วันที่มีข่าวเรื่องรถขอนแก่น - เชียงรายแหกโค้งตกเหวที่เสียชีวิต 31 คน ได้ฟังข่าวก็ไม่ได้คิดอะไรเลย
วันนี้กลับมาถึงบ้าน พอลงจากรถ ก็ทักทายกับพี่ชายแล้วคุยกันเรื่องเหตุการณ์ที่รถตกเหว
พี่ผมเล่าให้ฟังว่าคนที่เสียชีวิตเป็นเด็กจาก มข. ที่เพิ่งกลับจากรับปริญญาเสียชีวิตด้วย ยังมีชุดครุยรับปริญญาอยู่ในซากรถอยู่เลย
ผมได้ฟัง ก็ไม่ได้คิดอะไรอีก
จนกระทั่งเปิดเฟซบุ๊กแล้วเห็นเพื่อนใช้อวตาร์สีดำ ก็สงสัยว่าใครเป็นอะไร
ปรากฏว่าหนึ่งในนั้นเป็นรุ่นน้องสาขาที่มหาลัยผมครับ
จำได้ว่าวันที่ไปงานถ่ายรูปรับปริญญาตอนเช้า ผมยังยินดีกับมันอยู่เลย
และมันยังชวนผมให้อยู่ต่อกินเลี้ยงในตอนเย็น แต่ผมต้องรีบกลับบ้านในเช้าวันนั้น
เลยปฏิเสธไป ซึ่งก็พบว่านั่นเป็นการคุยกับมันครั้งสุดท้าย
เราพยายามผลักให้ความตายอยู่ไกลๆ จากตัวเรา บางทีความตายมันก็ใกล้เราเกินไปเนอะ
