ชี้แจงลิขสิทธิ์การใช้ฟอนต์

 

[มังกร]

ใจเย็นๆครับ
ผมว่าที่ถกกันนี่มีประโยชน์ดีออกนะครับ

แล้วยังไม่เห็นโพสไหนจะบอกว่ายอมๆกันไปเลยครับ

 

อย่าเพิ่งเหนื่อยสิครับ

ที่เขายอมเพราะไม่อยากเหนื่อยไงครับ สุดท้ายก็โดยเอารัดเอาเปรียบ

ยังไม่ได้อ่านละเอียดครับ แต่มาเป็นกำลังใจ (+2)

 

[มังกร]

เอาจริงๆ กันเลยนะครับ

ยังจับประเด็นไม่ถูก 

รู้แต่ลิขสิทธิ์  เจ้าของลิขสิทธิ์เอาเปรียบ  ผู้ใช้เสียเปรียบ  กรมทรัพย์สินทางปัญญา   

[มังกร]

   ความเข้าใจของคนเรามันไม่ตรงกัน ก็ต้องมีโต้เถียงกันบ้างครับ ถ้ายอมแพ้แล้ว เราจะหาข้อเท็จจริงได้อย่างไรครับ

อย่าเพิ่งท้อแท้สิครับ
ในเมื่อคุณมาเพื่อแสดงความคิดเห็น โอเคเรารับฟังและคิดตาม

แต่ทีนี้ถ้าคลุกคลีอยู่ในวงการท่เขาซีเรียสเรื่องลิขสิทธิ์ (ในฝั่งของผู้ผลิต) มาสักพัก
คุณอาจจะได้เห็นความเห็นจากอีกฝั่ง อันนี้ก็เป็นหน้าที่ที่คุณต้องรับฟังด้วยนะครับ



บ่อยครั้งที่เน็ตบ้านผมมีปัญหา ก็เลยโทรถามพนักงานจากทรูอินเทอร์เน็ต
แล้วพนักงานก็ไม่สามารถตอบคำถามเกี่ยวกับทางเทคนิคยากๆ ในเคสที่ไม่ได้เจอบ่อยๆ ได้
ผมเชื่อว่าฉันใดก็ฉันนั้นครับ อย่าเพิ่งมีข้อสรุปจากการฟังมาจากแหล่งเดียว




อยากให้คุณแฮปปี้จังลองสังเกตเรื่อง "สัญญาอนุญาต" ดูครับ
ไม่ว่าจะเป็นสัญญาของเจ้าของหอพัก ของผู้จ้างงาน ของบริษัทออกแบบ
แต่ละที่ก็จะมีสัญญาอนุญาตต่างกันออกไป ผมเชื่อว่าในกรณีของฟอนต์ก็เช่นกัน
แต่ทั้งนี้ตัวเองยังไม่มั่นใจในข้อมูลว่าจะแข็งแรงพอที่จะมาถกกันอีกครั้ง ดังนั้นขอเวลาผมหน่อยนะครับ


ไม่ต้องกลัวว่าผมจะเข้าข้างใครครับ เพราะผมก็เป็นผู้ใช้เหมือนกันกับคุณ (แต่บ่อยครั้งที่ต้องโดดมาฝั่งผู้สร้างสรรค์บ้าง)




นะครับ อย่าเพิ่งท้อ




//ตัดหน้า 4 คน 

อย่าเพิ่งไปไหน

น่าถกกันก่อน
ใครเขาถามกันนี่ ก็สงสัยกันทั้งนั้น

 

[มังกร]

.

 

[มังกร]

ถกเลยๆ 

รอดูๆ 

-----------------------------------

อะ จริงจังๆ   

เรื่องลิขสิทธิ์ไม่ขอกล่าวถึงแล้ว ไปอ่านเอาที่กรมทรัพย์สินแล้วกัน

แต่ประเด็นปัญหามันอยู่ที่

ข้อสัญญาในการใช้งาน และสิทธิ์ในการเป็นเจ้าของผลงานนั้น

โดยที่ประเด็นมี 2 แบบคือ

1. จ่ายก่อนใช้  อันนั้นปัญหาจะง่ายขึ้น เพราะเราจะได้ดูข้อสัญญาต่างๆ อยู่แล้ว พอใจ ไม่พอใจ ก็อยู่ที่ทั้งสองผ่าย

2. ใช้ก่อนแล้วค่อยจ่าย  อันนี้แหละเป็นเหตุผลหลักที่บ่นๆ กัน เพราะเจ้าของสินค้าที่โดนแอบใช้ก็จ้องจะฟันให้หนัก
ฝ่ายที่โดนฟันก็จ้องจะเบี่ยงไม่ให้โดนฟัน  (ดูตื่นเต้นๆ)

โดยตัวกลางความสัมพันธ์ทั้งหมดคือ

ตัวบทกฎหมายอันสลับซับซ้อน เขียนให้ดูอ่านยากต่อการเข้าใจ
คำว่าลิขสิทธิ์
คำว่าหนูไม่รู้ววว์
คำว่าประนีประนอม
คำว่าโดนเอารัดเอาเปรียบ

 

 

 

ขอเป็นการเสริมนะครับ
ก่อนที่จะเถียงกันหนัก
ลอง load ข้อมูลไปอ่านกันก่อนนะครับ
http://www.ipthailand.org/dip/index.php?option=com_docman&task=cat_view&gid=82&Itemid=680
note:ผมตอบของคุณ Happychan มากสุดเพราะเป็นคนให้ข้อมูล ผมมีแค่เจตนามาให้ข้อมูลเสริมเท่านั้น

author=Happychan
เพราะเจ้าหน้าที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาบอกว่า ฟอนต์ที่สร้างหรือเรียบเรียงมาเป็นภาษไทยที่อ่านได้แล้ว ถือว่าเป็นทรัพย์สินของชาติค่ะ

