อย่าเพิ่งเป๋สิ
ยังอยากรู้เรื่องในรั้วอยู่เลย
กลับเข้าเรื่อง
ชีวิตเปลี่ยนไปเป็นแบบทุกวันนี้เพราะมหาวิทยาลัยนี้แหล่ะครับ
ที่นี่หล่อหลอมและสร้างชีวิตที่เหลือ
ค่านิยม ความคิด ทักษะชีวิตและทักษะศิลปะ
ไม่ผิดจากคำกล่าวที่ว่า มหาวิทยาลัยเป็นการจำลองชีวิต
เพราะเราได้เรียนรู้คนมากมาย(ที่เริ่มมีนิสัยและพฤติกรรมเหมือนคนข้างนอกที่เราต้องเจอ)
อิสระที่ได้รับควรจะมาพร้อมกับความรับผิดชอบครับ
เรามีโอกาสดีกว่าคนอีกมากมาย ที่ได้เข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย
ผมมีเพื่อนที่ต้องตายด้วยอุบัติเหตุตอนปีสี่
มันหาเงินเรียนด้วยตัวเองมาตลอด เป็นเสาหลักครอบครัว
ถ้ามันมีเงิน มันก็ไม่ต้องทำงานหนัก และก็คงไม่ต้องตายตอนขี่มอเตอร์ไซด์ไปส่งจ๊อบ
ชีวิตไม่ง่ายครับ
เมื่อมีโอกาส ตักตวงให้เต็มที่ ทั้งเรียนและเล่น
อย่าให้เสียที่นั่งในมหาวิทยาลัยไปเปล่าๆครับ มีคนที่อยากมานั่งแทนที่เราอีกมาก
