อันนี้พี่ตั้ม พี่ที่ทำเว็บด้วยกันครับ เหตุเกิดเมื่อกลางวันวันนี้เลยครับ
ประสบการณ์รถไฟตกรางเนื่องจากพี่ตั้มแกไปเที่ยวหนองคายครับ ขากลับแกนั่งขบวนรถท้องถิ่นไปโคราช
พี่แกรอดมาได้อย่างปาฏิหารย์ ผู้ร่วมชะตากรรมกับในทริปนี้ก็มี พี่ตั้ม แฟนพี่ตั้ม และเจ้าปาล์ม รุ่นน้องในเว็บ
ภาพแรก (พี่ตั้มเป็นคนถ่าย) ประมาณ 2 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุ ขณะทำขบวน 415 นครราชสีมา - หนองคาย ก่อนที่จะแปลงร่างมาเป็นขบวน 418 หนองคาย - นครราชสีมา ซึ่งเป็นขบวนที่พวกพี่ตั้มแกจะกลับไปโคราช
ต่อจากนั้นพี่ตั้มแกก็ขึ้นขบวน 418 ออกจากนาทามา ก่อนเกิดเหตุพี่แกนั่งอยู่หน้าห้องน้ำคันสุดท้าย ซึ่งเป็นคันเกิดเหตุพอดี
ตอนแรกพี่แกก็ได้ยินเสียงดังตึง ก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่าเสียงแคร่รถคงดังธรรมดามั้ง พอ 2 วินาทีต่อมา ท้ายขบวนแคร่ฝั่งห้องขับ
เริ่มเซออกข้างทาง ประกอบกับมองออกไปนอกหน้าต่างที่พี่ตั้มนั่งอยู่ เริ่มเห็นหินลอยแล้วครับ เลยรู้ทันทีว่าไอ้เสียงที่ดังตึงเมื่อสักครู่
มันไม่ธรรมดาซะแล้ว จากนั้นแคร่ทางฝั่งห้องขับก็เริ่มเอียงออกข้างทางมากขึ้น ในใจพี่แกคิดแล้วว่าสงสัยจะไม่รอด คว่ำแน่ ๆ
เพราะตรงนั้นคันทางสูง สักพักแคร่ทางฝั่งห้องขับก็เหมือนสะดุดอะไรสักอย่าง ทำให้ตัวรถกระโดดขึ้นแล้วแคร่ก็เริ่มเอนกลับขึ้นมาบนคันทางอีกครั้ง
พอหายชื้นใจได้หน่อย ว่าอ่าน่ามันกลับขึ้นมาแล้ว โอกาสคว่ำคงลดน้อยลงไปบ้าง สักพักก็ได้ยินเสียงรถวิ่งข้ามสะพาน งานเข้าอีกแล้วสิ ตกรางตอนข้ามสะพานเนี่ยนะ ท่องนะโมตกสระดีกว่ามั้ง ใจหายใจคว่ำน่าดูชม
สักพักก็ผ่านพ้นสะพานมาได้โดยที่ตัวรถไม่ได้ตกไปข้างล่างสะพาน พอพ้นสะพานมาแคร่ด้านฝั่งห้องขับท้ายขบวนก็เริ่มเอนออกนอกรางอีก
พร้อมกับขบวนรถได้เบรคเกือบจะหยุดสนิทแล้ว ในใจพี่แกก็เลยคิด อ่า รอดแลู้ว ไม่คว่ำเฟ้ย พอรถหยุด ทุกคนต่างตะเกียกตะกายจะออกทางหน้าต่าง
ตอนแรกพี่ตั้มแกก็นึกว่าตกรางทั้งขบวน แต่ด้วยเนื่องจากนั่งอยู่ติดกับข้อต่อ ในขณะที่คนอื่นพยายามออกทางหน้าต่าง
พี่ก็ลองเปิดประตูตรงข้อต่อแล้วมองไปทางโบกี้ที่ 3 (ขบวนมี 4 โบกี้ ตกรางโบกี้ที่ 4 โบกี้เดียว)
เมื่อเห็นว่าโบกี้ที่ 3 ไม่ตกรางก็เลยตะโกนบอกทุกคนว่า ออกทางนี้ครับ จากนั้นพี่แกก็งุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เหมือนกับมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาดันรถไม่ให้ตกสะพานเลย จากนั้นพี่แกก็ลงจากขบวนรถไปเก็บภาพตามนี้ครับ
V
V
V
