ถึงเวลาคุยแบบไม่กระซิบ (แตกหน่อ)

[มังกร]

-

มันมีเรื่องอะไรที่ทำให้ไม่เต็มปากเต็มคำอะครับ

อันนี้เห็นด้วยกับพี่เจนเลยครับ
ว่าจะคุยเรื่องนี้กับคนอื่นที่มีสถานะทางสังคมอยู่นี่ ต้องคิดเยี่ยวเหนียวเลย
เอาง่ายๆ แค่ถ้าตูจะคุยกับย่าตูเรื่องทำนองนี้
แค่เริ่มเกริ่นแล้วผิดหูก็อาจจะโดนไล่ออกจากบ้านตัดออกจากกองมรดกได้เลย
หรือกับแค่เมียตู อย่างที่เล่าไปในยุบสปา จะคุยก็ยากเหมือนกัน 
เพราะกับเมียหรือกับคนในครอบครัวในเรื่องบางเรื่องเราก็ใช้เหตุผลไม่ได้ (และเราก็เจอลุงอ๋าห์คนจริง  )
ใช้ได้ก็แค่หัวใจ ต้องเอาหัวใจเขามาใส่ใจเรา


ตูชอบที่อาจารย์ไชยันต์แกพูดนะ
ว่าวิธีและรูปแบบการนำเสนอเนี่ยมันก็สำคัญ
แกบอกสมเจี้ยมว่า เราไม่ได้พูดให้คนที่เขาเห็นด้วยกับเราอยู่แล้ว
แต่เราพูดให้คนที่เขากำลังจะมาตีหัวเราฟัง ไม่ใช่พูดให้สาวกเราฟังสักหน่อย
ใส่อารมณ์แบบ สมเจี้ยม สาวกก็เฮ แต่คนที่ไม่ใช่สาวก
พอฟังเขาก็แอนตี้ทันที พอแอนตี้ก็ไม่ฟังกันแล้ว
ซึ่งนี่ก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์ปถุชนทั่วไป

ใช่ๆ สมเจี้ยมอยู่บนดิน เลยเป็นคนละคนกะสมเจี้ยมใต้ดินไง

[มังกร]

ผมว่าวิธีพูดของสมเจียมตอนออกทีวี น่าฟังกว่าในเฟซบุ๊กตั้งเยอะแล้วนะ ในตอบโจทย์ฯ ผมชอบมากกว่าส.เสียอีก

ผมว่าเรื่องวิธีการมันสำคัญนะ

คือการจะพูดถึงเจ้า วิจารณ์เจ้าน่ะ จริง ๆ ก็น่าจะมีได้นะ

แต่เจตนาล่ะ มันตีความยากนะ บางคนก็ทำเหมือนเจตนาดี แต่แฝงความร้ายกาจไว้เบื้องหลังก็มี

ความเห็นส่วนหนึ่ง เห็นด้วยกับจักรีนะครับ ว่าเราลืมวิธีการที่จะได้มา มัวแต่เล็งเห็นผลสำเร็จตลอดเวลา

 

ทุกวันนี้จะคุยเรื่องประเภทนี้กับใครต้องดูว่าเขามาทางไหน เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดปัญหา (ซึ่งบางทีเนื้อหามันไม่ได้แรงอะไรเลยนะ  )
ซึ่งก็โชคดีเพราะกลุ่มเพื่อนที่สนิท มาทางเดียวกันคือมองเหตุผลกลางๆ เป็นหลัก ไม่ค่อยได้ใช้อารมณ์สุดโต่งไปทางไหน

แต่ขณะเดียวกันก็มีคนรู้จักบางคนเหมือนกันที่แบบ กูไม่ตามข่าวสารบ้านเมืองอะไรทั้งนั้น กูจะใช้ชีวิตหยั่งเงี้ย
ก็จะไม่ได้แลกเปลี่ยนอะไรเชิงสาระเท่าไหร่

แต่ในกรณีสมเจียมฯ ผมก็ยังหาคนที่มีเหตุผลจริงๆ มาเถียงกะแกไม่ได้เลยนะ (หรือผมอ่านไม่เจอก็เป็นได้  )
แต่เห็นด้วยว่าบางครั้งแกไม่มีวาทศิลป์เท่าไหร่ แต่สำหรับผมเฉยๆ นะ เพราะผมดูเนื้อหา

