หน้า: 1 ... 266 267 268 269 270 271 272 [273] 274 275 276 277 278 279 280 ... 292
 
ผู้เขียน หัวข้อ: อารมณ์ไหนไม่รู้แต่อยากฟังเรื่องผี  (อ่าน 956745 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
ถ้าอยากได้ยินต้องไปทำพิธีไหว้ครูดนตรีไทยดูฮะ
แล้วจะได้ยินเสียงที่เป็นทิพย์  หมีโหด~

บันทึกการเข้า
ตำนานผีกองกอย
http://www.khonkaentoday.com/board/index.php?topic=158.0

สนุกดี เมื่อก่อนอ่านไอ้อะไรแบบนี้บ่อยๆ
เดี๋ยวนี้สูญพันธุ์หมดแล้วมั้งผีไทย
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
ถ้าเรื่องผี นี่มีเยอะเลยฮะ เอาแบบเจอเต็มๆหรือเจอผ่านๆดีฮะ
บันทึกการเข้า

S♥NE - Goguma
เอามาให้หมดครับ
บันทึกการเข้า

ไม่รู้เคยเล่า เรื่อง น้องเจอผี ไว้ที่นี่หรือยังอ่ะ !!

ประมาณว่า ผมกับน้องสาวฟังเดอะช๊อคด้วยกัน แล้วมีคนหนึ่งเล่าแย่มาก ติดๆ ขัดๆ ก็เลยแซวไปว่า

"อัง!! มึงไปหาเจอผีแล้วโทรไปเล่าดีๆ บ้างซิ "

วันต่อมา น้องสาวก็ไปอ่านหนังสือห้องเพื่อนแถวสวนสุนัน
มันไปค้างห้องเพื่อนนะ แล้ว.......กลางคืนไม่เจออะไร แต่พอตกกลางวัน
เนื่องจากห้องมันค่อนข้างทึบอับแสงก็เลยเปิดไฟอ่านก็เหมือนตอนกลางคืนนั่นละ
 น้องสาวผมนั่งอ่านหนังสือบนเตียงส่วนเพื่อนคุยโทรศัพท์กับน้าเดินไปเดินมาอยู่ข้างเตียง
ไม่นานน้องผมก็ล้มตัวลงนอนหันหัวไปนางปลายเตียงแล้วก็หลับไป แล้วก็สลืมสลือตื่นขึ้นมา
พอลืมตาขึ้นมา พบกับผู้ชายอายุประมาณ 40 + รูปร่างหน้าตาดีมากเหมือนจะเป็นลูกครึ่งใส่สูธสีดำ
ยืนอยู่ข้างหัวเตียง ยืนมองน้องสาวผมอยู่ตาไม่กระพริบ

น้องสาวผมเห็นดังนั้นก็คิดว่า "ทำไม หอพักหญิงถึงให้ผู้ชายขึ้นมา" แต่ก็ไม่กล้าว่าอะไรเพราะเขาดูเป้นผู้ใหญ่มากและดูดี
อีกทั้งเพื่อนยังเดินคุยโทรศัพท์สวนไปสวนมากับผู้ชายคนที่ยืนจ้องเขม็ง
น้องสาวผมบอกว่าตอนแรกไม่กลัวแต่พอเขาไม่กระพริบตาเลย
เริ่มกลัวและเริ่มรุ้สึกว่าไม่ใช่คนหลังจากนอนดูอยู่สักพัก ก็พยายามจะลุกขึ้นเพื่อกราบพระ
พอลุกขึ้นได้ก็กราบโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆ เป็นการใหญ่
บอกว่ากลัวมากแต่พอกราบไปสักพัก โทรศัพท์ดัง ทำให้น้องผมสะดุ้งตื่นจากผวัง
แต่ก็ยังนอนอยุ่ท่าเดิมไม่ได้นั่งกราบอะไร ผู้ชายคนนั้นก็หายไปแล้วมีแต่เพื่อนที่เพิ่งคุยโทรศัีพท์เสร็จ
น้องผมมันก็เลยเล่าให้เพื่อนมันฟัง ตอนแรกคิดว่าเป้นละเมอหรือฝัน
แต่พอเล่าให้ฟังว่าระหว่างที่มันโดนหลอกอยุ่นั้นมันจำได้หมดเลยว่า เพื่อนมันคุยอะไรกับน้าทางโทรศัพท์บ้าง

พอพี่สาวเพื่อนมาถึงห้องเขาก็เล่าให้ฟังว่า เขาก็เคยเจอบ่อย เหมือนมีคนอยู่ด้วยตลอดเวลา
แต่ที่พากันสงสัยเพราะมันยังเป็นหอใหม่อยู่

