ตอนป.6 ตอนนั้นไม่รู้คิดยังไงไปเล่นกับเพื่อนที่ ร.ร. ข้างโรงเรียนเป็นวัดพวกเพื่อนๆชวนกันไปเล่นที่วัด
พอไปถึงวัดไอ้บีจีมันก็ชวนไปเล่นผีถ้วยแก้วหลังบ้าน อวะ(เป็นบ้านที่ทางวัดสร้างให้ครอบครัวครอบครัวหนึ่งเพื่อไว้ทุกข์ แต่เป็นบ้านเล็กๆ)
ที่เรียกว่าบ้าน อวะเพราะมีตัว ออ ตัว วอแล้วก็สระ อะหลุดอยู่แถวบ้าน
ตอนเล่นก็เล่นกันธรรมดาแต่ว่าดันมีคนไปเลื้อนเองเพราะแก้วมันเลื่อนช้า
แล้วแก้วมันก็แตก ตอนแก้วแตกเศษแก้วบาดมือ น้ำ ตอง และข้าพเจ้า
บีจีบอกว่าเลือดมันกระเด็ดไปที่คำว่าตาย เราเองก็ไม่แน่ใจ
แต่น้ำกับตองบอกว่ามันคงบังเอิญ
เรา น้ำ ตอง ไปล้างแผล บีจีเก็บเศษแก้วกับกระดาษไปทิ้งแล้วก็มานั้งคุยกันต่อ
เรากับน้ำกับบ้านแต่บีจีกับตองไปเที่ยวต่อ
วันจันทร์ตองไม่มาร.ร.ตอนเที่ยงบีจีบอกว่าตองโดนรถเชี่ยว
คาบวิทย์อาจารย์ให้ลงไปทดลองข้างล่าง น้ำบอกว่ารู้สึกไม่ค่อยดีตอนเดินลงบันได อาจารย์ทำหนังสือเล่มหนาประมาณ แฮรรี่เล่ม6ตกใส่ไหล่น้ำ
เราเลยพาน้ำไปห้องพยาบาท
แล้วตอนเย็นพวกเราก็ไปขอขมากัน
วันพุทธตองมาร.ร. แล้วบอกว่าวันอังคารตองเกือบโดนรถไฟชนตอนเย็นพวกเราเลยพาตองไปขอขมา
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเราอีกเลย
ยังกลัวอยู่เลย
