จู๋ไม่ได้ตั้งนานแล้ว
เอ้ย ไม่ได้ตั้งจู๋นานแล้ว
ไม่ได้จะมาชวนเล่าเรื่องผีนะ อยู่ดีๆก็เกิดสงสัยว่า
กลัวผีกันไหมครับ
ถ้ากลัว แล้วทำไมถึงกลัว กลัวอะไรของมัน
เช่น กลัวมันมาหักคอ หรือกลัวเพระมันมาแบบเน่าเฟะ หรืออื่นๆ
แล้วคำถามต่อมาคือ แล้วทำยังไงจึงจะหายกลัวผีอย่างเด็ดขาด
เนื่องจาก ตัวเองเป็นคนไม่กลัวผี อย่างน้อยก็เป็นที่รู้กันว่าเป็นแบบนั้น
(ส่วนหนึ่งก็เพราะไม่นับถือศาสนาด้วย) แต่พอเอาเข้าจริงๆ
ก็ดันมีหลายครั้ง หลายๆสถานการณ์ที่ความกลัวแวบเข้ามาในหัว
โดยที่วิธีคิดเป็นเหตุเป็นผลที่ตัวเองมั่นใจนักหนา ก็ไม่สามารถกำจัดความกลัวนั้นไปได้
พอหายกลัว เลยสงสัยแบบจริงๆจังๆว่า เป็นเพระอะไร
เพราะเราถูกเลี้ยงดูมาในสังคมที่มีผีหรือเปล่า
อย่างสังคมตะวันตกหลายๆสังคม เรื่องนี้ก็แทบไม่อยู่ในความนึกคิดของเค้า
ผีเลยไม่มีอยู่สำหรับเค้า แต่เราสังคมมีผี
สลัดจากความคิดให้ตาย มันก็ยังฝังอยู่ในยีนส์คนไทยหรือเปล่า
เรื่องแปลกๆคนนึงที่นึกออก มีรุ่นพี่คนนึง
ในบัตรประชาชนแกระบุช่องศาสนาว่า : ไม่ระบุ
เพราะแกไม่นับถืออะไรเลยจริงๆ แม่แกมาชวนไปวัดแกก็บ่นเป็นวัน
เลยคิดว่า คนแบบนี้ไม่กลัวผีแน่นอน แล้วแกก็นิยมการไปดูบ้านผีตามที่ต่างๆมาก
แต่พอถามจริงๆ ดันบอกว่า เป็นคนกลัวผีมาก ที่ไปดูเพราะมันกลัวแล้วมันตื่นเต้นนี่ล่ะ
ก็ถามว่า ไม่มีศาสนาอะไรทำไมกลัว แกบอก นั่นแหละกูยิ่งต้องกลัว
พอเจอแล้ว ไม่รู้จะสวดอะไรให้ศาสนาไหนมาคุ้มครองดี
ถือว่าซ้ำกับกระจู๋เล่าเรื่องผีไหมเนี่ย