หน้า: 1 ... 54 55 56 57 58 59 60 [61] 62 63 64 65 66 67 68 ... 111
 
ผู้เขียน หัวข้อ: กระจู๋สูญเสีย  (อ่าน 355900 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
 ฮือๆ~ พี่ต้อมคะ

ฟังเรื่องพี่จากเจ้นัทเมื่อครู่


 ไหว้ ไปสู่สุขคตินะคะ
บันทึกการเข้า

★ .・。゜ïzY ™ ﺕ ❤ Loveable ☂
 ` Mode : รักเธอ *
T&I
พี่แกสบายแล้วครับ เรายังอยู่ก็รักษาตัวกันดีๆ นะครับ
ไม่อยากให้มีใครมาโพสต์ แล้วเป็นคนที่ผมรู้จัก ไหว้
บันทึกการเข้า

<a href="http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf" target="_blank">http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf</a>

A Long Patience: Wish Us Luck (and Happy Anniversary)
เสียใจด้วยครับ
 ไหว้
บันทึกการเข้า

        AH_LuGDeK, AH_LuGDeK_R
พี่ต้อม


วันนี้เราต้องจากกันจริง ๆ แล้วเนอะ 
ใจหายจังเลยพี่ 10 เดือนก่อน
เรายังเห็น ๆ หน้ากันคุยกันอยู่เลย
นัทขอโทษนะพี่ที่ไม่ได้ไปเยี่ยมที่โรงเรียน
ไม่ได้ไปนั่งเล่นเหมือนอย่างเคย
เหมือนตอนที่พวกพี่น้องของพี่ต้อมทำ้ร้านอาหารตามสั่งอยู่นั่นล่ะ


ขอโทษที่บางทีเอาอารมณ์ตัวเองมาตัดสินคนอย่างพี่บ้าง
นัทขอโทษจริง ๆ ค่ะ
นัทไม่รู้ว่านี่คือสัญญาณอันตรายของโรคหัวใจโต



รู้ไม๊พี่ต้อม
พี่ตุ้ม พี่ตาม เค้าเสียใจมาก ๆ เลยนะ เค้าโทษตัวเองด้วยซ้ำ
โทษตัวเองว่าไม่ได้ดูแลเค้าอย่างเต็มที่
เพราะว่าความไม่รู้ว่าพี่เป็นอะไร 
พอมารู้ทีหลังจากหมอชันสูตรยิ่งเสียใจ



3 วันที่มีงานนี่ พวกหนูกับพวกพี่ๆ  ทำเต็มที่เลยนะ
อาหารเยอะแยะมากมาย มีแต่ของชอบของพี่ต้อม
ไม่รู้ว่าพี่ต้อมได้กินบ้างไม๊  หวังว่าพี่คงจะชอบเนอะ



ลาก่อนนะคะพี่ต้อม
พี่ยังคงเป็นพี่สาวร่างตุ้ยนุ้ยที่ยังน่ารักเหมือนเดิม
ถึงแม้ว่าพี่จะเคยทำตัวยังไง
วันนี้หนูไม่โกรธพี่แล้ว และต้องขอโทษพี่ด้วย
ที่หนูเพิ่งมาเข้าใจพี่


มาเข้าใจพี่ตอนที่พี่ไม่มีลมหายใจอยู่แล้ว



ไม่รู้ว่าสายไปไม๊ 



ขอโทษอีกครั้งนะคะพี่ต้อม   ไหว้  เศร้า

บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา

 ไหว้
บันทึกการเข้า




3 วันที่มีงานนี่ พวกหนูกับพวกพี่ๆ  ทำเต็มที่เลยนะ
อาหารเยอะแยะมากมาย มีแต่ของชอบของพี่ต้อม
ไม่รู้ว่าพี่ต้อมได้กินบ้างไม๊  หวังว่าพี่คงจะชอบเนอะ




กูไม่ได้เจตนาซ้ำเติมมึงนะ....


