แปลกใจที่เราชอบแสดงอาการไม่ชอบวันวาเลนไทน์กัน
ทั้งๆ ที่มันคือว่าที่ประเพณีไทยอย่างดีเลยนะ
ลองอ่านนี่ดู เป็นคอลัมน์สยามประเทศไทยของคุณสุจิตต์
เป็นคอลัมน์ที่ตูชอบที่สุดในมติชนรายวัน
ดีว่าลุงแกคิดเหมือนกัน เลยหาพวกได้
ประเวณี มีทั่วทุกตัวสัตว์คอลัมน์ สยามประเทศไทยโดย สุจิตต์ วงษ์เทศ
ว ันสำคัญจำนวนไม่น้อยที่เราไม่รู้ที่มา ไม่รู้ความหมาย ไม่ว่าจะเป็นวันสำคัญของศาสนจักร หรือ อาณาจักร บางทีไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าเป็นศาสนจักรไหน? พุทธ หรือฮินดู หรือผี เช่น สงกรานต์ ลอยกระทง ฯลฯ แต่เราก็ยกย่องเป็นวันสำคัญได้สนิทใจ โดยอธิบายเลอะๆ เทอะๆ ก็ได้
ถ้าวาเลนไทน์ของโลกตะวันตกจะได้รับการยก ย่องเป็นวันสำคัญในทรรศนะของคนกลุ่มหนึ่ง แล้วแผ่อิทธิพลไปถึงคนอีกกลุ่มหนึ่งอย่างธรรมชาติและธรรมดาๆ โดยไม่มีใครมากำหนดกฎเกณฑ์หรือกดขี่ข่มเหง มันจะเสียหายตรงไหน? เพราะในอดีตอันยาวนานมาแล้ว เราก็รับสงกรานต์จากแขก (อินเดีย) เป็นวันสำคัญของเรา จนหลงไปว่าเป็นของเราแท้ๆ ด้วยซ้ำไป
ในอดีตอันไกลโพ้นหลายพันปีแล้ว คนสุวรรณภูมิรู้จักโลกทางทิศตะวันตกแค่อินเดีย เปอร์เซีย (อิหร่าน) จึงรับแบบแผนทางวัฒนธรรมและเทคโนโลยีจากที่นั่น ส่งผลให้ต้องรับเอาอักษรและภาษา ตั้งแต่ นะโม ตัสสะ จนถึงศิลปะและวัฒนธรรม มาใช้งานในชีวิตประจำวัน นานเข้าก็หลงไปว่าเป็นภาษาไทยของเราเองแท้ๆ
ซึ่งเข้าใจผิด
ก็ปัจจุบันผันแปรไป เรารู้จักโลกทางทิศตะวันตกไกลไปเกินกว่าอินเดีย-เปอร์เซีย ไกลจนถึงยุโรป-อเมริกา ซึ่งอยู่ในทิศตะวันตกอย่างเดียวกัน เพียงแต่ไกลจากเดิมที่คุ้นเคย เราเลยรู้สึก "ขวาง" และ "เขิน" เหตุก็มาจากศาสนาต่างกันเท่านั้น
เดิมเรารับเทคโนโลยีจากอินเดีย-เปอ ร์เซีย พร้อมกับศาสนา (ซึ่งนับเป็นเทคโนโลยีอย่างหนึ่ง) เราต้องรับภาษาควบคู่อยู่ด้วย แต่ปัจจุบันเรารับเทคโนโลยีจากยุโรป-อเมริกา เราก็ต้องรับภาษาของเขาด้วย แล้วมันเสียหายตรงไหน? ขอให้ช่วยกันพิจารณาอย่างรู้เท่าทันโลกและชีวิต อย่าพิจารณาอย่างงมงายเท่าที่เห็นและเป็นอยู่
ถ้าคนเราจะมีเพศสัมพัน ธ์วันวาเลนไทน์ มันต่างอะไรกับมีเพศสัมพันธ์วันลอยกระทง วันสงกรานต์ หรือแม้กระทั่งหลังกองฟางลานนวดข้าว ที่ต่างกันก็มีแต่ว่าสมัยก่อนไม่มีโรคเอดส์ ถ้าอย่างนั้นทำไมเราไม่แนะนำให้ป้องกันเอดส์ล่ะ?
ไปกล่าวร้ายป้ายสีส่งเดชเพศสัมพันธ์ (อย่าปนกับมั่วสุมสำส่อนทางเพศ) ที่หฤหรรษ์อย่างรับผิดชอบตนเองและผู้อื่นทำไม?
หน้า 34
