มีเรื่องมาเล่าค่ะ
เมื่อเช้าวันเสาร์ กิ้วก็กำลังจะเตรียมตัวกลับบ้านแม่ตามปรกติ แต่ยังยืดยาดอยู่ ซักประมาณเที่ยงๆแม่ก็โทรมาหา บอกว่าฝนกำลังจะตก รีบๆกลับนะ
แถมทิ้งท้ายด้วยว่า อ้อ น้าบ้านหลังแรกเค้าเสียแล้วนะ แล้วแม่ก็วางหูไป
เย็นๆกิ้วก็กลับไปบ้าน ด้วยความสอดรู้สอดเห็น
ก็เลยรีบถามแม่ว่า ทำไมอยู่ดีๆเค้าถึงเสียอ่ะ
แม่ก็เลยเล่าว่า .....
ตอนเช้าน้าผู้หญิงเค้า อึดอัด หายใจไม่ทั่วท้อง แล้วก็รู้สึกหวิวๆคล้ายกับว่าจะเป็นลม แต่ตัวน้าเค้ารู้สึกว่ามันผิดปกติก็เลยเรียกรถพยาบาลให้มารับ
ตอนที่เรียกรถพยาบาลก็คือ 8.00 น
เรียกรถเสร็จน้าเค้าก็หยิบของ เดินมาล๊อกบ้านแล้วก็เดินไปที่หน้าปากซอย
แล้วน้าเค้าก็พูดกับยายที่ขายหมูปิ้งอยู่แถวนั้นว่า "ป้าหนูไม่ไหวแล้ว"
แล้วก็ล้มลง ปัสสาวะราดกางเกง แล้วก็มีอาการคล้ายการชักอยู่ซักพัก แล้วก็สิ้นใจ
อีกไม่ถึงนาทีรถพยาบาลก็มาถึง ก็ช่วยชีวิตกันเป็นการใหญ่แต่ก็ไม่ทัน น้าเค้าเสียไปแล้ว
เวลาที่รถพยาบาลมา คือ8.12 น
ฟังจากชาวบ้านเล่าก็คือช่วงเช้าน้าผู้หญิงเค้าไปซื้อกับข้าวที่ซอยถัดไป แกก็บอกว่าแกเหนื่อยแกเดินกลับไม่ไหว เลยเรียกมอไซค์รับจ้างกลับมาส่ง และก็บ่นกันคนขายกับข้าวว่าเนี่ยเป็นมาสองสามวันแล้ว วันนี้คงไปหาหมอแหละเพราะไม่ไหวแล้ว
แต่สรุปว่าก็ไม่ทัน
คาดว่าน่าจะเป็นหัวใจวายเฉียบพลัน คิดว่าเค้าน่าจะเป็นโรคหัวใจอยู่ก่อนแล้ว รึเปล่า??
เพราะจริงๆแกอาศัยอยู่กะสามี ซึ่งวันนั้นสามีไม่อยู่บ้าน จะกลับบ้านอีกทีวันอาทิตย์
พูดง่ายๆก็คือ จนแกฝังศพไปแล้ว(น้าเค้าเป็นอิสลามค่ะ) สามีแกก็ยังไม่ทราบว่าภรรยาแกเสียไปแล้วเพราะไม่มีใครติดต่อได้
ญาติๆฝั่งน้าเค้าก็ไม่ทราบว่าสามีของน้าแกชื่ออะไร
ทุกอย่างเป็นปริศนาหมดว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมญาติฝ่ายหญิงถึงไม่รู้ว่าสามีของน้าชื่ออะไร แล้วทำไมน้าเค้าถึงเสีย น้าผู้ชายก็ติดต่อไม่ได้
งงงวยกันไปหมด น้าผู้หญิงก็สี่สิบ ห้าแล้ว
ยิ่งสามีเค้ายิ่งแก่เข้าไปใหญ่จะหกสิบอยู่แล้ว แปลกที่เค้าไม่รู้ว่าสามีน้าผู้หญิงชื่ออะไรนั่นแหละ
จนวันอาทิตย์เย็นสามีน้าเค้ากลับมา รับรู้เรื่องราวทั้งหมด
ดูท่าลุงแกก็คงตกใจน่าดูเหมือนกัน
แถมลุงก็ไม่เชื่อด้วยว่าน้าผู้หญิงป่วยตาย
เพราะแกบอกว่าน้าผู้หญิงแข็งแรงมาก อยู่ด้วยกันมาไม่เคยไม่สบายเลย และก็ไม่มีโรคประจำตัวด้วย
แถมคุณลุงไม่เคยทำอะไรเองเลยเอกสารที่ต้องใช้ทำงานก็ต้องให้น้าผู้หญิงเตรียมให้ ตลอด
ข้าวกล่องน้าก็เป็นคนทำ ยา เสื้อผ้ารองเท้า น้าผู้หญิงจัดให้หมด
ขนาดเอกสารที่ต้องใช้วันจันทร์ น้าผู้หญิงยังจัดวางไว้ให้บนโต๊ะเลย....
พอฟังลุงแกพูดแล้ว รู้สึกแปล๊บๆในอก แกพูดว่า " ไม่รู้ว่าต่อไปนี้จะใช่ชีวิตต่อไปได้ยังไง"
ที่เอามาเล่าแค่อยากบอกว่า
คนเราจะตายก็ตายกันไม่มีบอกล่วงหน้า อยากทำอะไรรีบๆทำนะคะ
อยากบอกรักอยากแสดงความรักให้ใครก็ทำเลยดีกว่าค่ะเวลาเรามันน้อย
ปล.ถ้าหมอแมวผ่านมาอ่านกิ้วอยากรู้ว่าทำไมน้าเค้าถึงเสียอ่ะค่ะกิ้วอยากรู้