แค่อยากจะบอกว่า  การต้องมาทำดีในวันที่สายไป นี่เจ็บปวดชิบเป๋ง
บันทึกการเข้า

หนังเย็บมือ Homemade www.facebook.com/oxhour
คิดแบบนี้กันทุกคนล่ะ ไม่เว้นแม้กระทั่งพ่อแม่เค้า  


พ่อเค้าน่ะ เสียใจมากกว่าทุกคนเลยนะ

วันเปิดที่สอนพิเศษ เค้าอยากให้พ่อเค้าไปเจิมป้ายข้างหน้า

พ่อเค้ายังไม่ไปเลย



เมื่อวานพ่อเค้าแย่มาก ไม่เคยร้องไห้ เสียใจ หรืออ่อนแอให้เห็น

ตามประสาทหารเก่า   แต่เมื่อวาน เค้าเห็นกูกับพี่อีกคนนึงไป เค้าน้ำตาแทบร่วง  


กูเนี่ย....เจ็บปวดหัวใจว่ะ   ฮือๆ~



บันทึกการเข้า

เลวยั้นเงา
ดูซีรี่เรื่อง "Dead Like Me" ตัวเอกบอกว่า เวลาพูดอะไรกับคนที่เรารัก อย่าพูดไม่ดีด้วย
เพราะเราไม่มีทางรู้หรอกว่านั่นจะเป็นคำสุดท้ายที่เราพูดกับเค้ารึเปล่า
บันทึกการเข้า

<a href="http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf" target="_blank">http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf</a>
เวลาพูดอะไรกับคนที่เรารัก อย่าพูดไม่ดีด้วย
เพราะเราไม่มีทางรู้หรอกว่านั่นจะเป็นคำสุดท้ายที่เราพูดกับเค้ารึเปล่า

คมกริบ  หมีโหด~
บันทึกการเข้า

ขอบคุณมากพี่ที่เอาอะไรดีๆมาบอก  หนูจะจำเอาไว้จนตายเลย  ไหว้
บันทึกการเข้า

หนังเย็บมือ Homemade www.facebook.com/oxhour
ไว้อาลัยแด่ทหารหนุ่มวัย22 ลูกหลานเมืองสุรินทร์ ที่ต้องสังเวยชีวิตแด่ไฟใต้  ไหว้
บันทึกการเข้า

 ฮือๆๆ ราตรีสวัสดิ์ .. เปิดคลอไปด้วย
บันทึกการเข้า

อากงจากไปเมื่อสามวันก่อน.. ด้วยวัย 95 ปี
ไม่ใช่เพราะมะเร็งระยะสองที่หมอเจอในปอด
แต่เป็นเพราะเส้นเลือดใหญ่ในช่องท้องแตก

เมื่อวันอาทิตย์อรยังไปหาอากง ไปกอดอากงอยู่เลย
แกก็ยิ้ม และคุยด้วยแม้แกจะหูไม่ดี ฟังที่เราพูดไม่ชัด

แต่แกก็ยิ้ม... ก็จับมือกัน.....


พอวันจันทร์แม่โทรมาบอกว่าแกอยู่ไม่พ้นคืนนี้แล้ว
หัวใจมันตกไปไหนไม่รู้ เหมือนมีอะไรบางอย่างมาจุกคอหอย
แล้วในเวลานั้นเอง.. ความเครียดทุกเรื่องก็โถมมาพร้อมกัน
เรื่องเรียน เรื่องอนาคต สิ่งที่เราทำให้หลายคนผิดหวังกับเรา
ร้องไห้ยังไงก็ไม่หยุด หยุดคิดก็ไม่ได้ น้ำตาไหล ปวดหัว
อยากไปหาก็อยาก.. อีกใจก็ไม่อยากไปทั้งน้ำตาให้แกห่วง
โทรหาใครก็ถูกตัดสาย คนข้างตัวก็ไม่รู้ว่าในใจเรามีอะไรบ้าง



