แผ่เมตตา

[มังกร]

อ้าวๆๆๆ เพิ่งมีเวลาว่าจะมาอ่านยังไม่ได้อ่านอะไรเลย ไปหมดแล้วเหรอคะ

[มังกร]

ทำดีไม่เห็นน่าอายเลยครับ มีชื่อท่านแปะที่หัวกระทู้ก็ดีแล้วนี่นา

[สัพเพ สัตตา]

สัพเพ สัตตา
สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น

อะเวรา
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

อัพยาปัชฌา
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

อะนีฆา
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ
จงมีแต่ความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้น เถิดฯ

ก็คงไม่ลบแล้วล่ะครับ
เพราะหลวงพี่ลบข้อความไปหมดแล้ว
ก่อนหน้าที่จะครบสามวันตามที่ตกลงกัน
ผมก็จะปล่อยมันไว้แบบนี้แหละ

นอกจากหลวงพี่จะเอาข้อความที่ลบไปมาโพสคืน
ผมถึงจะลบให้ครับ

มันเหมือนกับว่า หลวงพี่เปิดร้านอาหาร
มีคนมากินเต็มร้าน มีลูกค้าไม่กี่คนที่เกรียนใส่หลวงพี่
หลวงพี่ไม่พอใจก็เลยปิดร้านซะ

แต่ลูกค้าที่กำลังกินอยู่เงียบๆ
แล้วก็ไม่ได้ไปต่อล้อต่อเถียงอะไรด้วย
หลวงพี่ก็ไปดึงจานเขาคืนมา แล้วไล่เขาออกจากร้านไป

คำถามของผมก็คือ ลูกค้าที่กินข้าวอย่างสงบเสงี่ยม เงียบๆ ตั้งหลายคน พวกเขาผิดอะไรตรงไหนครับ
แค่ขอต่อรองว่าให้กินให้เสร็จก่อน หลวงพี่ก็ยังไม่ยอม
บอกว่าให้แค่สามวัน พวกเขาก็ยอมตกลง แถมจะช่วยทำความสะอาดร้านให้ด้วย
แต่แค่สองวันเขายังกินไม่เสร็จ หลวงพี่ก็ดึงจานจากเขามาแล้วไล่เขาออกจากร้านซะแล้ว
แล้วนี่ยังจะขอให้เขามาทำความสะอาดร้านให้อีกเหรอครับ  

นี่เป็นโพสต์สุดท้ายที่หลวงพี่แสดงต่อกระทู้นี้ ต่อไปจะไม่ตอบอีกแล้ว


ตามที่ตกลงคือภายในสามวัน และมีข้อตกลงเพิ่มเติม(สีแดงขึ้นเตือนไว้ด้วย)ว่า ไม่ต้องโพสต์ต่อข้อความอะไรแล้ว
(เพราะถ้าโพสต์มันก็ไม่จบ) ถ้าโพสต์ก็คือจะตามลบโพสต์นะ แต่โยมไม่ทำตามเองน่ะ
เหมือนเราเข้าห้องสอบ ข้อตกลงว่าทำให้เสร็จภายในสามชั่วโมง
ถ้าเราโกง หรือไม่ทำตามกฏิกาในการข้อสอบ เราก็คงถูกไล่ออกก่อนกำหนดสามชั่วโมง
หรือ(เดี๋ยวว่ายกตัวอย่างไม่ตรงกัน)ว่า
ร้านอาหารประกาศว่าจะปิดภายในสามวัน แต่หากมีขี้เหล้าเข้ามาเกิดขึ้นในระหว่างสามวันนี้อาจต้องหยุดขายนะครับ
แต่เราไม่ฟังแล้วมาเมาวิวาทเจ้าของร้าน เจ้าของร้านก็คงต้องปิดก่อนตามที่ตกลงไว้ คนที่กินอยู่ก็คงต้องเลิกกินนั่นละครับ
เจ้าของร้านไม่ต้องตกลงกับลูกค้าทุกคนได้นะครับ เพราะเขาประกาศไว้แล้ว

