ไม่ยากครับ ง่อยๆ อย่างผมยังทำได้เลย พี่แอ้เก่งกว่าผมอีก ต้องทำได้แน่นอน
ขอแค่ประณีตนิดนึง ทำช้าๆ ค่อยๆทำ มันเป็นงานฝีมือหน่ะครับ
เริ่มง่วง ถึงขั้นตอนไหนละ ลืม
อ้อ หลังจากทากาวรอบกล่องแล้วเป่าแห้งเรียบร้อยแล้ว
ทีนี้ได้เวลา ฉีกกระดาษเป็นรูป หรือจะตัดเป็นรูป หรือจะตัดแล้วมีขอบ หรือจะไม่ทำอะไรกับมันเลย แปะลงไปเลยในกรณีที่รูปเราแจ่มจ๊อด
ทีแรกผมตัดแบบมีขอบ มันเร็วดีไง คือทีแรกเริ่มขี้เกียจ เพราะผ่านมาจะสามสี่ชั่วโมงแล้ว เพิ่งถึงขั้นตอนนี้เอง
อีกอย่าง ถ้าตัดแบบมีขอบ ไม่ต้องมาคอยเก็บทุกเม็ด ทุกรายละเอียด ทุกมุม ทุกใบไม้ (ดันเลือกลายใบไม้ แต่ตั้งใจเลือก)
ถ้าเราฉีกเป็นรอยตามภาพของเรา มันจะได้ความธรรมชาติครับ มันจะพริ้วๆ
แต่สุดท้าย ก็ตัดสินใจตัดแบบนี้ละกัน
ตัดแบบเก็บทุกใบนี่แหละ จะได้โม้ได้ว่า ฝีมือนะเนี่ย
ปล. เวลาเราเลือกลายกระดาษเนพกิ้น ให้ดูว่า ภาชนะที่เราจะทำเป็นแบบไหน
สมมุติว่าเป็นกล่อง ก็หาเลือกลายที่พอกางกระดาษแล้ว มันมี4รูป จะได้แปะ4ด้าน
(ให้นึกถึงผ้าเช็ดหน้าพับ4ทบ กระดาษที่เขาขายๆกัน ก็เป็นแบบนั้นแหละครับ)
ลายบางลาย มันจะเป็นลายต่อเนื่อง แบบนั้นเขานิยมทำกับพวกลังทรงกลม กล่องกลม กระป๋องหรือกระป๋องถังขยะ
