ชอบประโยคนี้
“ตั้งใจเรียนนะลูก วันหยุดกลับบ้านบ้างนะ”
“อยากกินอะไรก็ซื้อเอานะ เงินหมดก็ไปกดเอา”
“เสื้อผ้าก็ส่งซักเอานะ จะได้มีเวลาอ่านหนังสือ”
“ขาดเหลืออะไร โทรบอกพ่อได้นะ มีมือถือกะเค้าแล้วนี่”
จะมีใครเป็นห่วงเราขนาดนี้อีกไหม
เมื่อก่อนผมค่อนข้างอคติกับแนวนี้ คือคบกันแล้วทำตัวหลบๆซ่อนๆ
ตอนเรียนมหาลัยผมพักที่หอนอก แล้วก็รู้ๆอยู่แล้วว่าห้องอื่นเขาอยู่กันเป็นคู่ มีวันนึงเสียงดังแต่เช้าเลย ออกไปดูพอจับใจความได้ว่า
ผู้หญิงเช่าห้องอยู่แล้วพาแฟนมาอยู่ด้วย พ่อเอาข้าวมาเยี่ยมแต่เช้า พอเจอผู้ชายก็เลยว่าผู้ชาย ไอ้ผู้ชายก็ดันด่าพ่อผู้หญิงกลับ
เลยโวยวายกันใหญ่ จบลงที่ผู้ชายหายหัว พ่อร้องไห้ ผู้หญิงร้องไห้ เป็นภาพที่แย่มากๆ
คนสมัยนี้คบกันก็กะจะ เซี้ยะ กันลูกเดียว ดูเป็นความหลงไหลกันมากเกินไป คบเร็วเลิกง่าย
เพื่อนผมมีแฟนแล้วรู้จักพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายคบกันด้วยความจริงใจ จนตอนนี้แม่บอกว่าพาแฟนมาอยู่ที่บ้านซิจะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวกลับ ผมว่าคบกันแบบนี้น่ารักกว่ากันเยอะ คบกันยาวด้วย
ความรักน่าจะมีอะไรมากกว่า เซี้ยะ นะครับ