ประมาณนี้ พอผมได้ฟังผมก็ตื่นเต้นใหญ่เลย ไม่เคยคิดว่าคนใกล้ตัวจะเห็นอะไรแบบนี้
แล้วก็เชื่อน้องด้วยนะ เพราะมันไม่ค่อยโกหกและเป้นคนไม่ค่อยมีจินตนาการ  กร๊าก
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09 ต.ค. 2012, 13:51 น. โดย จักรี » บันทึกการเข้า

ล้ำลึกคนึงหาในดวงจิต ใจเคยคิดตัดสวาทมิอาจสิ้น
ดั่งก้านบัวหักกลางชลาสินธุ์ ผิว่าสิ้นไร้เยื่อยังเหลือใย
สรุปว่าเป็นฝันอะไรแบบนี้ใช่ปะ
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
คือต้องบอกก่อนว่าเป็นคนมีเซ้นส์เรื่องนี้พอควรเจอบ่อยและกลัวโคตรๆ
บิ๊กยังดี เป็นแค่รู็สึกว่ามีนานๆที ถึงจะเห็น แต่พี่สาวบิ๊กนี่ เห็นเลย เห็นจะจะ เห็นโคตรบ่อย

เรื่องแรกก็ต้องเป็นสมัยประมาณม.ต้น
ปู่ใหญ่ที่บ้าน เสียจากโรคมะเร็ง ปู่เป็นคนเล่นไสย์ขาว
บ้านปู่ใหญ่นี่อยู่เชียงราย แถวนั้นไม่มีเมรุ เผายังเป็นเชิงตะกอนอยู่เลย
(ตอนนี้ไปล่าสุดต้นปีมีเมรุแล้ว ดีใจมาก)

วันที่ไปก็เป็นวันสวดวันที่เจ็ด วันรุ่งขึ้นจะเผา
ไปเป็นครอบครัวสุดท้าย

บ้านปู่ใหญ่จะอยู่กลางนา ปลูกกล้วยรอบคันนา
ปู่ใหญ่แกทำไฟราว แขวนจากบ้านไปสุดคันนา ด้วยตัวแกเอง

ก่อนหน้านั้นหกคืนทุกคนบอกว่าเจอปู่ใหญ่ทุกคืน
ในครัวบ้าง แถวริมคันนาบ้าง

พ่อของบิ๊กแกก็สนิทกับปู่อยู่พอควร หลานรักแกเลยแหละ
ศพตั้งไว้บนบ้าน หลานๆลูกๆ บางคนก็นอนเฝ้า บางคนก็ลงมานอนใต้ถุนบ้าน กางมุ้ง

คืนนั้นพ่อบอกว่าอยากให้ปู่ใหญ่มาหา
แกเลยเอาแป้งมาโณยไว้ในถาดขนมสังกะสีกลมๆวางไว้หน้าศาลหน้าบ้าน
บอกว่าถ้าปู่มาก็ให้ทำอะไรไว้ก็ได้ให้รู้ว่าเป็นปู่

ตกดึกสักสี่ห้าทุ่ม
ตามปรกติบ้านสวน จะมีพวกจิ้งหรีดร้อง กบ อึ่งอ่าง ร้องกันระงม อยู่ดีดีก็เงียบ เงียบแบบได้ยินแต่เสียงลมเท่านั้น
พ่อบอกเลยว่าปู่มาแล้ว

ไฟราวที่ติดไว้ตามคันนา (ปรกติตอนปู่ใหญ่แข็งแรงๆ แกจะเป็นคนเดินไปปิดทุกวัน)
ก็ไล่ปิดมาตั้งแต่ริมขอบคันนาจนมาถึงหน้าบ้าน โดยที่ไม่มีใครออกไปสักคน

เท่านั้นแหละไอ้พวกหลานๆก็คลุมโปงกันแล้ว
ให้รู็ว่าเป็นปู่ก็เถอะแต่กลัวอะ

สักเที่ยงคืน พ่อเลยเดินไปดูในถาดแป้ง ปรากฎเป็นรอยขวามือวางทาบไว้
เป็นรอยที่มี สี่นิ้วไม่มีนิ้วก้อย (ปู่ใหญ่มือขวาไม่มีนิ้วก้อย เพราะโดนระเบิด ตอนเป็นทหาร)
แล้วตรงกลางเป็นเหรียญ

พ่อก็เลยหยิบขึ้นมาแล้วเอาไปให้ย่าใหญ่ดู ย่าแกบอกว่าเหรียญอันนี้ อยู่ในปากปู่ใหญ่ในโลง ออกมาได้งัย
เหรียญเป็นเหรียญสมัยรัชกาลที่ 5 หายากแล้วหละ ตอนนี้พ่อเก็บไว้ ถ่ายรูปแป้งในถาดไว้ด้วย
ไว้หาเจอแล้วจะสแกนมาให้ดู

