ตามไปดูข่าวได้ที่
http://www.manager.co.th/Crime/ViewNews.aspx?NewsID=9490000038096ครับ
เสียดายครับ เพราะว่าตอนเรียนเคยต้องผ่านอยู่บ่อยๆ คิดอยู่ว่าอยากถ่ายรูปตรงพิธีนี้สักครั้ง
แต่วิเคราะห์เรื่องที่เกิดขึ้นและประกอบกับข่าวคราวที่ได้อ่านมาจากในเวปบอร์ดหลายๆที่ในวันนี้ ได้แตกประเด็นออกมาสองหน่อ
หน่อที่หนึ่ง แบบเถรตรงขวานผ่าซาก
พระพุทธเจ้าไม่เคยสอนให้คนไปยึดติดกับรูปเคารพ (และเท่าที่รู้ ศาสนาอื่นๆก็ไม่ได้สอนเรื่องแบบนี้)
คนที่ทำเป็นคนบ้า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้ทำร้ายร่างกายใคร แต่เป็นการทำลายที่ทำมาหากิน(อันนี้แม่ค้าแถวนั้นพูดออกทีวีเอง) และเป็นการทำลายของที่เป็นที่เคารพบูชาของบางคน ... ผลลัพธ์คือความตายของคนบ้า
ความนึกคิดของคนที่รู้เหตุการณ์ ที่เห็นชัดหน่อยคือเรื่องความเชื่อ และความรู้สึก หลายคนมีความรู้สึกว่าเหมาะสมแล้วที่คนบ้าคนนั้นตาย หลายคนแสดงความเห็นว่าตายจากผลกรรมที่ก่อไว้....(ไม่ใช่ที่โดนตีจากท่อเหล็กด้วยคน5คน)
ตามความรู้สึกของผม คนโดนทำร้ายหรือเกิดเหตุการณ์ฉกชิงวิ่งราวมือเปล่า ในกรุงเทพกลางวันแสกๆ หลายครั้งหาคนมาช่วยไม่ได้ แต่กรณีที่เกี่ยวกับความเชื่อ มีคนพร้อมจะใช้ความรุนแรงอยู่เรื่อยๆ
หน่อสอง
ในอีกแง่หนึ่ง แบบคนธรรมดา
พูดยาก เพราะเป็นเรื่องของความเชื่อ และการจัดอันดับความสำคัญ
บางคนเอาไปเปรียบเทียบกับว่าถ้ามีคนบ้าเข้ามาทำร้ายคนในบ้าน เราจะทำยังไง จะปล่อยให้มันทำตามใจชอบรึเปล่า
คนที่ไม่เห็นด้วยก็บอกว่า รูปปั้น เป็นสิ่งของ แต่คนมีชีวิต คนย่อมสำคัญกว่า
คนที่เห็นด้วยกับการรุมตื้บ ก็บอกว่า ความเชื่อสำคัญยิ่งกว่าชีวิต
ดังนั้น
....
ไม่มีข้อสรุปครับ ประเด็นแบบนี้คงสรุปไม่ได้ว่าใครถูก
แต่ที่แน่ๆ
คนที่กล้าเดินเข้าไปทุบคนบ้าจนตาย ก็ควรจะกล้ารับบทลงโทษตามกฎหมายด้วย