ถ้าโยมณตไม่ลบให้ก็แค่บอกว่าโยมไม่ลบให้ก็พอ เพราะได้ชี้แจงไว้ทุกอย่างแล้ว




มันก็เลยทำให้เรามองว่า ที่โยมบอกไม่ได้ต้องการอะไรจากกระทู้นี้ แท้แล้วมันจริงไหม
แค่อยากทับถม อยากต่อว่า ด่าทอ หรือขอพื้นที่แสดงความก้าวร้าวเท่านั้นหรึอ
โยมไม่เข้าใจคำที่หลวงพี่ใช้ว่า Talk(พิจารณาร่วมกันในประเด็นนั้น ๆ แน่นอนไม่ใช่วิพากษ์วิจารณ์คน)
ว่ามันแตกต่างจาก Conversation(สนทนาทั่วไป) แตกต่างจาก Discussion(อภิปราย, ถกประเด็น)
แน่นอนไม่มีใครเอามีดไปจี้คอบังคับใครให้มาตอบหรือมาถาม
แต่มันเกิดจากระดับความพอใจของเราแต่ละคน

จากนี้ไป หลวงพี่จะสวดมนต์ภาวนาแผ่เเมตตาและอโหสิกรรมทั้งหมดให้
ขอให้โยมปล่อยวางแม้ในเรื่องเล็ก ๆ น้อยแค่นี้ หันมามีสติในกรรมทั้งปวง
ปล่อยวางจากความทุกข์ทั้งหลายในโลก พ้นห่วงทั้งปวง จนค้นพบนิพพาน

ถึงวาระแล้ว
เจริญพร.

[มังกร]

แหม๊... ยังกะโพสให้ตัวเองอ่านเลยครับ

[มังกร]

เรื่องที่ ๑:


หลวงพี่เองเป็นพระสงฆ์ หน้าที่ความเป็นพระสงฆ์ดิฉันคงไปสอนไม่ได้
ทั้งด้วยความที่เป็นหญิง และไม่เคยบวชเรียนใต้ร่มกาสาวภักดิ์เยี่ยงพระสงฆ์

แต่

การที่ท่านละเลยการสอนธรรมะอันเป็นหนึ่งในหน้าที่สงฆ์
เพียงเพราะ "อารมณ์" หรือ "คิดว่าคงไม่มีประโยชน์" สมควรแล้วหรือคะ?




เรื่องที่ ๒:


"ลองมองมุมกลับ"

หากในวัดที่หลวงพี่ปฎิบัติธรรม มีโยมท่านหนึ่ง ที่มีความรู้ในแขนงหนึ่งมากเข้ามา
จิตดี พูดดี ปฎิบัติดีกับเด็กในวัด ตั้งซุ้มขึ้นมา เอาหนังสือมาสอน หวังดีอยากให้เด็กมีวิชาความรู้

ถึงวันหนึ่งโยมผู้นี้ ก็หมดความอดทนเพราะเด็กสอนเท่าไหร่ก็ไม่รู้เรื่อง
จึงบอกให้เด็กพวกนั้นออกไปจากซุ้มที่ตั้งเองตั้งขึ้นมาในวัดซะ
เพราะเด็กพวกนี้ซุกซนไป เด็กไป ไม่เข้าใจวิชา อคติ อกุศล สอนไปก็เปล่าประโยชน์
แล้วก็มาบอกให้หลวงพี่เอาซุ้มที่ตั้ง เอาหนังสือที่มาสอนนั้นไปทิ้งให้หมดเสียในสามวัน

หลวงพี่ว่าโยมผู้นี้ปฎิบัติสมควรหรือไม่คะ?

 

[มังกร]

ผมก็ขออโหสิให้หลวงพี่ครับ
ขอให้หลวงพี่ค้นพบเส้นทางที่จะออกจากกระทู้นี้ได้
คือจะบอกว่าหลวงพี่ดูถูกตนเองก็เกรงใจ
แต่หลวงพี่กำลังดูถูกตนเอง ที่ไม่มีศักยภาพเพียงพอที่จะ "หยุด" อย่างที่พยายามพูดครับ
หลวงพี่มีศักยภาพที่จะหยุดโดยการเดินทางไปยังกระทู้อื่นๆ หลีกเลี่ยงการต่อความวิวาทะได้ แต่หลวงพี่หลีกเลี่ยงที่จะไม่ทำ
เช่นเพียงตอบคำถามเดิมให้ครบ . หากมีคนต่อความยาวสาวเรื่องอื่น ก็ตอบเรื่องเดิมให้จบก่อนค่อยไปเรื่องใหม่
มิใช่การ"ไม่หยุด"ด้วยการไม่ตอบเรื่องเดิมแถมด้วยการสร้างเรื่องใหม่ๆ

หลวงพี่บอกว่าพวกเราไม่ปลง เห็นได้จากการไม่ยอมลบกระทู้
ผมมองว่าหลวงพี่ไม่ยอมปลง ในการเข้ามาต่อความยาว ประชดคนอื่นๆในกระทู้

ทั้งหมดที่กล่าวมา ไม่ได้ต่อว่า ไม่ได้ตำหนิ แต่อยากชี้ให้เห็นครับ
ว่าในกระทู้นี้ ไม่มีใครเลยแม้สักคนที่ปล่อยวาง
(จริงๆอาจจะมีแต่ไม่ได้พิมพ์อะไร เพราะพวกเขา "หยุดแล้ว")
.