คืนนั้นหลายๆฝันว่า รวมถึงบิ๊กด้วยบอกว่า ปู่สบายดี ไม่ต้องกังวล
ให้เอาเหรียญนั่นเก็บไว้ ไม่ต้องเผาพร้อมปู่ใหญ่

รุ่งขึ้นก็เป็นวันเผา
ตอนเปิดฝาโลงมาพ่อเลยขอเข้าไปดูที่ปากของปู่ใหญ่ ผลคือเหรียญไม่มีในปากปู่ใหญ่แล้ว

ตอนเผาก็เป็นเผากลางแจ้งเลย ไม่มีเมรุ เค้าเรียกเชิงตะกอน ใช่ไหม จำไม่ได้แล้ว
เผาก็ปรกติ แต่ที่ไม่ปรกติก็คือ ศพปู่ใหญ่ไม่ติดไฟ เผามาประมาณครึ่งชั่วโมง ไม้ฟืน น้ำมัน หมดไปรอบแล้ว
แต่ปู่ใหญ่ยังไหม้เข้าไปนิดเดียว

ย่าใหญ่ก็เลยบอกว่าลืม
ให้ไปเอายันต์ที่อยู่ใต้ฐานพระ ในบ้านบนหิ้งพระเสากลางบ้านมาเผาด้วย
พ่อเป็นคนขับรถไปเอายันต์มา

แล้วก็จุดไฟใหม่อีกรอบ เอายันต์โยนเข้าไปในกองไฟ
ไม่ถึงสิบห้านาที ศพปู่ใหญ่ ไหม้หมด

อภินิหารดีไหม นี่เรื่องจริงนะ

คิดถึงปู่

บันทึกการเข้า

S♥NE - Goguma
อู้ย.. กลืนเหรียญไปด้วย
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
บ้า  fuc yea
บันทึกการเข้า

S♥NE - Goguma
แบบนี้วิทยาศาสตร์บอกว่า.............
บันทึกการเข้า

ล้ำลึกคนึงหาในดวงจิต ใจเคยคิดตัดสวาทมิอาจสิ้น
ดั่งก้านบัวหักกลางชลาสินธุ์ ผิว่าสิ้นไร้เยื่อยังเหลือใย
ผีครับ..





บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
ฮูว.. โล่งอก ไอ้เราก็นึกว่าผีมีจริง







แฮ๊ห์ห์ห์!!!  โวย
บันทึกการเข้า
สมัย ม.ต้น อีกเหมือนกัน
ตอนนั้นเป็นนักกีฬา บาสให้กับโรงเรียน
โรงเรียนเป็นโรงเรียนติดกับวัด
ถ้าใครรู็จัก บิ๊กเรียนที่ สุวรรณารามวิทยาคม ติดคลองบางกอกน้อย

ตอนนั้นเป็นช่วงเก็บตัวซ้อม ก่อนไปแข่งพวกบิ๊กก็เลยต้องไปนอนค้างที่โรงเรียน
แล้วมันก็จะมีไอ้พวกห่ามๆนี่แหละ ไปท้าที่ศาลพระภูมิ ว่าอยากเจอ

วันแรกๆไม่มีอะไรหรอก แต่พอวันที่สามวันที่สี่หลังจากมันไปท้าเท่านั้นแหละ

ตึกเรียนของบิ๊กจะเป็นรูปตัว M ดูภาพประกอบ
ตึก 5 ชั้น 4 เป็นห้อง นาฎศิลป์  มีพ่อปู่บูชาอยู่
ตึก 3 ชั้น 4 เป็นห้องวิทยาศาสตร์ มีพวกศพเด็ก ดองอยู่
วันที่เกิดเหตุวันแรกน่าจะสัก สี่ทุ่มแล้ว
เกิดอาการหิวเลยเดินออกไปหน้าปากซอยไปซื้อของกินกัน 3 คน

ตอนเดินผ่านระหว่างตึก 3 ได้ยินเสียงเด็กเล่นกันตรงโรงอาหารใต้ตึก 3
ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรนึกว่าพวกลูกของพี่ๆภารโรง
พอเดินออกไปถึงร้านขายของเลยถามเพื่อนว่าได้ยินเสียงเด็กเล่นตอนเดินผ่านอาคาร 3 ไหม
พวกมันก็บอกได้ยิน ตอนนั้นคิดว่าเป็นเด็กจริงๆ แต่ตอนนั้น 4 ทุ่มนะ
พอเดินกลับมาก็เลยเดินไปดูที่โรงอาหารกัน
ไม่ได้ยินเสียงเล่นกันแล้วนะ แต่ได้ยินเสียงหัวเราะกับ เสียงร้องให้แทน แต่ดังอยู่รอบๆอะ ไม่ได้ดังจากข้างบน
ตอนนั้นมั่นใจละว่า โดนแล้ว วิ่งครับวิ่ง วิ่งเข้าห้องปิดประตู คลุมโปง นอนไม่หลับยันเช้า
ตอนเช้าออกมาซ้อม ตาเป็นแพนด้ามาเลย

