วัยรุ่นเซร็ง !! กับศัพท์วิบัติ

[มังกร]

โดนสาดยับเลย 

ผมว่าการด่าแรงๆ ถ้าเป็นคนโดนด่ามันคงประมาณว่ามีแรงกระตุ้น  แรงมาก็แรงกลับ
เคยใช้มาอย่างนี้ แล้วโดนด่าๆๆ มันก็เกิดอาการต่อต้านเป็นธรรมดา
จากที่รุมด่า เปลี่ยนมาเป็นรุมเตือนดีๆ รุมเร้าด้วยรอยยิ้ม(ที่ให้เค้าเปลี่ยนอย่างจริงใจ ไม่ใช่แสร้งยิ้มประชด)
น่าจะทำให้อะไรดีขึ้นได้นะ 


แต่ถ้ามันเป็นโดยสันดานจริงๆ ก็ช่างหัวมัน 

[มังกร]

ไอ้ปกหนังสือนั่น 

พู่มียอดวิวฮายฟ๊ายเถิง 2 ล้าน
อ่านกลับไปกลับมาอยู่ 3-4 รอบถึงจะเข้าใจ 

[มังกร]

 

[มังกร]

น้องคนนั้นเค้าดูเกรียนๆติ่งๆ ตุ้ดๆมั้ยอะ 

[มังกร]

อึดอัดเว้ยยย

ความเดิมตอนที่แล้ว
ชมรมนัดจะมีสมุดดำอยู่เล่มนึง ใครอยากจะเขียนอะไรก็เขียน(ชิวๆ)
มีครั้งสองครั้ง ที่ว่างๆ แล้วนัดเอาปากกาไปเขียน คอมเมนต์ว่า มั๊ย เขียนผิด ม๊ ไม่ได้อักษรต่ำ
ก็แค่อยากจะเตือนด้วยความหวังดี
แต่กลับได้ฉายาผู้พิสูจน์อักษรแถมท้ายมา
เลยไม่ได้ไปแก้อะไรอีก กลัวโดนรำคาญมากกว่านี้
(แต่ไม่เคยแก้คำวิบัติต่างๆ เลยนะให้ตายเหอะ แค่แก้ มั๊ย นะค่ะ น่ะคะ อะไรพวกนี้)

ล่าสุด
นัดได้เมล์ฉบับนี้(หลายฉบับก่อนหน้านี้ก็เป็น)

สวัสดีคะ
ทะเบียนอันนี้รับรองว่าอัพเดทที่สุดแล้ว โดยพี่กริด

อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ มั่งมั้ยครับ?

ถ้าไม่ ไม่เป็นไร แต่นัดรู้สึก



เลยตอบกลับไปว่า

.......
........(มีข้อความก่อนหน้า)
ว่าแต่..ก็ไม่อยากโดนว่าเรื่องมากอะนะ
แต่อ่านแล้วไม่รู้สึกขัดๆ อะไรมั่งเลยหรอวราง

ได้เมล์ตอบกลับมาดังนี้

ไม่รู้สึกขัดอะไร ถ้านัทคิดว่ามันจำเป็นก็บอกมา แต่ถ้ามันเป็นแค่ที่แกติดขัดใจคนเดียวก็ไม่ต้องบอก

ก็เลยมาหลังไมค์ในเอ็มแทน

(19:08) ' Nutto : ใครมาล: มาหลังไมค์เรื่องนั้นดีกว่า-*- มันก็ไม่ได้จำเป็นมากมายขนาดนั้นน
(19:08) ' Nutto : ใครมาล: สวัสดีคะ

อ่านแล้วแปลกๆ เหอะ
(19:09) Tell me about it: บ้า
คิดมาก
(19:09) ' Nutto : ใครมาล: แกอ่านมันว่าอะไรอะ
(19:09) Tell me about it: ช่างมันเหอะ
ถ้าจะคุยเรื่องสระ วรรณยุกต์ก็พอ
(19:09) Tell me about it: เบื่อ

 
ตูไม่ได้มาชวนทะเลาะนะ
ถ้าไม่ใช่มึงนี่ตูไม่เตือนนะ
นี่เห็นว่า "เคย" สนิทกันหรอกนะถึงบอก
ก็แค่ไม่อยากให้โดนว่าว่า "อยู่คณะอักษรซะเปล่า"
เรื่องของมรึงเลยแล้วกัน เอาไปใส่ในจดหมายลากิจ ลาป่วยด้วยนะคำนี้ :39:โชคดี

[มังกร]

ไม่รู้สึกแปลกอะไรเลย ประโยคแรกมาก็ คะ เปรี้ยงแสกหน้ามาเลย 

[มังกร]

ต้อง "เพิ่ง" จ้ะ
"พึ่ง" น่ะหมายถึงการอาศัย เช่น "พึ่งพา" (คำซ้อน)

ความรู้ใหม่
ใช้พึ่งมาตลอดเลย

พึ่ง ๑   ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความ
   ช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น.
พึ่ง ๒   ว. คําช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น
   เขาพึ่งไป, เพิ่งก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความ
   ว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก
   หรือ เพ่อ ก็ว่า.

จริงๆ ตามพจนานุกรมเขาก็ว่าได้ แต่เข้าใจว่า แยกเพื่อความต่างน่ะ

ยังไม่เข้าใจอยู่ดีครับ อะไรคือแยกเพื่อความต่าง?

[มังกร]

จะได้แยกๆ กันไปไง ว่าถ้าความหมายที่ ๑ ก็ใช้ พึ่ง ความหมายที่ ๒ ก็ใช้ เพิ่ง
เผื่อว่า เกิดจะทำให้ความหมายสับสนได้ในบางรูปประโยค ทำนองนั้นน่ะ

[มังกร]

มันเป็นกฏธรรมชาติของภาษา

อธิบายด้วยกันย์ 

[มังกร]

ตามความเห็นส่วนตัวนะ(ไม่อ้างอิงใดๆ ทั้งสิ้น ใช้ความรู้สึกวัด)
พึ่งดูเป็นทางการมากกว่า
คนใช้เยอะกว่า

เพิ่งดูเหมือนคำที่ใช้ในแบบเรียน อะไรแบบนั้นเลยอะ ดูโบราณกว่า

[มังกร]

ภาษาพูดที่ใช้กันทั่วไป
บางทีไม่ต้องไปอ้างทางกงทางการอะไรร๊อก
เอาให้เข้าใจกันส่วนมากก็พอละ

อย่าง พึ่ง กะ เพิ่งเนี่ย

ถ้าเกิดเป็นรูปประโยค พึ่งมา กับ เพิ่งมา

พึ่งมา จะตีความหมายได้สองแบบ (สามแบบ ถ้าวัดจากเสียงที่ออก)
เพิ่งมา ได้ความหมายเดียว

[มังกร]

ถ้าคำว่าเพิ่งใช้ในแบบเรียน แสดงว่าคำว่าเพิ่งเป็นทางการกว่า

[มังกร]

จะอธิบายแบบกันย์นั่นและ นึกตย. ไม่ออก

ภาษาไทยเข้าใจยาก