Moonjelly

หายหน้าหายตาจากฟอนต์ไทยไปนานครับ เลยกลับมาเยี่ยมเยียนกัน



'Moonjelly' หรือ 'กะพรุนพระจันทร์' เป็นฟอนต์ semi serif rounded เชิงทดลอง (อีกแล้ว)
ซึ่งอาจจะมีหลักคิดประหลาดๆ สักหน่อย มาดูกันครับ



concept: ไม่มีครับ แค่รู้สึกอยากมีฟอนต์ที่มีบุคลิกน่ารักสักตัว เพราะที่ผ่านมายังไม่ค่อยได้ทำเท่าไหร่
แต่จะให้ทำแค่นี้มันก็ธรรมดาไปหน่อย เลยเป็นที่มาของชื่อและ family แยกครับ

ที่มาของชื่อก็คือ กะพรุนเป็นสัตว์ที่พบเห็นได้ทั่วไปในท้องทะเลทั่วโลก ประกอบกับคิดแต่แรกแล้วว่าจะให้มีส่วนที่ฟรีด้วยแบบฟอนต์ Cloud
ในเมื่อ Cloud หมายถึงเมฆที่อยู่บนฟ้า ก็เลยอยากให้ฟอนต์ตัวนี้อยู่ในทะเลบ้าง





โดยโครงสร้างจะเป็น semi serif คือมี serif แบบครึ่งๆ กลางๆ เพราะโดยพื้นฐานแล้ว ฟอนต์ไทยเป็นฟอนต์ที่ไม่ค่อยเหมาะจะมี serif เท่าไหร่ เพราะโครงสร้างพยัญชนะมันไม่ค่อยสม่ำเสมอ แล้วก็เติมความโค้งมนลงไป ให้ดูน่ารักห์ โดยทำทั้งหมด 3 น้ำหนักด้วยกัน






เดี๋ยวมาต่อครับ

น่ารัก   ทำไมนะเห็นแล้วรู้สึกเลยว่าโม้โม่

แสดงว่าทำจนเริ่มมีลายเซ็นแล้วครับ

จากที่จั่วหัวไว้ตอนแรกว่า ทำแบบที่ว่าไว้ก็จะธรรมดาเกินไป เลยคิดถึงการมี family แยกขึ้นมาหรือตัว alternate นั่นเอง!





ขออธิบายเพิ่มเติมนิดนึงครับว่าทำไมถึงต้องทำเป็นแยก ไม่ทำเป็น opentype features รวมไปในฟอนต์เดียวกันเลย คืองี้ครับ
1. ผมเคยทำฟอนต์ที่ซับซ้อนมากๆ แล้วลูกค้าเอาไปใช้กับแอพฯ ที่เรียกฟังก์ชั่นพวกนี้มาใช้งานไม่ได้.... เลยทำเป็นแยกดีกว่า อย่างน้อยที่สุดมันยังสามารถใช้วิธี manual เรียกออกมาใช้ได้
2. ผมคิดว่ามันน่าจะสอดคล้องกับโมเดล 'ฟรีแค่บางน้ำหนัก' ได้

โดยผมประกาศไว้ตั้งแต่ต้นทางเลยว่า อาจต้องการทักษะในการจัดตัวอักษรที่ซับซ้อนนิดนึงในการใช้งาน เพราะจุดประสงค์จริงๆ คือ "อยากให้ใช้สลับกันแค่บางตัวเท่านั้น ไม่ใช่สำหรับใช้ทั้งประโยค"

แต่ทีนี้ด้วยความที่ว่า มันต้องมีคนใช้ทั้งประโยคแน่ๆ แหละ ผมเลยพยายามออกแบบให้มันอยู่ในจุดที่ เอาวะ ถ้ามันใช้ทั้งประโยคอย่างน้อยมันยังอยู่ในจุดที่รับได้ แบบคำข้างล่างนี้ครับ



ทีนี้พอมีตัว alternate ก็เลยยิ่งสนุกครับ มันตอบรับกับชื่อแมงกะพรุนมาก

ตอนนี้ฟอนต์ฝรั่งที่ทำขายทำแจกกันนี่ใช้กันเป็นปกติแล้วครับ แต่ฟอนต์ไทยนี่ยากส์ส์ส์แน่นอน

ตอนแรกผมก็กะว่าตัว normal นี่จะฟรีหมดนะครับ แต่สุดท้ายก็แบบ กั๊กไว้น้ำหนักนึงก็ได้วะ เดี๋ยวไม่มีคนซื้อ

สวยจริงๆครับ  อยากกินแมงกระพรุนกันเลยทีเดียว 

ใช้พิมพ์ประโยคยาวๆ



ทีนี้ก็เลยต้องทำตัว manual แบบง่ายๆ พอเข้าใจไปด้วยครับ

อีอันสุดท้ายนี่ดูไทยๆ ดี

ขออธิบายเพิ่มเติมนิดนึงครับว่าทำไมถึงต้องทำเป็นแยก ไม่ทำเป็น opentype features รวมไปในฟอนต์เดียวกันเลย คืองี้ครับ
1. ผมเคยทำฟอนต์ที่ซับซ้อนมากๆ แล้วลูกค้าเอาไปใช้กับแอพฯ ที่เรียกฟังก์ชั่นพวกนี้มาใช้งานไม่ได้.... เลยทำเป็นแยกดีกว่า อย่างน้อยที่สุดมันยังสามารถใช้วิธี manual เรียกออกมาใช้ได้ ...............
ผมว่าตอนเรา Gen ฟอนต์อาจกำหนดค่าผิดหรือเปล่าครับ ผมเคยลอง ทำหลายน้ำหนัก แล้ว Gen ถ้าเรากำหนดค่าผิดมันจะไม่ขึ้นให้ แต่ตอนนี้ผมทำได้แล้วครับ

ไม่ใช่เรียกออกมาใช้ลักษณะนั้นครับ แต่หมายถึงบางกลิฟที่อยู่นอกเหนือจากรหัสยูนิโค้ด บางแอพฯ มันไม่สามารถเรียกออกมาใช้ได้น่ะครับ (ผมเคยเจอเป็นแอพฯ สำหรับเขียนนิยาย)

ส่วนเรื่องน้ำหนักไม่ขึ้นนั่นเป็นเรื่องของ naming font ซึ่งเป็นคนละส่วนกันครับ