ขุด
ได้อ่านนิยายเรื่อง หิมะใต้พื้นดิน ของ น้ำปาย สนพ. ไฟน์บุ๊ค
เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคนสองคน คนหนึ่งเสมือนว่าเย็นชา ไร้หัวใจ เพราะเจอความเจ็บปวดมามากมายแสนสาหัส จนไม่คิดว่าจะรักใครได้อีก
ชอบแนวคิดของผู้เขียนที่ว่าไว้ว่า
หิมะอันเยือกเย็นนั้นก็ยังมีพื้นดินอันอบอุ่นซ่อนอยู่
ร่างกายของมนุษย์ที่เข้มแข็งก็ยังมีหัวใจอันอ่อนไหวอยู่ในนั้น
อย่าปิดกั้นตัวเองจากความรัก
เพราะคนที่ปราศจากความรักก็เหมือนคนที่ตายไปแล้ว
แต่ก็นั่นแหละ มีความรัก ก็ต้องรักให้เป็น
อย่ารักใครมากจนลืมรักตัวเอง
ไม่งั้นคนที่จะเจ็บที่สุด ก็คือตัวเรา
ความรักไม่ใช่การที่เรากับเค้าได้อยู่ด้วยกัน
หากใช้ความรักผูกพันคนคนหนึ่งไว้จนเกินไป
ก็ไม่ต่างอะไรกับการใช้โซ่ที่ชื่อว่า ความรัก มาพันธนาการคนคนหนึ่ง
ฉันทำไปเพราะรักนะ
อยากให้เธอรู้ว่ารักนะ
อย่าลืมว่าความรักไม่ใช่ึความรัด
ลองดูดีดีว่ารักที่เราให้เค้ามันทำร้ายเค้ามั้ย
และถ้ามันทำให้้เรากับเค้าไม่มีความสุขมันยังจะใช่ความรักรึเปล่า
เปิดโอกาสรอเวลาดีกว่ามั้ย
ให้อะไรๆ มันลงตัวกว่านี้ก่อน
และที่สำคัญ อย่าทำให้ความรักนั้น ทำให้ตัวเราและเค้าไม่มีความสุข
และนี่คือเหตุผลที่ชอบกระทู้่คุณกระต่าย 104 มากๆ (ในจู๋แนะนำทู้พันทิป)
/
