คือ ประสบการณ์การสูญเสียญาติ นี่ก็มีนะ...
แต่ว่าพอดีทำใจไว้นานแล้ว เลยไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องทางใจ
แต่ที่ทำใจแทบจะไม่ได้ก็เรื่องเพื่อนนี่แหละ
คือเพื่อนรถคว่ำที่เชียงใหม่...ช่วงวันรัฐธรรมนูญ (ธ.ค. นี้ ก็ครบ 2 ปีแล้ว
)
ไม่เคยคิดว่าเพื่อนจะไปเร็วขนาดนี้ว่ะ
อะไรไม่แย่เท่าที่รู้ว่า แม่เพื่อน ป้าเพื่อน แล้วก็ตัวมัน ตายแค่สามคน (ในครอบครัว)
ส่วนพ่อเพื่อนเสียไปก่อนหน้านี้แล้ว สรุปคือตอนนี้บ้านเพื่อนคนนี้เกือบร้างครับ
ถ้าไม่มีพวกญาติ ๆ คอยดูแล
ความจริง ที่รู้อีกอย่างนึงคือ..คนขับรถตู้ที่พาไปเที่ยววันนั้น
ไม่ชินทาง + หมอกที่ลงจัด รถเลยเสียหลัก เห็นย่าเพื่อนเค้าบอกว่ารถมันหมุนแล้วไปประทะกับ
รถอีกคนที่วิ่งตามหลังมา ( 10 ล้อครับ
) อะไรไม่เลวร้ายเท่า....มาชนบริเวณที่เพื่อนนั่งกับป้า
และแม่
สภาพศพเพื่อน..ไม่มีแผล..แต่น่าจะช้ำใน.....
ส่วนศพป้ากับแม่..ไม่ได้ดู...แต่เค้าบอกว่า...สภาพแย่กว่าเพื่อนตูอีก
ช่วงนั้น....เป็นอะไรที่เหี้ยนที่สุดในชีวิตแล้ว แถมมาเจอเรื่องสึนามิอีก จิตตูดับวูบ
รู้สึกว่า...มันแย่ที่สุดแล้วที่เพื่อนมาตายโดยที่เพิ่งเจอกันก่อนหน้านั้นแค่เดือนเดียว
เป็นเพื่อนผู้ชายคนแรก...ที่รู้สึกว่ามันนิสัยดีไม่น่าตายเร็ว
ทั้ง ๆที่คนอื่นมันโกงบ้าน กินเมือง...ไอ้คนประเภทนี้น่าจะตายให้หมดโลกแต่ดันอยู่ได้นาน
สปีชีส์เหมือนแมลงสาบ
สรุปว่า...เดินทางไปไหน ศึกษาเส้นทางให้ดีนะ...รวมทั้งขับรถอย่างระมัดระวัง
และคำนึงถึงความปลอดภัยให้มาก ๆ อย่าให้เกิดเหตุการณ์นี้กับครอบครัวคนไหนเลยนะคะ