สังคม เพื่อนบิ๊ว ก็ส่วนนึงนะ
ฟีลติ่งหูในชีวิต คงเป็นช่วงมอสอง ช่วงดีทูบีบูม
ซื้อเทป ซื้อวีซีดีคาราโอเกะ ซื้อสมุดภาพ (ตอนนี้ยังอยู่เลยนะ
)
แล้วก็ไปดูคอน (เป็นลมอีกตะหาก
)
เนี่ย สุดๆ แระ เป็นวงเดียวที่อุดหนุนของแท้
เคยคิดอยากซื้อสมุดภาพทุกเล่มมาสะสมเหมือนกัน
แล้วก็คิดว่าจะทำไปทำไมวะ คือเราไม่ได้มีตังค์ขนาดนั้น ก็เลยเลือกเล่มที่มีประวัติกับรูปเยอะๆ แทน
จนถึงทุกวันนี้ที่กรี๊ดกร๊าดพี่บีมขนาดหนัก ก็สนุกๆ เฉยๆ อ้ะ
คือถ้าได้ปะกัน ถ่ายรูปด้วยกัน ก็คงดีใจ แต่คือพอแล้ว
เสียดายอ่ะ หมดวัยคลั่งดาราแล้ว อยากลองมีฟีลแบบนี้มั่งอ่ะ
ฟีลที่เด็กมารอดาราหน้าบริษัท ตามติดคิวดาราทุกวัน น้องไม่มีเรียนเหรอไงฟระ
แล้วดารา เค้าจะรู้สึกดีปลาบปลื้มกับสิ่งที่เราทุ่มเทขนาดนั้นเลยรึ