บทสรุปของความสับสนคือยาราว 30 เม็ดที่กรอกเข้าปากตัวเอง





เฮียตี๋พาอรไปหาอากงที่รพ. ให้ได้กอดอากงเป็นครั้งสุดท้าย
ยืนพูดกับอากงทั้งๆที่ไม่รู้ว่าแกได้ยินรึเปล่า บอกแกว่าอย่าห่วง



หลายชั่วโมงหลังกินยาไปขนาดนั้น มันก็เริ่มเวียนหัวยืนไม่อยู่
โพรแซ็ค.. ดรามามีน.. อม๊อกซิล.. เรพาริล.. พาราเซตามอล...
แล้วอะไรอีกก็ไม่รู้มันเริ่มตีกัน เฮียต๊๋ก็พาเข้าไปหาหมอที่ ER
ตอนหมอเอาสายยางสวนจมูกล้างท้อง ทรมาณกว่าตอนกินยามาก
จับมือเฮียตี๋ แล้วบอกว่าเจ็บ.... เจ็บมากๆ ...ทรมาณมากๆ
แต่ในใจยังคิดว่าถ้ากินแล้วตายเลยคงไม่มาทรมาณอะไรแบบนี้




ตอนนี้ออกจากรพ.ด้วยสภาพจิตใจทีแปลกเปลี่ยน




อรสูญเสียทั้งคนที่อรรัก

และตัวตนของตัวเอง...




...
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04 ก.ย. 2009, 02:29 น. โดย หนูอร » บันทึกการเข้า

อันบัน ♥

 เสียใจด้วยครับ  ไหว้

 

 ดูแลตัวเองด้วยนะครับ  ไหว้
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04 ก.ย. 2009, 02:32 น. โดย แจ็ค-เอ็ม-สโร่ » บันทึกการเข้า

อรเอ้ย อากงเป็นแค่ชนวน
ดินปืนน่ะมันอยู่ในหัวเอ็งนานแล้ว
พี่ไม่รู้เรื่องอรมากนักว่าทำไมเราถึงได้เครียดมากขนาดนั้นนะ

แต่ว่าการที่คนเรากินยาขนาดนั้นน่ะ ไม่ว่าจะเจตนาอะไร หรือ ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น
ก็ถือว่าไม่มีสติทั้งนั้น

พี่เข้าใจความรู้อรพอควร พี่ไม่เคยเจอเรื่องแรงขนาดอร
แต่ความกดดันจากรอบข้างที่ทำให้ขาดสติ และทำอะไรโง่ๆ ถึงเข้าโรงพยาบาลน่ะ พี่เคย
สุดท้ายก็มานั่งเสียใจกับตัวเองว่าทำอะไรไม่ได้เลย

อร หาความหมายของการมีชีวิตอยู่ให้เจอนะ ว่าจะอยู่ไปเพื่ออะไร
ให้มันมาจากความต้องการของเราเอง แม้จะเป็นความต้องการว่าอยู่เพื่อใครก็ตาม
แต่มันต้องเป็นเราอยากทำเอง ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะปัจจัยอย่างนั้นอย่างนี้ทำให้เราเป็น
เราแก้ไขอะไรไม่ได้ เราก็ต้องเป็นแบบนี้
อย่าปล่อยให้สิ่งอื่นกำหนดชีวิตเรา
เปลี่ยนความคิดนั้นซะ แม้ตอนนี้เราจะยังทำอะไรให้ดีขึ้นไม่ได้ แต่เรากำลัง"ทำ"
แยกให้ออกนะ ว่าทำแล้วไม่ได้ หรือ ไม่ได้ทำ

จะสูญเสียตัวเองรึเปล่าก็ตรงนี้ล่ะ


ป.ล. แปลง่ายๆว่า เข้มแข็งนะ
บันทึกการเข้า

<a href="http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf" target="_blank">http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf</a>
หน้า: 1 ... 54 55 56 57 58 59 60 [61] 62 63 64 65 66 67 68 ... 111
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!