ไม่รู้เรียกว่าเรื่องผีได้ไหมนะครับ เพราะหลวงพ่อไม่ได้เรียกว่าผี
จริงๆบ้านที่ผมอยู่ตอนนี้เป็นบ้านของป้า มันอยู่ติดถนนเลยมาอยู่กัน ตามจริงบ้านก็ติดกันหมดทั้งแถบแหล่ะครับ เป็นพี่น้องกันหมด
แบบบ้านโบราณที่อยู่กัน ตอนช่วงที่มาอยู่ใหม่ๆ ตอนกลางวันก็จะได้ยินเสียงคนเดินบนบ้านเรื่อยๆ ชั้นบนเป็นบ้านไม้ ไม่ได้เอะใจอะไรกัน เพราะคิดว่าไม้ลั่น
มีวันนึง พ่อผมกลับมาบ้าน เปิดประตูเข้ามา เจอเด็กคนนึงยืนพิงตู้ (คือลักษณะบ้านจะเปิดประตูมา และจะมีตู้โชว์บังประตูที่จะเข้าไปส่วนของหลังบ้านที่จะเข้าไปขึ้นบันไดชั้นสอง) พอเด็กเห็นพ่อก็เดินเข้าไปข้างหลังตู้ที่จะเดินไปประตูหลังบ้าน พ่อนึกว่าเป็นผมครับ พอเดินตามปรากฏว่า ประตูไม่ได้เปิดไว้ ไฟบ้านปิด ชิบหาย พ่อรู้ตัวว่าเจอของแล้ว
หลังจากนั้นพ่อก็คุยกับแม่เรื่องนี้ แม่บอกว่า ข้างบ้านเราเค้าเลี้ยงลูกกรอกไว้ แต่เค้าทิ้งไปแล้ว ไม่รู้ว่าจะวนเวียนอยู่แถวนี้หรือเปล่า แต่ก็ได้ยินเหมือนเสียงคนวิ่งบนบ้านตลอด ไม่หยุดเลย
จนกระทั่งแม่ไปปรึกษากับพระที่รู้จัก ท่านบอกว่าไม่ใช่ผี เป็นพราย คือจะเป็นผีก็ไม่ใช่ จะเป็นคนก็ไม่ใช่ ไม่มีอะไรน่ากลัว ไม่มาทำร้ายเรา
ท่านก็เอาพระให้เรามาตั้งที่บ้าน หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยได้ยินเสียงแล้วครับ
แต่ก็มีมาวิ่งเรื่อยๆเหมือนกัน
