โอว..ปั่นกันกระจุย มีคนตัดหน้าตั้ง 7 คนแน่ะ
โอว..ปั่นกันกระจุย มีคนตัดหน้าตั้ง 2 คนแน่ะ
555 กดช้าไป มีคนตัดหน้าซะแล้วหนู พิมพ์ตั้งนาน
เพิ่งเป็นวันนี้สดๆร้อนๆเลยค่ะ
แต่ว่าไมเหมือนกับเรื่องที่หมอแมวยกตัวอย่างมา ไม่แน่ใจว่าใช่อาการเดียวกันรึเปล่านะคะ
วันนี้ ดาเตรียมสารเพื่อไปวัดค่าการคายแสง เกือบๆสามสิบขวด
ใช้เวลาเตรียมสารครึ่งวัน และต้องวัดให้เสร็จภายในวันเดียว
บ่ายแก่ๆ ได้เวลาเลิกงานของใครหลายๆคน
ดาก็วัดสารมาจนถึงซีรีย์สุดท้าย
มีรุ่นน้องผู้ชาย(ไม่แน่ใจว่าแท้หรือเปล่า)มาชวนคุย ให้ช่วยสอนใช้เครื่อง
ไหนๆก็ว่างๆไม่มีเพื่อนคุย ก็เลยสอนไปขำขำ ไม่รู้ว่าน้องเค้าเข้าใจหรือเปล่า
พูดคุยหยอกล้อกันเล่นบรรยากาศก็ดี๊ดี
ได้เวลาเอาสารไปเปลี่ยน ปากก็คุยกะน้องคนนั้น มือก็เทสาร
พอเทเสร็จ อ๊ะ เทผิดขวด
(ตูต้องเริ่มทำใหม่ตั้งแต่แรกหรือนี่
)
ว่าแล้วก็เย็นสันหลังวาบบบบบบ
รู้สึกเหมือนขนหัวลุก
คอมีก้อนอะไรมาอุด
พูดไม่ออก นิ่งไปเลย
ซักพัก เกิดอาการสติแตก วิ่งไปดูข้อมูล แล้วก็เลเบลที่ข้างขวด
มือเย็นมาก แต่เหงื่อซึมออกมาจนแฉะถุงมือยาง
ที่เหนื่อยมาทั้งวันนี้ มันเพื่ออะไร
เมื่อเช้ารีบตื่นแต่เช้า เพื่อมาเตรียมสาร
แล็บโปรเจคที่คิดว่าจะเสร็จภายในวันนี้
เมื่อไหร่ที่เครื่องมือจะว่างอีก
แย่แล้ว แย่แน่ๆ
พอตั้งสติได้ก็ดูให้แน่ใจอีกที ไม่ได้เตรียมสารผิด
เพราะงั้น แล็บโปรเจคดาเสร็จแล้ว เหลือแค่จัดการกับข้อมูล เย้ๆ
เอ๊ะ
