-เรื่องคะแนน
มันก็เหมือนในห้องเรียนนะ
อาจารย์บางกลุ่มให้คะแนนเด็กเพราะพิสวาส
บางท่านก็ให้เด็กหรือหักลบเด็กเพราะเกณฑ์ที่ตัวเองตั้งไว้
-บางเรื่องมันก็ต้องอาศัยเวลาในการปรับตัวนะคะ
เราจะให้คนอื่นเข้าหาเราฝ่ายเดียวมันก็กระไร
และครั้นสังคมที่ถือว่าอยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่จะไม่ใส่ใจคนใหม่เลยมันก็ไม่ใช่เหมือนกัน
อย่างตัวเองนี่ก็รู้ว่าไม่ดีหลายอย่าง
แต่ไม่เคยคิดว่าที่นี่เป็นคอมมูนิตี้ที่ไม่เหมือนใคร จะมาทำอะไรก็ได้
เพียงแต่รู้สึกว่าที่นี่สามารถเปิดโอกาสให้แสดงความคิดและโลกของแต่ละคนได้พอสมควร
แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีขอบเขต
และก็ไม่รู้เหมือนกันว่าขอบเขตตัวเองจะสิ้นสุดลงเมื่อไร
อย่างน้อยก็พยายามเปิดใจมองคนรอบข้างซักหน่อย
อย่างน้อยที่สุดก็เชื่อว่า ทุกคนต้องมีความรู้สึกประทับใจ ไม่ว่าจะเป็นคนหรืออะไรก็ตาม
เอาจุดๆ นั้นมาหักล้างกับสิ่งที่ทำให้เกิดอคติในใจก็น่าจะดีนะ