จากนี้ไป ผมจะสวดมนต์ภาวนาแผ่เเมตตาและอโหสิกรรมทั้งหมดให้
ขอให้ท่านปล่อยวางแม้ในเรื่องเล็ก ๆ น้อยแค่นี้ หันมามีสติในกรรมทั้งปวง
ปล่อยวางจากความทุกข์ทั้งหลายในโลก พ้นห่วงทั้งปวง จนค้นพบนิพพาน ...

อาเมน

ไม่ได้มีเจตนาอกุศลอะไรนะครับ
แค่ตั้งคำถามว่า คนที่เขาอ่านอยู่ดีๆ เขาผิดตรงไหนครับ
ทำไมหลวงพี่ไปให้ความสำคัญกับคนที่เขาไม่สนใจ
แทนที่จะให้ความสำคัญกับคนที่เขาสนใจหรือได้ประโยชน์

หลวงพี่คงจะเห็นแล้วว่า มีสาวกอีกหลายท่าน
ที่เขาตามอ่านอย่างเดียว ไม่ได้โพสความเห็นใดๆ
แต่พอหลวงพี่ลบโพสตัวเองก่อนกำหนด เขาก็โพสมาทวงถาม

อยากให้หลวงพี่พิจารณาโพสก่อนหน้า
ที่ผมยกตัวอย่างเรื่องร้านอาหารให้ถ้วนถี่
หลวงพี่ก็จะพบว่า นี่คือการขอความเห็นใจ
จากเหล่าคนที่เขาไม่ได้ทำอะไรที่เป็นการก้าวล่วงหลวงพี่
แต่น่าเสียใจ ที่หลวงพี่ไปแปลความหมายของผมไปในทางอื่น

หลวงพี่พูดถึงขนาดว่า พวกผมนั้นดูถูกตัวเอง
ไม่สามารถจะตั้งกระทู้ที่ดีกว่านี้ได้แล้วในชีวิต

ผมก็ไม่ทราบหรอกนะครับว่า จะตั้งกระทู้ได้ดีกว่านี้หรือเปล่า
เพราะคนที่บอกนั้นไม่ใช่ตัวเอง แต่ก็จะเป็นคนที่เข้ามาอ่านนั่นแหละครับ
ที่เขาจะเป็นคนตัดสิน ว่ากระทู้ไหนดีหรือไม่ดี

เข้ามาอ่าน
Avatar Lion of Lucerne นี่ ความหมายดีเลยนะนี่

[มังกร]

 

 :58:หลวงพี่ เส้นทางออกจากกระทู้นี้มันไม่ได้อยู่ที่การลบกระทู้นี้หรอกนะ
แต่มันอยู่ในใจหลวงพี่เองนั่นแหละ

ขออันเชิญอมตะวาจาของหมู่เชียรมาไว้เตือนใจแล้วกัน
แถวนี้แม่งเถื่อน.wmv

[มังกร]

ไม่ทันได้้อ่านกระทู้้นะ แต่

- แถวนี้เค้าอยู่กันมาตั้งนาน ตั้งกระจู๋ผิดก็มีเยอะแยะ ยังไม่เห็นใครได้สิทธิอยากลบแล้วสั่งลบได้เลย
- ถ้าหลวงพี่บอกว่า ตกลงกับป๋าแล้ว ว่าสามวัน ผมไม่เห็นใครตกลงกับหลวงพี่นะ เห็นพูดเองเออเองคนเดียวว่าสามวัน
- ซึ่่งข้อตกลงที่ตัวเองสร้างเองสามวัน ยังทำไมไ่ด้เลย

ที่จริงอ่านข้อแรกข้อเดียวก็พอแล้วล่ะนะ

[มังกร]

ฉึก

หลวงพี่รู้จักแทยอนไหมครับ