น้ำใจจากเพื่อนร่วมทาง

ช่วงลอยกระทง ปี45 เวลา 3 ทุ่มเศษ ขี่รถมอเตอร์ไซค์เสยฟุตบาทหน้าหอสมุด 
รถกระบะด้านหลังขับมาเบียด ด้วยความตกใจเลยหักไปเสยกับฟุตบาท แล้วไอ้กระบะคันนั้นก็ไม่หันมาสนใจด้วย

ทันทีที่รู้สึกตัว ก็มีพี่ผู้ชายวิ่งมาจากฝั่งตรงข้าม "น้องเป็นอะไรรึป่าว"

ไอ้เราด้วยความตกใจ+อาย รีบยกรถสกู๊ตเตอร์ที่ทับตัวออก(แรงมหาศาลมาจากไหนไม่รู้)

แล้วพี่เขาก็ช่วยเก็บเศษโทรศัพท์ nokia 5110 มาให้ (ประกอบกลับใช้ได้เหมือนเดิม)

พี่เขา็ถามด้วยความห่วงใย เจ็บตรงไหนรึป่าว เป็นอะไรมากไหม ไปหาหมอมั้ย

จากนั้นก็มีนศ.ชายหญิง มาอีก 1 คู่ พี่ๆ เขาช่วยพาไปที่ๆ สว่าง พี่ผู้ชายไปตามช่างจากร้านซ่อมรถใกล้ๆ ให้มาลากรถไป

ขอบคุณพี่ๆ เขาไปหลายรอบ เสียดายลืมหน้าไปแล้ว และเสียดายที่ไม่ได้ถามชื่อ ชั้นปี และคณะที่เรียน

ไม่งั้นคง

คง

[มังกร]

เคยเหมือนกันเมื่อตอนสมัยเรียน ขี่มอเตอร์ไซต์ไปกับน้อง
กำลังบิดกันอย่างไม่ลืมหูลืมตาเพราะรีบ
อยู่ๆ เกือบจะถึงทางเลี้ยวก็มีคนมาโบกๆ ให้จอด แทบจะขวางกันเลย
ผมกับน้องก็งงว่ามาขวางทำไม คนกำลังรีบ ถึงกับฉุนนิดๆ
ที่ไหนได้ เลยไปถึงโค้งมีกองน้ำมัน อยู่หนึ่งกอง กินอาณาเขตก็เกือบเลนเลย
เค้าโบกให้ชะลอรถ เพราะเค้ากำลังพยายามเอาทรายกลบ น้ำมันกันอยู่ด้วย
ถ้าไม่โบก ไว้ป่านนี้มีหวังคางเหลือง นอนโรงบาลแล้ว เพราะ แหกโค้ง แน่ๆ
รอดตัวไปขอบคุณพี่เค้ามากครับ