ครอบครัว / งาน / เพื่อน / ตัวเอง

ไอซ์อ้ะ ตลอดเลยนะ

[มังกร]

เรียงลำดับยากเหมือนกันนะเนี่ย

ไม่รู้ว่าถึงเวลาจริง ๆ เราจะเรียงลำดับมันยังไงเหมือนกัน

แต่ถ้าเท่าที่คิดตอนนี้ ก็คงจะเป็น

ตัวเอง > งาน > ครอบครัว > เพื่อน

เพราะทุกอย่างที่ทำ ไม่ว่างาน หรือทำเพื่อครอบครัว หรือทำเพื่อเพื่อน สุดท้ายมันก็เริ่มมาจากความพอใจที่ทำของตัวเราเองทั้งนั้นอะ

แล้วก็แน่นอนว่า งานคือสิ่งที่อยู่ติดกับเรามาที่สุดอะ เราจะกิน จะใช้ หรือจะทำอะไร เงินที่มาก็มาจากที่เราทำงาน ครอบครัวหรือเพื่อน วันนึงก็อาจจะไม่ได้อยู่กับเรา แต่งานมันเป็นสิ่งที่อยู่กับเราไปเรื่อย ๆ อะ สำหรับตอนนี้ที่ครอบครัวก็คือ พ่อแม่พี่น้อง ญาติ ๆ ที่ไม่ใช่ครอบครัวที่เราสร้างขึ้นมาเอง เป็นการต่อยอดมาจากของเก่าที่พ่อแม่สร้างไว้ ดังนั้นลำดับความสำคัญจึงยังเป็นรองงานอยู่

ส่วนเพื่อนนี่ เหมือนเอาไว้สำหรับคลายเครียด คลายอารมณ์ ที่มันเกิดจากตัวเอง เกิดจากงาน หรือเกิดจากครอบครัว เหมือนจะสำคัญสุด แต่ถ้าไม่มีปัญหาอะไรมาทำให้เครียด เพื่อน ๆ ก็เลยเป็นอะไรที่สำคัญน้อยที่สุดจากสี่ตัวเลือกที่มีไว้

ส่วนถ้ามีแฟน ซึ่งเป็นตัวเลือกที่ห้าขึ้น สำหรับตูตอนนี้แน่นอนว่าแฟนก็จะไปอยู่อันดับแรกเลย 

แล้วสาวๆ ล่ะ 

[มังกร]

^{สาว ๆ}ตัวเอง

[มังกร]

งาน(ฟรีแล๊นซ์)  ผมถึงขนาดที่ว่า ผลัดกันใช้ที่นอนกับแฟนเลยทีเดียว

นั่งหน้าคอมวันนึงๆ มากกว่า 14ชม. ไม่ได้ออกกำลังกายแบบเป็นล่ำเป็นสันมาร่วมๆ 5 ปีแล้ว ทำงานหาเงินใช้หนี้ลูกเดียวตอนนี้

หนี้หมดเมื่อไหร่เป็นไทเสียที

^{สาว ๆ}ตัวเอง

เพื่อนบิ๊กเป็นงี้นี่เอง 

^{สาว ๆ}ตัวเอง

เหมือนจะดีแต่ถ้าเป็นถลอกพูดจะนึกได้อีกแบบ 

สาวให้ตัวเอง อีบิ๊กมันก็หมายถึงแบบนี้นี่แหละ

[มังกร]

 

[มังกร]

ผมอ่านก็คิดงั้นเหอะ

[มังกร]

 

[มังกร]

อ้ะ ไม่เคยแสดงความคิดเห็นอะไรเกี่ยวกับด้านแบบนี้เลย

ถ้าเรียงลำดับก็คงจะเป็น

ตัวเอง+เรียน > แฟน > ครอบครัว > เพื่อน

ทุกวันนี้อยู่อังกฤษ ไม่ค่อยต้องกังวลเรื่องคนอื่นมาก
ชีวิตก็เลยอยู่กับตัวเองมากๆ อยากทำอะไรก็ทำ
จริงๆชอบการใช้ชีวิตเมืองนอกในเรื่องความสะดวกสบาย
อยู่คนเดียวได้ไม่ลำบาก(ถ้ามีเงิน  ) ชอบอยู่คนเดียวด้วย
(แต่ตอนนี้มาแชร์ห้องกับคนอื่น เพราะกินอยู่ง่ายกว่า รูมเมทเป็นผู้หญิงน่ารักด้วย )
ที่บ้านก็สนับสนุนให้อยู่มากๆ บอกว่าหางานทำได้ก็อยู่ไปเลยนะ
(แต่เค้าอยากกลับบ้าน เค้าเกลียดอาหารฝรั่ง  )

