ผมก็อยากตอบจู๋ นี้เหมือนกัน ขอตอบยาวๆหน่อยนะ ไม่อ่านไม่ว่ากัน
คิดแล้วยังตลกตัวเองไม่หาย เรื่องการสัมภาษณ์เข้าเรียน ป. ตรี
ช่วงนั้น ทำงาน กะกลางคืนที่บางกะปิ ต้องลงมาสอบสัมภาษณ์ ตอน 9 โมง ---
เลือกเรียน cs ไม่ใช่ โฟโต้ช๊อป เต่เป็น computer science
มา ด้วยใจละเหี่ย มาก เพราะ ไม่รุ้ ว่า จะตอบอย่างไร ตอนนั้นยังไม่รุ้จักคอมพิวเตอร์ด้วยซ้ำ
รู้แค่ว่า คอมพิวเตอร์หน้าตามันเหมือน โทรทัศน์ แค่นั้นแหละ ....
เวลาเตรียมตัวของผม คือ ก่อนเข้าห้อง สัมภาษณ์ ไม่กี่นาที วิธีการเตรียมตัวของผมก็คือ
อาศัยถามคนอื่นว่าเตรียมตัวอย่างไร ..... แล้วผมก็ถาม เพื่อนคนหนึ่ง เห็นมันใส่แว่นคิดว่ามันคงเก่ง
จักรี : สวัสดี !!! นายเข้าสัมภาษณ์ รึยัง
เพื่อนแว่น: ยังครับ
จักรี : แล้วนายคิดว่า เขาจะถามอะไรบ้างวะ
เพื่อนแว่น: ก็คงเป็นพวก ว่า รุ้อะไรมาบ้าง เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์มั้ง
คิดในใจ : ซวยแล้วตู !!
จักรี : ถ้าเขาถามอย่างนั้นแล้วนายจะตอบอย่างไร
เพื่อนแว่น : คุณได้คิวที่เท่าไร
จักรี : ร้อยกว่า (จำไม่ได้นานมาแล้ว)
เพื่อนแว่น : อืม ถ้า เขาถามเราเราก็ตอบว่า เรา สามารถใช้ word ได้ ใช้ excel ได้
จักรี : อืม ๆ ดีๆ ขอให้โชคดีนะ
ผมค่อยๆ เดิน หนี เพื่อนแว่น ออกมาห่าง ๆแล้ว หันไปเจอเพื่อนอีกคน ตัวสูงหน้าตาภูมิฐาน
แล้วผมก็เข้าไปตีสนิท กับเพื่อนคนนั้น เพื่อจะถาม ว่า word ใช้ทำอะไร excel ใช้ทำอะไร
ได้ความว่า word ใช้พิมพ์งาน excel ใช้ คำนวนเขียนสูตร
ท่อง ๆๆๆๆๆๆๆ ท่องไปท่องมา สลับกันซะงั้น word เขียนสูตรคำนวน excel ใช้พิมพ์งาน.....
แต่ก็รู้ตัวนะว่า ตัวเองอาจจะท่องผิดแน่ๆเพราะมัน ดู ทะแม่งๆ
เวลา เข้าห้องสัมภาษณ์ก็ใกล้เข้ามาทุกทีๆ จนวินาทีสุดท้ายก่อนเข้าห้องสอบ จึงตัดสินใจ
เป็นตัวของตัวเองดีกว่า ปลอบใจตัวเอง ว่า แค่ราชภัฎ เข้าไม่ได้ก็ไม่เห้นเป็นไรเลยนี่นา ......
ผลสุดท้าย อาจารย์ที่สัมภาษณ์ ผม ถามว่า รุ้อะไรเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์บ้าง...
ผมตอบ ด้วย สีหน้าของผู้ชนะ ที่เดาถูกว่า อาจารย์ต้องถามอย่างนั้นแน่ๆ
(ที่จริงไม่ได้เดาแต่ถามเพื่อนแว่น
)
ผมตอบอย่างมั่นใจด้วยคำตอบที่เตรียมไว้ในใจแล้ว ว่า "ไม่รู้อะไรเลยครับ"
อาจารย์ผู้สัมภาษณ์ ทำหน้า งง แล้วถามผมต่อว่า "อ้าว แล้วอย่างนี้ทำไมถึงเลือกเรียน คอมละ"
ผมตอบคำถามที่สองเพื่อย้ำความโง่ของผมเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ไปว่า "ก็ผมไม่รู้นี่ครับ เลยอยากเรียนให้รู้
"
พอสิ้นประโยคผมก็รอลุ้นว่าอาจารย์ท่านนั้นจะโกรธ ผม รึป่าว .....
แต่ อาจารย์ กลับ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เลย ทำให้ผมรุ้ทันที เลยว่า ผมชนะใจอาจารย์คนนั้นแล้ว