อยากกลับบ้านมาก แต่กลับไม่ได้ ไม้เรียวของโค้ชน่ากลัวกว่าผี แล้วก็อยากไปเตะไอ้คนที่ท้าด้วย
บอกมันว่า มึงไปท้าแต่พวกกูโดน คืนนี้กูซ้อมเสร็จกูจะนอนเลย

วันนั้นซ้อมเสร็จสองทุ่มได้ เลยไปอาบน้ำกันเพราะบอกพวกมันแล้ววันนี้จะนอน ไม่ออกไปไหน
แล้วก็ไปพร้อมกัน 3 คน เหมือนเดิม ก่อนเข้าห้องน้ำก็เห็นอะไรแวบๆสีขาวเดินผ่าน ตรงมุมตึก 5 ต่อกับ ตึก 4
เหมือนเดิมไม่ได้สนใจอะไร อาบเสร็จ ก็เลยเดินออกมาตากผ้าตรงหน้า ห้องพัก คราวนี้ 3 คน เห็นพร้อมกันหมด
ว่าเป็น ชายแก่ ผมขาว เคราขาว ชุดขาว หันไปมองเพื่อนมันก็จ้องอยู่เหมือนกัน
สักพัก แกก็เลยขึ้นไปชั้น 5 เท่านั้นแหละ 3 คน วิ่งเร็วกว่าตอนซ้อมอีก ออกไปหาพวกเพื่อนที่ออกไปกินข้าว
ตอนนั้นวิ่งออกมา รองเท้าก็ไม่ใส่ ไอ้บิ๊กใส่กางเกงตัวเดียว เพื่อนนุ่งผ้าขาวม้าคน อีกคนมีแต่กางเกงใน
วิ่งออกไปหาพวกที่เหลือหน้าโรงเรียน ความอายหายหมด

ไปตามพวกมัน เล่าให้มันฟัง มันไม่เชื่อ สัก 3 ทุ่มแล้วตอนนั้น เลยพยายามลากพวกมันกลับมา
ตอนเดินผ่านระหว่างตึก 3 กับ ตึก 5 พวกคนเจอก่อน คือ บิ๊กกับเพื่อนไม่มองอะไรเลย พยายามเดินเกาะพวกพี่ๆเพื่อนๆไว้
ไอ้พวกที่ไม่เจอก็โหวกเหวก โวยวาย อยู่ดีดีพวกมันก็เงียบ แล้วก็หยุดเดิน
ก็ถามพวกมันว่า พวกมึงจะหยุดเดินทำไม กลับเข้าห้องเหอะ กูกลัว

มันก็ชี้ให้ดู คือ พ่อปู่แหละ เดินไปเดินมาอยู่กลางอากาศ ระหว่างตึก 3 กับ ตึก 5

ร้องเลย ใครวิ่งได้วิ่ง 3 คน บิ๊กกับเพื่อน วิ่งเข้าไปใส่เสื้อผ้า กลับบ้านเลยตอนนั้น
ไม่กลัวไม้เรียวแล้วกลัวผีมากกว่า

วันรุ่งขึ้น 15 คน ลาหมด ไข้ขึ้นเรียบ กลับบ้านกันหมด อาจารย์ต้องไปไล่ตามกลับมาซ้อม
กลับมาไอ้คนท้าก็โดนไปตามระเบียบ เอาธูปเทียนไปขอขมา

น่ากลัวไหมอะ เรื่องจริงไม่ได้อิงนิยาย เลย

บันทึกการเข้า

S♥NE - Goguma
หูย อยากตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มั่ง
อยากพิสูจน์ให้ชัดแจ้งแจ่มตาไปเลย
เดี๋ยวนี้มีเทคโนโลยีด้วยแล้วก็ยิ่งอยากไลฟ์สตรีม fuc yea
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
เจอพี่โย่งแล้วยังไม่ชัดแจ้งแจ่มตาอีกเหรอ  fuc yea
บันทึกการเข้า
หน้า: 1 ... 266 267 268 269 270 271 272 [273] 274 275 276 277 278 279 280 ... 292
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!