รถไฟ รถไฟ อยากนั่งรถไฟ
วันก่อนผมนั่งรถนอนแอร์ใช้สอง
ลักษณะมันจะหันหน้าเข้าหากันใช่ป่าวเฮียเจฟ
แล้วผมก็ผมว่าเดี๋ยวดูรูปประกอบนะ
ผมอยู่หมายเลข 1
เธอคนนั้นอยู่หมายเลข 2
เธอคนนั้นน่ารัก สวย เหมือนจวน จี ฮุน นางเอกหนังเกาหลีมากๆ แอบดูตลอดทางเลย แล้วก็คิดว่าน่าจะยังเรียนอยู่ ไม่ม.ปลายก็คงมหาลัยปีหนึ่ง เพราะเห็นเอาหนังสือเรียนภาษาอังกฤษ ชีต เนื้อหาออกจะ advance หน่อย (อาศัยเดินผ่านเข้าห้องน้ำแว๊บดู) ที่สำคัญหน้าตาเด็กม.ปลายเลย
โอ้โหสวรรค์กลั่นแกล้งอ่ะ ผมแอบมองเขา เขาก็คงรู้แหละว่าผมแอบมอง เออก็ดี งั้นมองต่อไป ผมใกล้ชิดตัวเธอที่สุดราว 7 โมงเช้า เมื่อรถไฟเที่ยวกรุงเทพ-นครศรีฯ จอดที่สุราษฎร์ ผมลงไปซื้อข้าวแกงเป็นอาหารเช้าตามปกติ แล้วตอนเดินขึ้นรถไฟมา อาโชะเดะ เดินเฉี่ยวเขา เพราะเขายืนล้างหน้าอยู่ พูดขอโทษแบบตกใจ เพราะรีบมากไม่ทันดูหน้า ถ้ารู้ว่าเป็นคนนี้จะขอโทษช้าๆ ช่างป้าที่เดินตามหลัง
แล้วก็กลับมานั่ง กินข้าว รถไฟก็เคลื่อนต่อไป ตามเรื่องของมัน ผมก็มองหน้าเธอต่อไป ฟัง mp3 ไปด้วย แต่คิดมาตลอดนะตั้งแต่ตอนเจ็ดโมงเช้าเห็นว่าที่นั่งตรงข้ามเธอเหมือนจะว่าง อยากจะไปนั่งตรงนั้น ชวนเธอคุยโน่นคุยนี่ไปจนกว่าจะสิ้นสุดการเดินทาง จนถึงสถานีฉวางได้มั้ง เพลง ถ้าปล่อยให้เธอเดินผ่าน ดังขึ้นใน mp3 ผมเลยบอกว่า เฮ่ยกล้าๆหน่อย นั่งทำใจมา 2 ชั่วโมงแล้ว พอผมลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าเธอกำลังจะหย่อนก้นไปที่นั่งตรงข้ามเธอ ไหงกลายเป็นมีป้าคนนึงมานั่งแอบบอยู่ว่ะ
หน้าแตกเบรกไม่ทัน เดินเลยไปจนถึงท้ายขบวนไปยืนสงบสติ แล้วเธอก็ลงรถไฟที่สถานีคลองจันดี
ไม่รู้ว่าอนาคตจะได้เจอเธออีกมั้ย คราวนี้คงไม่พลาดที่จะเข้าไปทำความรู้จักแล้วแหละ
นี่คือสเน่ห์รถไฟนะครับ ถ้าคุณเจอคนถูกใจในรถทัวร์ หรือเครื่องบิน คุณจะไม่มีโอกาสได้ลองทำความรู้จักเขา/เธอเลย ส่วนคนนิสัยแย่ ขึ้นรถไฟมาไม่เคยเจอ สงสัยเพราะผมหน้าโหดไม่มีใครกล้าหือมั้ง
