หน้า: 1 [2] 3
 
ผู้เขียน หัวข้อ: มูลนิธิฯ (แตกหน่อ)  (อ่าน 7703 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
คราบเลือดติดเต็มด้วย
บันทึกการเข้า

 ง่ะ
อ่าน่ะ  ถุงยาง
บันทึกการเข้า

Las Noches Rubicundior
เคยคิดอยากเป็นอาสาสมัคร แต่กลัวผีมากกว่า เลยล้มเลิกความตั้งใจ บัดเดี๋ยวนั้น เศร้า
บันทึกการเข้า

รักแมวค่ะ
ใช่เลย..

มีคนเคยเล่าให้ฟังเรื่อง.. ตอนไปเก็บศพหัวขาด

ส่งศพเรีบยร้อย ขากลับ ตอนเบรคไฟแดง

มีเสียงคล้ายอะไรที่กลิ้งได้ๆ ขลุกๆ มาโดนช่วงกั้นของตัวรถ

พอลงไป ก็ว่างงงงเปล่าาาาา เหวอ

ปล.บางครั้งมีคนเห็น คนนั่งบนหลังคารถ 2-3 คนด้วย ง่ะ
บันทึกการเข้า

หนังเย็บมือ Homemade www.facebook.com/oxhour
ที่ห้องคลอดก็มี บางช่วงมีเจ้าหน้าที่ห้องผ่าตัดเจอคนเดินในห้องผ่าตัด1(ห้องที่ปกติเอาไว้ทำคลอด)

ไว้มีคนตั้งกระจู๋เรื่องผี จะเอาเรื่องผีไปเล่าดีกว่า
บันทึกการเข้า

ฝันซ่อนสับสนวุ่นวาย หย่อนคล้อย
มีแล้ว อยู่บนหิ้ง
บันทึกการเข้า

หมู หมา กา ไก่
ขี้หมู ขี้หมา ขี้กา ขึ้ไก่
คลิกแล้วมันส์สสส
จุ๊ จุ๊
มีแล้ว อยู่บนหิ้ง
:02:อย่าเอ็ดไป
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25 ก.พ. 2006, 22:50 น. โดย หมอแมว » บันทึกการเข้า

ฝันซ่อนสับสนวุ่นวาย หย่อนคล้อย
มีอยู่แล้ว บนหิ้ง
บันทึกการเข้า
ใครตั้งเรื่องผี วานบอกด้วยนะ

จะไม่เข้าไปอ่าน

ป.ล หลอนว่ะ นอนไม่หลับ
บันทึกการเข้า

... กุคืออึ่งอ่างที่แปลงร่างเป็นคน ...
 ง่ะ
ตูมาอ่านตอนตี4 รอเช้าดีกว่าค่อยนอน
บันทึกการเข้า
ที่เจ๋งสุดคือคนรูปตัวเอสที่ไปเจอมา


ตอนนั้นตู ม.ปลาย แล้วนั่งคุยกะเพื่อนจนกลับบ้านช้า ทุ่มกว่าๆ ได้มั้ง
พี่ชายมารับ ขี่รถเครื่องซ้อนท้ายไปได้สักพักก็มี ว. เข้ามารายงาน
พี่ก็เลยขี่พาไปดักที่ ร.พ.ท่ายาง บอกว่าเดี๋ยวมีอะไรให้ดู

สักพักก็มาแล้วครับ
รถมูลนิธิสว่างสรรเพชญฯ วี้หว่อๆ มาจอด
แล้วก็ขนก้อนเนื้อที่อยู่บนเปลลงมาวางกับพื้นรอหมอ

สิ่งที่เห็นเป็นก้อนเนื้อรูปคน คาดว่าในอดีตคงเป็นมนุษย์มาก่อน แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว
ใส่ชุดม่อฮ่อม (แบบจำลอง ศรีเมือง) แต่สภาพร่างกายคือเหลวแหลกเละเทะเลย
คือแขนแทนที่จะพับเข้าขางในก็ม้วนออกข้างนอก ขาก็ด้วย คอเคอ หัวเหอ ยับเละเลย
สถาพศพดูแล้วม้วนขดพับกันแบบมีกระดูกไว้ขำขำน่ะ

จนท.บอกว่า
ลุงคนนี้ขี่รถเครื่องกลับมาจากไร่ตอนเย็นๆ มาถึงสี่แยกไม่มองทาง เลี้ยวเลย (แบบบลิว)
ก็เลยไปบวกเข้ากับ 18 ล้อ (เพิ่มอีก 2 เป็น 20) แล้วโดนครูดเละคาถนนเลย
จนกลายเป็น Slime Man อย่างที่เห็นนี่ล่ะ


แปลกที่พอไปยืนจ้องดูกับพี่ (แล้วก็ชาวบ้านแถวนั้นเริ่มทยอยมามุง)
ตูไม่รู้สึกกลัว จะอ้วก หรือขยะแขยงเลยนะ
ไม่ได้อารมณ์เห็นศพแล้วตายด้านแบบหมอบางคนแถวนี้หรอกครับ
แต่ว่า ... ไม่รู้ว่ะ เห็นแล้วปลง

เย็นนั้นเองที่ตูได้ถุงมือซ่อมคอมมาใหม่อันนึง
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
ไม่เคยเห็นคนตายสดๆซักครั้ง  และก็ไม่อยากเห็นด้วยอ่ะ

ชีวิตนี้เคยเห็นศพยายกับศพลุงเองอ่ะ

ปล.ปี ๒ มีวิชาที่เกี่ยวกับชันสูตรศพด้วย  ข้ามฟากไปเรียน  ไม่รู้จะแย่งลงทะเบียนทันรึปล่าว
บันทึกการเข้า

โล่ง
.......
 อ้วก
.......


[แต่ก็อยากเป็นหมอ]
บันทึกการเข้า

ยิ้มน่ารัก น้องดำ
Final Destination 3

อื้ม......  ฮือๆ~
บันทึกการเข้า
คนที่มาทำอาสาสมัคร มีหลายประเภทครับ
แบบมาขำๆกะเพื่อน มาด้วยใจ หรือที่พบมากในกทม.คือ พวกแกงค์วัยรุ่นหน้าปากซอย
หรือวัยรุ่นแถววัด ถามว่าทำทำไม ว่างงาน ไม่มีอะไรทำ ได้ถือ ว. สั่งการ นี่นั่นนู่น แล้วมันเท่ดี
เค้าตอบแบบนี้จริงๆนะ

แล้วถ้าเอาข้อมูลการเงินของ มูลนิธิ ปอเต็กตึ๊งไหมครับ
เงินบริจาค(จากประชาชน หน่วยงาน ฯลฯ )และรายได้ปีละประมาณ 2 พันล้านครับ
บันทึกการเข้า

I ROCK , THEREFORE I AM
หน้า: 1 [2] 3
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!