เมื่อวานซืนเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเล่าให้ฟังด้วยอารมณ์โมโห
เรื่องก็คือ เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่คนนี้กับพยาบาลอีกคนนึง ซ้อนจักรยานยนต์นั่งเข้ามาที่โรงพยาบาล
ถนนเส้นนี้เป็นถนนสองเลนโดยที่มีขอบถนนประมาณ1.5เมตร เลยจากนั้นเป็นไหล่ทางลาดลงไปข้างๆ ฝั่งนึงเป็นคลองส่งน้ำ อีกฝั่งลาดลงไปเป็นทุ่งนา
พี่คนนี้ก็ขี่จักรยานยนต์มาเรื่อยๆช้าๆ ในช่องขอบถนน ไม่ขี่ตรงกลางเลนเพราะว่าแถวนี้รถวิ่งเร็ว
สักพักแกก็เห็นปิคอัพคันนึง แล่นมาสัก50-60กม./ชม ... วิ่งไม่วิ่งเปล่า จู่ๆก็ทำท่าเฉมาทางแก
พี่พยาบาลที่นั่งซ้อนอยู่บอกให้หลบ พี่เจ้าหน้าที่ก็เลยหักรถตกลงไหล่ทาง (สูงเมตรนึง)ไปคาอยู่ที่โคนต้นไม้ ส่วนพี่พยาบาลกระเด็นเกือบตกลงไปในคลองชลประทาน
ส่วนรถปิคอัพก็เสียหลักเกือบตกข้างทางเหมือนกันแต่หักกลับขึ้นไปได้ แน่นอนว่าถ้าไม่ตัดสินใจหักหลบลงมา ก็คงโดนชนไปแล้ว
จากนั้นรถปิคอัพชะลอรถนิดเดียว แล้วก็พุ่งออกไปเลย ไม่มีออกมาดู
จังหวะช่วงที่ชะลอรถ พี่พยาบาลจำเลขทะเบียนไว้ จากนั้นก็พากันไปรพ. พอไปถึงด้วยความแค้นก็เลยลองมองหาว่าเจ้ารถคันดังกล่าวเป็นคันที่แค่แล่นผ่านทางมาหรือว่าเป็นรถที่พาคนไข้มา
ไปที่ห้องฉุกเฉิน ก็ไม่มีคนไข้มาในช่วงครู่ที่ผ่านมา
ไปที่ตึกผู้ป่วยใน ก็ไม่มีใครมาเยี่ยมแบบเร่งด่วน มีแต่มาตามปกติ
ปรากฎว่าพี่แกไปสังเกตเห็นรถคันนึง ไปจอดที่จอดรถของบ้านพักแพทย์
เลยลองเสาะหาตัวดู ก็ไปเจออีตาเจ้าของรถ นั่งดูดบุหรี่ที่หลังตึกผู้ป่วย ... พาแฟนพาลูกมารพ.มาเยี่ยมญาติ
พี่พยาบาลแกเข้าไปถามได้ความว่า
- ตะกี้ตอนที่ขับรถมา ลูกทำของเล่นตก ก็เลยก้มไปเก็บ เลยมองไม่เห็น
- เงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นรถจักรยานยนต์ตกไปข้างทางแล้ว
- "รู้" ว่าที่หล่นลงไปน่ะ เป็นเพราะรถปิคอัพเบียดกินเลนจนตกลงไป
- ไม่ชะลอดูเพราะเห็นว่ารถไม่ได้ชน
- "ไม่รู้หรอก"ว่าบาดเจ็บหรือเปล่า แต่คิดว่าไม่จำเป็นต้องช่วยเพราะว่าไม่ได้ชน และแถบนั้นมีคนผ่านไปผ่านมาเยอะ ถ้าเห็นพยาบาลบาดเจ็บก็ต้องช่วยอยู่แล้ว (เห็นด้วย ว่าคนที่กลิ้งไปเป็นพยาบาล)
พี่พยาบาลถามไปประมาณว่า ไม่รู้สึกผิดเลยเหรอ
- คำตอบคือ ก็ไม่ได้ชน จะผิดได้ยังไง หล่นลงไปเองแท้ๆ
เอาเถอะ เหลืออีกสองเดือนผมก็จะย้ายจากที่นี่แล้ว
