2300น.
ห้องรก... เลยกระโดดข้ามของที่กองๆอยู่ ไปชนกับลิ้นชัก ตกลงมาดิ้นที่พื้น
พอมองไปที่นิ้ว เอ้า เวงล่ะสิ นิ้วเท้าบิด..........
หักแหง
เลยจับบิดกลับเข้าไป แล้วนั่งพัก
พอดีพ่อเพิ่งกลับมาก็เลยบอกพ่อว่า "สงสัยกระดูกหักล่ะ"..
พ่อมองดู อืม ก็น่าจะหัก งั้นเดี๋ยวกินข้าวก่อน
นั่งดูอธิการบดีธรรมศาสตร์พูดไป กินไป เล่นกับแมวไป..........
2400น. (จริงๆจะดูจนจบนะ แต่ว่าไปก่อนดีกว่า)
ไปที่ศิริราช ลองไม่แสดงตัวเป็นหมอดีกว่า
เจอนักศึกษาแพทย์ ตรวจๆ....
"คิดว่าเอ็นอักเสบเฉยๆครับ...รึเปล่าพี่"
อ้าวจำเราได้นี่นา.....
ก็จริงอย่างที่ว่าคือตรวจดูมันก็ไม่น่าหัก........ แต่ว่ามันบวมมากแล้วก็บิด ก็เลยฟิล์มx-rayดู
สรุปว่าหักอ่ะ
ได้บทเรียนให้น้องๆที่เรียนหมอไว้ เพราะว่าอย่างกรณีผม ตอนตรวจน่ะ ชา..... เลยไม่เจ็บ
ถ้าอยากเล่นงานน้องที่ตรวจ ก็แค่บอกว่า งั้นไม่ฟิล์ม กลับบ้าน... แล้วขอใบรับรองแพทย์ว่าเป็นแค่เอ็นอักเสบ
วันรุ่งขึ้น ไปตรวจอีกที่แล้วก็บอกว่าปวดมากๆๆๆๆๆ ฟิล์มดู อ้าวหักนี่นา อย่างนี้ต้องไปร้องค่าเสียหายที่ตรวจผิดจากหมอคนแรก
เอาซะสองหมื่นค่าปิดปากไม่ให้ถึงสื่อ
อ้าว สอนทางซะแล้ว
ไม่เป็นไรหรอก ต่างจังหวัดคนไข้เขาทำอย่างนี้กันแหละ