[มังกร]

อันนี้เห็นด้วยกับพี่เจนเลยครับ
ว่าจะคุยเรื่องนี้กับคนอื่นที่มีสถานะทางสังคมอยู่นี่ ต้องคิดเยี่ยวเหนียวเลย
เอาง่ายๆ แค่ถ้าตูจะคุยกับย่าตูเรื่องทำนองนี้
แค่เริ่มเกริ่นแล้วผิดหูก็อาจจะโดนไล่ออกจากบ้านตัดออกจากกองมรดกได้เลย
หรือกับแค่เมียตู อย่างที่เล่าไปในยุบสปา จะคุยก็ยากเหมือนกัน  
เพราะกับเมียหรือกับคนในครอบครัวในเรื่องบางเรื่องเราก็ใช้เหตุผลไม่ได้ (และเราก็เจอลุงอ๋าห์คนจริง )
ใช้ได้ก็แค่หัวใจ ต้องเอาหัวใจเขามาใส่ใจเรา


ตูชอบที่อาจารย์ไชยันต์แกพูดนะ
ว่าวิธีและรูปแบบการนำเสนอเนี่ยมันก็สำคัญ
แกบอกสมเจี้ยมว่า เราไม่ได้พูดให้คนที่เขาเห็นด้วยกับเราอยู่แล้ว
แต่เราพูดให้คนที่เขากำลังจะมาตีหัวเราฟัง ไม่ใช่พูดให้สาวกเราฟังสักหน่อย
ใส่อารมณ์แบบ สมเจี้ยม สาวกก็เฮ แต่คนที่ไม่ใช่สาวก
พอฟังเขาก็แอนตี้ทันที พอแอนตี้ก็ไม่ฟังกันแล้ว
ซึ่งนี่ก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์ปถุชนทั่วไป

 

[มังกร]

 

[มังกร]

ดูภูมิใจนะครับ 

ไม่งั้นจะ quote แถมตัวหนา เหรอครับ

 

 

[มังกร]

เรื่องพูดตรงไปตรงมา จริงๆดูสมาคมพ่อบ้านได้
บางเรื่องเป็นเหตุเป็นผล แต่การอธิบายต้องใช้หลักการที่เหมาะสม ต้องดูเวลา และต้องมีการยอมบ้างในทุกโอกาสเป็นบางโอกาส

พอดูว่า การให้ความสำคัญ ของกะลาแต่ละใบของคนเรานั้นมีหลายแง่มุมมาก
ทำให้ผมยิ่งไม่อยากให้ความสำคัญอะไรมากกับความคิดสองด้านนี้ เลย
เดี๋ยวลองค้นหาวิธีต่อสู้กับความคิดของตัวเองในแบบที่พอเชื่อแล้วจะไม่ติดนิสัยมาจากวิธีการให้ได้

นิสัยของคนเรามันก็ถูกหล่อหลอมมากจากวิธีการที่ใช้และทำบ่อยๆ ในชีวิตประจำวัน
วันหนึ่งถ้าทำบางอย่างได้สำเร็จด้วยนิสัยที่ตัวเองก็รุ้อยู่ว่าแย่ ก็จะย่ามใจไม่มีอะไรการันตีได้ว่า
เวลาอยากได้อะไรก็จะไม่วกกับไปใช้วิธีเดิมๆ เพราะเคยทำสำเร็จมาแล้ว

ประเทศเราขาดการเถียงด้วยเหตุผล และยกย่องคนที่ประชดประชันโต้กลับโดยเอาความสะใจเข้าว่าครับ


ดังนั้นไม่ต้องแลกใจหรอกที่บางทีเราที่เห็นด้วยในบางข้อและไม่เห็นด้วยในบางข้อของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

จะถูกโยนข้ามไปข้ามมาระหว่าง 2 หรือ หลายฝั่ง

บอกตรงๆเหนื่อยชิบหายเลยครับ

แล้วมีการประดิษฐ์คำว่า "แอ๊บกลาง" ขึ้นมาด้วย ตายล่ะ ไม่มีที่ยืนแล้ว

งั้นขอยืนตรง "กลางค่อนไปทางเจ้า"