สาเหตุที่เกิดอันนี้เกิดขึ้น เพราะเขาไม่ให้อ้างสิทธิ์ว่าเป็นของใครคนใดคนหนึ่ง เช่นผมไปจดคำว่า "สวัสดี" เป็นเครื่องหมายการค้า ถ้าเผลอให้จด
ต่อไปใครใช้คำว่าสวัสดีต้องจ่ายเงินให้ผม
เรื่องนี้เกิดกับ intel พยายามจดคำว่า 586 แต่จดไม่ได้(เพราะถ้าจดได้ ใครที่ใช้ 586 อาจจะต้องจ่ายเงินให้ intel) intel เลยใช้ pentium เป็นเครื่องหมายการค้าแทน(เครื่องหมายการค้า สิทธิบัตร ลิขสิทธิ์ อยู่คนละหมวด)

ดังนั้น ลิทธิบัตรที่ได้รับมาก็แสดงชัดเจนอยู่แล้วว่าคุณได้รับความคุ้มครองในกรณีของชุดโปรแกรม
หน้าที่ของเจ้าของลิขสิทธิ์ ก็อยู่ที่ว่ามีคนเอาโปรแกรมของคุณไปใช้จากแผ่นแท้รึเปล่า 

ลิทธิบัตร(ต้องจด, pantent) แต่ลิขสิทธิ์ไม่ต้องจด(แค่ publish สู่สาธารณะ และไม่จำเป็นต้องโฆษณา) จึงมีความหมายต่่างกัน

เพราะถ้าไม่จบแค่ตรงนั้น...คงเถียงกันไม่จบไม่สิ้น  เหมือนกับเราซื้อของแบรนเนมมาแล้ว...จะเอาไปทำอะไรต่อก็เรื่องของเรา จะเอาไปใช้เอง หรือจะเอาไปให้ญาติผู้ใหญ่เพื่อให้เค้ารักเรา จนมอบมรดกพันล้านให้เรา ผู้ผลิตแบรนเนมก็ไม่มีสิทธิ์มาขอแบ่งกองมรดก จากเหตุผลที่ว่า"ก็เพราะสินค้าชั้นไง คุณก็เลยได้มรดก เพราะฉะนั้นชั้นจะขึ้นราคาของที่คุณซื้อไปชิ้นนั้น"

คำว่าลิขสิทธิ์กับผลิตภัณท์ที่เกิดจากลิขสิทธิ์มีความหมายต่างกัน
เช่น รองเท้าอดิดาส เราสามารถใช้รองเท้าได้ แต่ใช้ตาของอดิดาสไม่ได้(อันนี้เป็นเครื่องหมายการค้า)

แล้วเรื่องก๊อปปี้ไม่ได้ ก็ต้องรู้กันอยู่แล้วว่าทำไม่ได้....ไม่ขอชี้แจงในประเด็นนั้นค่ะ

เชื่อไหมว่าเรา copy ได้ (ลองอ่าน ส่วนที่ 6 ของกฎหมายลิขสิทธิ์ดู) - ว่าจะไม่ชี้โพรงให้กระรอกแล้ว
ส่วนที่จะทำผิดคืออยู่ ส่วนที่ 5

แกรมมี่กำหนดให้อัลบั้ม "เบิร์ดธงไชย 70 ยังแจ๋ว" สามารถเปิดรับฟังได้ตามบ้านเท่านั้น
ถ้าคุณเอาไปเปิดในร้านอาหารต้องเป็นอีก License นึง (อันนี้มีจริง)

เรื่องการกำหนดสิทธิ์แล้วแต่เจ้าของสิทธิฺ์(ก็เขาทรงสิทธิ์)

อันนี้ทางเจ้าของฟอนต์มีหน้าที่นำสืบอย่างเดียวว่า สร้างคำว่า "สวัสดี" นี้มาจากที่ไหน แต่ไม่มีสิทธิ์มาบอกว่าป้ายนี้เป็นลิขสิทธิ์ของเค้า เพราะใช้ฟอนต์ของเค้า

คำว่า สวัสดี ตรงกับที่ผมยกตัวอย่างแรก(สิทธิ์ของชาติ)
แผ่นป้าย เจ้าของคือผู้จ้างวานหรือทำเอง
แต่ฟอนต์ยังเป็นสิทธิ์ของเจ้าของฟอนต์ (เหมือนรองเท้าอดิดาส)

โทร.ไปที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาดีที่สุดค่ะ....จะได้กระจ่าง
อย่าฟังตาบอดคลำช้างเลย....

ผมขอเสนอทางเลือกอ่านเอกสารจาก link ด้านบน
ผมเคยเจอมาแล้วที่พูดกันไปคนละเรื่อง(ผมเคยเล่าใน forums นี้เกี่ยวกับ eduaction license แล้ว]
แต่เชื่อไหม education license อาจไม่มีในไทย(ลองอ่าน ส่วนที่ 6 ในกฎหมายลิขสิทธิ์ดู) - ว่าจะไม่ชี้โพรงให้กระรอก ชี้อีกแล้ว
--------------
note: ส่วนเรื่องเรียกร้องค่าเสียหายมหาโหด ผมเคยแสดงความเห็นไว้แล้ว
ผมเองก็ไม่ค่อยชอบเท่าไร ที่ไม่มีการกำหนด(แต่โลกความเป็นจริงเป็นอย่างนั้น)