แฟนก็ยังมาเป็นที่สองเพราะเป็นความเคยชินไปแล้วอะ
แฟนจั๊วตอนอยู่ไทยนี่เจอกับแทบทุกวัน เดือนนึงไม่เจอกันไม่เกินสามวันอะ  
มาอยู่นี่ก็เหลือเป็นคุยโทรศัพท์ เล่นเฟซไทม์คุยกันเช้าเย็นก่อนนอน
แต่ถ้าวันไหนจั๊วเรียนทั้งวันก็ได้คุยกันห้านาทีตอนอยู่บนรถไฟ ไรงี้

ส่วนครอบครัว บ้านจั๊วไม่ค่อยมานั่งโทรศัพท์คุยอะไรกันอยู่แล้วอะ
เดือนนึง skype คุยกันสองที เพราะเวลาไม่ตรงกัน ถ้าตื่นเช้าเจอกันก็ได้คุย
ปกติจั๊วตื่นมาเค้าก็กลับบ้านกันแล้ว (คุยได้เฉพาะที่ออฟฟิศ เพราะที่บ้านป๊าใช้สไกป์ในแมคไม่เป็น)
แต่ถ้ากลับไทยก็มีไปปล่อยปลากันเดือนละครั้ง ทำบุญแบบจัดหนักไปไหว้พระ ตจว.เดือนละครั้ง
ไม่ค่อยได้คุยอะไรกับที่บ้านเยอะแยะ แต่อบอุ่นดีนะคะ ยกเว้นพี่ชายที่เป็นห่วงกันทั้งบ้าน
พยายามเข็นคุณพี่ให้มีการมีงานทำซะที แก่จะตายละ  

เพื่อนนี่ จริงๆแล้วแทรกอยู่ทุกอันดับเลยอะ แล้วแต่อารมณ์
ช่วงไหนจิตตก เพื่อนก็จะมาเสนอหน้าอันดับแรกๆ
แต่ตอนนี้ต่างคนต่างทำงาน กว่าจะนัดเจอกันได้ครบๆแปดคนก็นาน
เพราะหนีมาเรียนอังกฤษพร้อมกันนี่ก็สามคน อีกคนอยู่สิงคโปร์
เป็นกลุ่มที่ยังไงก็ตัดไม่ขาดละ รู้ไส้รู้พุง ห่างกันไปนานยังไงเค้าก็ยังเข้าใจเรา

ก่อนอื่นขอดูรูปรูมเมตก่อนเลยครับ

ภาวะตอนนี้คือ

งาน=ครอบครัว>ตัวเอง>แฟน=เพื่อน

ด้วยความที่งานมันเป็นfamily business เลยขอเหมารวมว่าที่ทนๆทำอยู่ก็เพื่อพ่อแม่พี่น้อง
ทำทั้งๆที่ไม่มีความสุขกับงานมาพักใหญ่แล้ว ไม่ชอบกับการที่ต้องแบกภาระแบกโลกไว้มากมายบนบ่า
หนักนะแต่วางไม่ได้ ลุยมาแล้วจะทิ้งกันกลางทางก็ไม่ได้

รู้เลยว่าสุขภาพร่างกายของตัวเองแย่มาก จะน็อคไปเมื่อไรก็ไม่รู้
ได้แต่บอกตัวเองปลอบตัวเองว่าสู้อีกนิดนะ เหมือนสะกดจิตตัวเองกลายๆว่าอย่าพึ่งเป็นอะไรนะ
อดทนอีกนิดเดี๋ยวอะไรๆคลี่คลายก็ได้พักแล้ว

อยากปรับสมดุลใหม่ให้เป็น ตัวเอง=แฟน>ครอบครัว>เพื่อน
อยากมีเวลาให้กับตัวเองมากกว่านี้ อยากดูแลสุขภาพร่างกายตัวเองให้ดีๆ
อยากมีเวลาไปสวงสวีทกับแฟนบ้าง (เขาก็ยุ่งเราก็ยุ่ง)

