เมื่อวาน .. เพื่อนที่เซนต์โยโทรมาบอกว่า
ให้เตรียมตัวขึ้นกรุงเทพฯ ด้วย ภายใน 5 วันนี้
สามีของเพื่อน ที่เราเคยไปงานแต่งเมื่อต้นปี เดือนมีนาคมเสีย ....
จากวันนั้น จนวันนี้ .. มันยังไม่ครบปีเลย
เพื่อนส้มที่เป็นเจ้าสาวนั้น .. มันนิ่งมาก ค่อยๆโทรบอกเพื่อนทุกคน ที่ไปร่วมงานแต่งวันนั้น .. ให้มางานศพด้วย
...
ย้อนไปวันนั้น งานวันแต่ง
ส้มเป็นคนเดียวที่ไม่ได้คุยกับเจ้าบ่าวเลย มองเห็นแต่ไกลๆ
จะชิ่งหนี ก็โดนเจ้าสาวจับได้ ชี้หน้าว่าอย่าไปไหนนะมึง .. ถ้ากูรู้นะ
สุดท้ายตูก็ยังชิ่งออกไปอาร์ซีเอ กันต่อกับเพื่อนๆ
รู้สึกเสียดาย .. น่าจะได้ทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้
ผู้ชาย คนที่เพื่อนเรารักและฝากชีวิตเอาไว้ให้
---
เพื่อนส้มบอกว่า เสียงสุดท้ายที่ได้ยิน คือ
สามี โทรมาบอก กู๊ด ไนท์ คิส และกำลังจะกลับบ้าน
และ .. เค้าก็ไม่ได้กลับมาอีกเลยตลอดชีวิต เพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์
เรื่องนี้ ก็เป็นอีกเรื่อง ที่ทำให้ตู.. อยากใช้ชีวิตให้คุ้มค่ากับคนทุกคนให้มากที่สุด
เพราะชีวิตมันช่างเปราะบางเหลือเกิน
