวใจ 

[มังกร]

ตกลงผลเป็นไงอะ?

เคยรู้สึกแบบนี้สองครั้ง..

ครั้งแรก..
กับเพื่อนหญิงที่สนิทที่สุด
บ้านอยู่ซอยเดียวกัน
เล่นกันมาแต่เด็ก
เรียนอนุบาลที่เดียวกัน..
แล้วก็แยกกันไป เจอกันอีกทีตอนโต..
ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม
ไปรับไปส่ง.. ไปไหนมาไหนด้วยกันเป็นประจำ
สุดท้ายเลยตัดสินใจบอกไป..
ตอนดูทีวีอยู่ด้วยกันที่บ้านของเค้า..

ผลก็คือ.. เค้าไม่่่คุยด้วยอีกเลยนับแต่นั้น
ทั้งๆที่เรียนอยู่ห้องเดียวกันตลอดสามปี..
มาคุยกันอีกทีตอนอยู่มหาลัย
ตอนนี้คุยกัน.. พูดเล่นกันได้แล้ว
แต่ยังไงมันก็ไม่เหมือนเดิม
เพราะเค้าไม่ยอมเรียกชื่อเล่นเราอีกเลย..

ครั้งที่สอง..
กับเพื่อนต่างห้องที่สนิทมากก..
ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
ประมาณว่าเพื่อนร่วมก๊วนอ่ะแหละ
อยู่หอเดียวกันห้องติดกัน
มีไรคุยกันได้ทุกเรื่อง..

แต่ครั้งนี้เราไม่ได้พูดอะไรออกไปนะ
เพราะ "ความเป็นเพื่อนมันค้ำคออยู่"น่ะ
เค้าสำคัญกับเรามาก..
เราไม่อยากเสียเค้าไป..เหมือนกับครั้งแรก

เราเชื่อว่าเค้ารู้นะ.. ว่าเราคิดยังไง
แต่ก็นั่นแหละ..
ต่างคนต่างเลือกที่จะไม่พูด..
เลือกที่จะไม่ถาม..
เพราะคิดว่า..เป็นเพื่อนกันแบบนี้
"ดีที่สุดแล้ว"

พอเรียนจบแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปคนละทาง
สมัยนั้นยังไม่ค่อยมีใครใช้มือถือ..
ก็มีเพจหากันบ้าง... ในช่วงแรกๆ
จากนั้นก็ค่อยๆ ห่างกันไป

มาเจอเค้าอีกทีเมื่ือไม่นานมานี้..
ก็พูดก็คุยกัน..แต่่รู้สึกว่ามันไม่ได้สนิทกันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ก็แลกเบอร์กันไว้..โทรหากันสองสามครั้ง
แล้วก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย..

[มังกร]

น่าเสียดาย

เคยรู้สึกแบบนี้สองครั้ง..

ครั้งแรก..
กับเพื่อนหญิงที่สนิทที่สุด
บ้านอยู่ซอยเดียวกัน
เล่นกันมาแต่เด็ก
เรียนอนุบาลที่เดียวกัน..
แล้วก็แยกกันไป เจอกันอีกทีตอนโต..
ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม
ไปรับไปส่ง.. ไปไหนมาไหนด้วยกันเป็นประจำ
สุดท้ายเลยตัดสินใจบอกไป..
ตอนดูทีวีอยู่ด้วยกันที่บ้านของเค้า..

ผลก็คือ.. เค้าไม่่่คุยด้วยอีกเลยนับแต่นั้น
ทั้งๆที่เรียนอยู่ห้องเดียวกันตลอดสามปี..
มาคุยกันอีกทีตอนอยู่มหาลัย
ตอนนี้คุยกัน.. พูดเล่นกันได้แล้ว
แต่ยังไงมันก็ไม่เหมือนเดิม
เพราะเค้าไม่ยอมเรียกชื่อเล่นเราอีกเลย..

ครั้งที่สอง..
กับเพื่อนต่างห้องที่สนิทมากก..
ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
ประมาณว่าเพื่อนร่วมก๊วนอ่ะแหละ
อยู่หอเดียวกันห้องติดกัน
มีไรคุยกันได้ทุกเรื่อง..

แต่ครั้งนี้เราไม่ได้พูดอะไรออกไปนะ
เพราะ "ความเป็นเพื่อนมันค้ำคออยู่"น่ะ
เค้าสำคัญกับเรามาก..
เราไม่อยากเสียเค้าไป..เหมือนกับครั้งแรก

เราเชื่อว่าเค้ารู้นะ.. ว่าเราคิดยังไง
แต่ก็นั่นแหละ..
ต่างคนต่างเลือกที่จะไม่พูด..
เลือกที่จะไม่ถาม..
เพราะคิดว่า..เป็นเพื่อนกันแบบนี้
"ดีที่สุดแล้ว"

พอเรียนจบแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปคนละทาง
สมัยนั้นยังไม่ค่อยมีใครใช้มือถือ..
ก็มีเพจหากันบ้าง... ในช่วงแรกๆ
จากนั้นก็ค่อยๆ ห่างกันไป

มาเจอเค้าอีกทีเมื่ือไม่นานมานี้..
ก็พูดก็คุยกัน..แต่่รู้สึกว่ามันไม่ได้สนิทกันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ก็แลกเบอร์กันไว้..โทรหากันสองสามครั้ง
แล้วก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย..

บอกก็ซวย ไม่บอกก็ซวย น่าสมสารอ่ะ

[มังกร]

ไม่ได้บอกก็ไม่เท่าไหร่

เราเสียดายที่จากสนิทกลายไปเป็นคนอื่นน่ะ

หุ หุ. .

คุ้นๆ ว่ะ






 

[มังกร]

   ก็แค่เร็วหรือช้า คุณอดทนได้นานไหมหละ เก็บมันไว้ในใจหรือพูดออกไปให้ได้รับรู้ มีแค่ตัวเลือกสองตัวเลือกเท่านั้น ทำไมต้องเลือกที่จะกดรีเซ็ท

[มังกร]

ก็แค่ผมรักคุณ
แล้วก็
 
เรียบร้อยครับ

[มังกร]

ก็เสียไปแล้วเพื่อนคนนึง เซ้งรู้จักกันมา10ปีเสียไปเพราะคำเดียว
แถมฉันไม่ได้บอกมันเองด้วย  


เลยยอมเปิดใจให้คนอื่น เลยมีแฟนเลย 
ชีวิตเลยจี๊ดจ๊าดซาบซ่านหัวใจ อีกครั้ง







ปล.วันนี้ฟังเพลง ดอกหญ้ากับหมาฝรั่งแล้วนึกถึงพี่อรเลย (เพลงชื่อนี้เปล่า )
นึกถึงพี่เมื่อคืนเลยค่ะ 

[มังกร]

โทร.ไปไม่ค่อยรับ

ทักใน MSN ก็เงียบ

เค้ารำคาญตูรึปล่าวเนี่ย?

พรุ่งนี้ชวนกินไอติม สงสัยเค้าจะลืมแล้ว