จะเรียกว่าเป็นช่วงสร้างตัวหรือกอบโกยก็ไม่ใช่ ถ้าคิดเรื่องตัวเงินตูไปทำที่อื่นได้เงินเยอะกว่านี้โข
ทำงานให้ครอบครัวก็ไม่อยากเอาตัวเงินขึ้นมาพูดให้ครอบครัวต้องแตกแยกกันทะเลาะกันหรือเสียความรู้สึก
คิดแค่ว่ามันคือหน้าที่ที่ต้องทำต้องรับผิดชอบเท่านั้นจบ ส่วนอนาคตตูก็ขีดเส้นใต้เดทไลน์ให้ทางบ้านทราบแล้วว่า
หลังจากได้ซิตีเซ่นปลายปีนี้ตูจะกลับไทยถาวรแล้วนะ คือขอไปดำเนินชีวิตตามทางตัวเองบ้าง

เป้าหมายชีวิตที่เคยตั้งไว้ว่าจะทำอะไรให้ใครทำได้หมดแล้ว. ก็มีแต่เป้าหมายที่จะทำอะไรเพื่อตัวเองนี่แหละเหลวเป๋วตลอด

[มังกร]

อิ่มคล้ายๆจั๊วะตรงที่ว่าไม่ได้อยู่กับครอบครัว ฉะนั้น ครอบครัวเลยตกอันดับไป

คอนแรกอ่านก็ยังคิดว่านะคนที่ไม่เอาครอบครัวขึ้นก่อนรี่มันยังไงกันนะ พ่อแม่เลยนะ ทำไมเอาไว้ท้ายๆ
เอาจริงๆตัวเองก็เป็น 

ของอิ่มเป็นงี้

งาน (ทั้งเรียนและงานพิเศษ) > ครอบครัว > ตัวเอง > แฟนและเพื่อน

เอาเรียนไว้ก่อนเพราะอยากจบแล้ว 
ทำงานพิเศษเพราะตั้งใจว่าต่อจากนี้จะไม่ขอเงินจากทางบ้านอีก จนกว่าจะจบ (ยกเว้นค่าเทอมนะ)

ครอบครัวเป็นที่สองเพราะไม่ค่อยไว้ใจยัยหมีโหด 
(จริงๆคือ หมีก็ทำงานหนัก กลับบ้านดึก พ่อแม่ก็วุ่นวายกับการสร้างบ้าน ค่าใช้จายเยอะ แล้วเค้าต้องมาห่วงเราอีก)
ถ้าไม่มีเรื่องเรียนอิ่มเอาครอบครัวขึ้นมาก่อนอยู่แล้ว
ยังเคยคุยกับหมีเลยว่า เรียนจบทั้งคู่เมื่อไหร่ จะเลี้ยงพ่อแม่ให้ดีที่สุด อย่างน้อยก็ให้ดีเท่าที่เค้าเลี้ยงเรามา 

ตัวเองเป็นที่สาม เพราะอย่างที่รู้ๆกันว่าอิ่มทำอะรก็ไม่ค่อยเป็น โง่ๆหมีๆ แต่กระแดะมาอยู่คนเดียว
ก็นั่นแหล่ะ พยายามรักษาตัวเองไม่ให้เดี้ยงตายไปก่อน

แฟนและเพื่อนเป็นอันดับสี่ จริงๆแฟนมาก่อนเพื่อน เพราะอยู่นี่อิ่มเจอแฟน อยู่กับแฟนมากกว่าเพื่อนอีก
ส่วนเพื่อนที่นี่อิ่มไม่ค่อยมี ขี้เกียจคบ 
อยู่กับตัวเองดีกว่า สบายใจ
ส่วนเพื่อนๆที่ไทยก็คุยอยู่ แต่จะเจอกันทีก็ยากเพราะต่างคนต่างทำงาน
ความสำคัญเลยหายๆไป


เอวังด้วยประการชะนี้

[มังกร]

ครอบครัว > ตัวเอง > งาน > เพื่อน

ด้วยความที่อยากเป็นมนุษย์ชิลมาก ทุกวันนี้ก็ทำงานเพื่อส่งเงินกลับบ้าน
คิดว่าถ้าไม่ต้องส่งกลับจะได้ย้ายไปทำอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ ตามที่อยากทำได้มากขึ้น

เลยต้องผูกตัวเองกับงานอะไรซักอย่างตลอดเวลา