ตอนไปก็ไม่เคยเจอนะ ไม่ว่าตรงไหนก็ตาม ศาลากาเปรียญ ศาลาท่าน้ำตรงบริเวณเมน
แล้วถูกลากไปในโซนกุฏิร้างที่เอาไม้จากบ้านคนตายมาสร้างนั่นอีก ...
แต่ในบรรดาอุโบสถวัดที่เป็นรูปแบบมหาอุดเนี่ย ยกให้ที่นี่ที่ 1 // นอกนั้นก็ตามที่พี่หมอว่านั่นแหละค่ะ เพราะส้มมีความกลัวเป็นฐานมาแล้ว
เพราะไม่ค่อยชอบใจในการใช้ประโยชน์จากอุโบสถนี้จากความเชื่อของชาวบ้านเท่าไหร่ อาทิ มาบนบาน
เอาของหรืออวิชชามาปล่อยเพื่อไม่ให้เป็นภาระลูกหลาน เพราะตามความเชื่อของเขาว่าที่นี่มีคุณไสยไทยโบราณที่แข็งมากสามารถฝากได้
อะไรเทือกๆนี้
จริงไม่จริงยังไง ไม่รู้ล่ะ รู้แค่ว่าโคตรไม่ชอบเลย
จากที่เดินทางไปไหนๆต่อหลายที่มา สุดยอดในดวงใจแห่งความน่ากลัว ขอยกให้ที่วัดราชสิทธารามราชวรมหาวิหาร (วัดพลับ)
ผีสางที่ไหนต่อให้เป็นโรงพยาบาล ป่าช้า โบราณสถาน สถานที่ถูกฆาตกรรม ฯลฯ ก็ไม่น่ากลัวเท่าที่นี่อีกแล้วล่ะ
เพราะเป็นความน่ากลัวน่าเกรงขามแบบที่ป๊ะแล้วต้องเกรงใจ เจอแล้วต้องทำใจว่าต้องเห็นอีก หนีไม่ได้ แถมต้องกลับไปบ่อยๆ...
ถ้าลองได้เจอที่นี่จนทำใจได้แล้ว คาดว่าตูคงไม่กลัวผีที่ไหนอีกเลย