EPITAPH บนหลักหิน ๑
'รงค์ วงษ์สวรรค์ผลิหน่อเนื้อในเรือในคลองมะขามเฒ่า ชัยนาท
นอนในกระด้งโดนมดไต่ตอมหลายคืน
มดจึงโดนฆ่าหลายฝูง
(HA-HA)
งอกงามบนผืนดินของสามชุก สุพรรณบุรี
วิ่งไล่จับตั้กแตนในดงหญ้าเวลาไปโรงเรียนชลานุกูล
เล่นมากกว่าเรียน กระดานชนวนแตกป่นปี้หลายแผ่น
ดินสอหินหักไม่นับท่อนไม่นับแท่ง
พ่อจึงเปลี่ยนเป็นสังกะสีแผ่นเรียบทาสีดำกับดินสอพอง
อ่านออกราวอายุ ๔ ขวบ
ประถม ๑-๔ง โรงเรียนโพธาวัฒนาเสนีง โพธาราม ราชบุรี
เขียนได้แบบไก่เขี่ยราวอายุ ๗ ขวบ
(HA-HA)
มัธยมต้นถึงปลายโรงเรียนอำนวยศิลป์ (รุ่นลมหวน)
มัธยม ๗ กับง โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา (พญาไท)
เรียน "ห้องคิง" ทั้งสองปี แต่พบฝันร้ายกลางแดด
เหหันไปเรียนวิชาหนังสือพิมพ์ภาคสายันห์ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ไม่นานเดือนและไม่จบ
(HA-HA)
ร่อนเร่ไปบนถนนโดยแขวนชีวิตไว้กับกิ่งก้านของอากาศ
บางเวลาเรียกตัวเองว่าเป็นคนไปยาล หฤห่าม
เริงร่านแบบไอ้ดอกทอง
กรากกรำงาน
อายุราว ๒๓ ปี ผู้อ่านอนุญาตให้เป็นนักเขียน
๒๐ พฤษภาคม ๒๕๔๕
บางเบ่งกลีบครบ ๗๐ ปี
ไม่โรยรา ไม่เฉา และไม่ฉุ่ย
(HA-HA)
สวัสดีึรับอาว์
