ถ้าจะดีกว่านี้ ก็คือลดทอนความเป็นรูปที่สมจริงออกไงครับ
เพราะจานวีบรรลุวิชานี้แล้ว (จนมานั่งคิดดูว่าถ้ามัน้หมือนนักก็ถ่ายรูปเอาสิ จะดราฟทำไม)
ก้าวต่อไปก็คือการดัดแปลงรูปที่พยายามทำให้เหมือนจริง ให้กลายเป็นงานที่มีสไตล์ของตัวเองนี่แล
แอบอ่านจู๋นี้มานาน ขอ “ขาจร” ออกความเห็นที่อาจจะ “เป๋จู๋” หน่อยครับ
เห็นด้วยที่ iannnnn พูดถึงเรื่องการพัฒนารูปแบบเฉพาะตัวของผลงานที่แสดงเอกลักษณ์ของผู้สร้างสรรค์ หรือ สร้าง signature ของตัวเอง งานประเภท realistic นั้นก็ใช่ว่าจะเจอทางตันกันง่ายๆ ยังพัฒนาต่อไปได้เป็น super realistic หรือ อาจจะพัฒนาหลุดไปเป็น surrealistic ก็สุดแต่ใจปรารถนา ผมอาจจะเห็นต่างจาก iannnn บ้างเล็กน้อยตรงที่การพัฒนาต่อไปอาจไม่จำเป็นต้อง “ลดทอน” เพียงอย่างเดียว แต่อาจจะ “เพิ่มเติม” ในรายละเอียดก็อาจเป็นไปได้ ขออนุญาตยกตัวอย่างเช่น ในงาน draft คนอย่างของ “วี” สำหรับงานของผมเองผมจะชอบแอบใส่ “ปื้นเขียว” ลงบนเนื้อคน เพราะโดยส่วนตัวผมว่ามันทำให้ผิวคนมันมีชีวิตขึ้น มันเหมือนมีเลือดมีเนื้อ ไม่ใช่ dead body ใครอยากรู้ว่าทำไมต้อง “ปื้นเขียว” ลองหยิกเนื้อตัวเองดูแรงๆครับ
มีภาพประกอบของชาวญี่ปุ่นอยู่ชุดหนึ่ง ทุกภาพที่เป็นภาพคน เขาจะเขียนเงาสะท้อนในดวงตาไว้ด้วย เล็กนิดเดียวครับ แต่เป็นเหมือน signature ของ illustrator ท่านนี้ และที่สำคัญที่สุดคือ story ทั้งหมดของภาพมันไปอยู่ที่ภาพเงาสะท้อนในดวงตานี่แหละครับ
ภาพประกอบหรือภาพเขียนที่เขียนเสมือนจริงนั้นแตกต่างจากภาพถ่ายอย่างแน่นอนครับตรงที่ความท้าทายและจินตนาการ ความท้าทายที่จะเลียนแบบ (ในผลงานประเภท realistic) หรือ เอาชนะธรรมชาติ (ในผลงานประเภท super realistic) เป็นความงามในทัศนะของผม โดยเฉพาะเมื่อประกอบเข้ากับจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ของผู้สร้างสรรค์เข้าไปด้วยแล้ว มันเหมือนเป็นการชดเชยและเติมเต็มจินตนาการในสิ่งที่บางครั้งไม่สามารถทำได้ด้วยศิลปะการถ่ายภาพไม่ว่าใน term of aesthetic หรือ technical ก็ตาม แต่ที่พูดเช่นนี้ไม่ใช่ดูแคลนภาพถ่ายแต่อย่างใดนะครับ เพราะผมเองก็สะสมผลงานภาพถ่าย(ขาวดำ)ของช่างภาพทั้งชาวไทยและต่างประเทศไว้ไม่น้อย
ผมชอบภาพผู้หญิงของ “วี” นะครับ แต่ถึงแม้จะละเอียด (พอสมควร) และ ดูเสมือนจริง (ในระดับที่น่าชื่นชม) โดยส่วนตัวแล้วยังรู้สึกว่าเป็นแค่การเริ่มต้นของคุณเอง คุณยังสามารถพัฒนาผลงานชิ้นนี้ไปได้อีกไกลถึงไกลมาก ตอนนี้คุณเอาชนะตัวเองด่านแรก คือ การควบคุมเครื่องมือให้ทำงานได้อย่างใจคุณได้แล้ว อุปสรรคด่านต่อไปที่คุณจะต้องผ่านไปให้ได้ คือ ใจของคุณเอง
แล้วจะติดตามผลงานของคุณวีต่อไปครับ
