ไปหาหมอ หมอก็แค่พยายามหาคำนิยามที่ใกล้เคียงที่สุดมาตอบเฉยๆ น่ะค่ะ
จริงๆ อาจจะเป็นแค่อารมณ์ ณ ขณะนั้นอะไรแบบนี้ คือ.... ก็แค่ช่วงหนึ่งของอารมณ์น่ะ
(คืออย่างถ้าไปหาหมอตอนลั้ลลา หมอคงไม่ว่าเป็นโรคเครียดหรอก
)
อย่างตัวอรเอง ตอนอนุบาล ซนมาก อินดี้ ไม่สนใจเรียนขนาดมุดใต้โต๊ะหลับในห้องเลย
ครูก็เลยอดรนทนไม่ได้ เรียกผู้ปกครองมาที่โรงเรียน แล้วก็บอกม๊าของอรว่า
"อิชั้นว่าลูกสาวคุณแม่น่าจะผิดปกตินะคะ พาไปหาจิตแพทย์เถอะค่ะ"
ผลคือ โดนม๊าอรนั่งสอนเรื่องจิตวิทยาเด็ก และบอกว่าอย่าป้อนความเข้าใจผิดๆ ให้ผู้ปกครองอีก
เพราะถ้าตัวครูเอง ไปบอกให้เด็กรู้สึกว่า ตัวเองมีความผิดปกติทางจิตบางอย่าง
มันเป็นอะไรที่ร้ายแรงนะ..... มันนำพาไปสู่การเข้ากระบวนการบางอย่างที่ส่งผลกับเด็กมากๆ
(อันนี้คือแม่อรที่จบจิตวิทยาพูดนะ ไม่ใช่อรพูดเอง
)
ส่วนเรื่องเก็บกด ความเครียด "บางอย่าง" มันเป็นเรื่องการบริหารอารมณ์
เพราะคำตอบบางอย่างใช้คำสอนทางพุทธตอบได้ โดยไม่ต้องพึ่งยา
