หน้า: [1] 2
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ดีไซน์แอนด์คัลเจอร์ (แตกหน่อ)  (อ่าน 12377 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
วันนี้สิงคโปร์เลือกตั้ง
มีวิดีโอเลือกตั้งแปลกๆหลายอันเหมือนกัน
คือแปลกดี ที่นักการเมืองมาทำอะไรแบบนี้
มันก็น่ารักดีนะครับ แต่พอดูหลายๆคลิปแล้ว มันดูไม่จริงจังน่าเชื่อถือเลย

อันนี้พรรคฝ่ายค้านน่ะนะครับ ที่แทบจะไม่เคยมีตัวตนในสภา
(ปกติจะมีแค่ 2 คน เพราะเค้าสำรงที่นั่งไว้ให้พรรคฝ่ายค้าน เพราะเดี๋ยวจะไม่มีฝ่ายค้านเลย)
แต่คราวนี้เปลี่ยนไป มีการส่ง ส.ส.ของกลุ่มพรรคฝ่ายค้านเกือบครบทุกเขต

SDP Loves Singapore: VOTE SDP!

พรรค SDP ประชาธิปไตยสิงคโปร์ โลโก้สวยมากเลย

อันนี้โฆษณาเพื่อบอกว่า Time For Change เหมือนโอบาม่าเลย
ฟังดูยิ่งใหญ่มาก แต่ดูโฆษณาสิ

SDP: Time For Change

อันนี้เจ๋งสุด เหมือนความคิดดี ความตั้งใจดี
แต่ทำออกมาดูแล้วไม่จริงจังยังไงไม่รู้ เป็นของคนรุ่นใหม่ของ SDP
ชอบคำพูดแต่ละคำมาก สะท้อนปัญหาของประเทศนี้ให้เราเห็นได้ในไม่กี่คำ
(ดีนะมีซับ ไม่งั้นต้องฟังสิงลิช หรือสำเนียงอินเดียให้ออก)

SDP's Young Democrats show the way forward

ชอบช่วงสุดท้าย ที่มีอาเฮียคนแก่ๆ ออกมาพูดในสิ่งที่ทุกคนในสิงคโปร์พูดกัน
เวลามีคนตั้งคำถามกับระบบการปกครองของประเทศคือ " เอ้ย ถ้าพวกเอ็งไม่ชอบระบบนี้, ก็ออกจากสิงค์โปร์ไปซะ"
(คุ้นๆไหม)

แล้วนักการเมืองวัยรุ่นเหล่านั้นก็ตอบว่า ไม่ ผมไม่ไป
ผมก็ไม่ไป ชั้นไม่ไป --- ก็สิงค์โปร์เป็นประเทศของเราเหมือนกัน

มีความคิดเห็นนึง บอกว่า " มันไม่ใช่ว่ารัฐบาลตั้งใจที่จะไม่เปิดกว้างต่อเสียงของสาธารณะหรอก
มันเป็นงี้มากกว่า คือคนรุ่นใหม่สิงคโปร์ส่วนมากไม่ได้สนใจอะไรกับการเมืองมากขนาดนั้น
ในเมื่อชีวิตของเราต้องอยู่กับการกวดวิชา ตั้งใจเรียน และการไปยุ่งเกี่ยวหรือมีความคิดอะไรกับการเมือง
สำหรับเรา ดูจะเป็นแนวคิดของต่างชาติมากกว่า "

กึ่งฮา แต่ก็จบได้โอเคนะ หวังว่าจะได้ ส.ส.เพิ่มสักคนสองคน กร๊าก

แล้วลิงค์ต่อเนื่อง ก็ดูสนุกดีนะครับ แต่ละคนออกมาแถลงนโยบาย
แจกแจงปัญหา แสดงมุมมอง นั่งไล่ดูแต่ละคนอยู่ ดีนะประเทศนี้พูดภาษาฝรั่งกัน
เข้าใจบ้านเค้าได้โดยง่ายหน่อย มีคำขวัญของอีกพรรคนึงท่ีน่าจะโดนใจคนไม่น้อย
ก็คือ Towards The First World Parliament คือประเทศสิงค์โปร์ใช้เวลาแค่ 30 ปี
เปลี่ยนประเทศจากประเทศโลกที่ 3 กลายเป็นประทศโลกที่หนึ่งพัฒนาแล้วได้
เหลือแค่อย่างเดียวคือ รัฐสภา ยังไม่เป็นเหมือนประเทศเจริญแล้ว ไม่มีการแข่งขันกันอย่างเป็นธรรม ทำนองน้ัน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07 พ.ค. 2011, 20:17 น. โดย เก้อ » บันทึกการเข้า

I ROCK , THEREFORE I AM
อะ ที่สิงคโปร์เลือกตั้งนี่ เลือกตั้งระดับประเทศเลยเหรอ
หน้าที่พัก มีป้ายง่อยๆ โฆษณาพรรคที่มีสัญลักษณ์วงกลมมีสายฟ้าฟาด
มองทีไรนึกว่าเค้าจะมาตั้งเสาไฟฟ้า หรือไม่ก็เลือกกรรมการการไฟฟ้า

นั่งรถเมล์ผ่าน เห็นแปะป้ายสัญลักษณ์นี้ตามเสาไฟ
นึกว่าไฟฟ้าขัดข้อง  โวย

ป้ายโฆษณาเลือกตั้งระดับประเทศสิงคโปร์ ง่อยกว่าอบต.แถวบ้านอีก  ง่ะ

ถ่ายรูปไว้นะ แต่อยู่กับน้อง
เป็นเสาเหล็กๆ ที่เอาไว้ค้ำที่ก่อสร้างอะ สองชุด แล้วมีรูปผู้สมัครประมาณห้าหกคนแล้วแปะป้ายการไฟฟ้ารอบๆ

ไม่คิดว่าการเลือกตั้งระดับประเทศเลยจริงๆ  หมีโหด~
บันทึกการเข้า
อยากเห็นจังเลย

อันนั้นพรรคเดียวตลอดกาลของสิงค์โปร์นะครับ
PAP - พรรคกิจประชาชน ผมว่าโลโก้ก็เท่ดีออก แต่ดูยังไงก็ไม่เหมือนพรรคการเมืองเลย
ว่าแต่ เค้ามีเอาผู้สมัครมาพนมมือเรียงแถวไหมครับ กร๊าก
บันทึกการเข้า

I ROCK , THEREFORE I AM
เป็นเทรนด์ของโลกเลยใช่ไหมครับที่พรรคฝ่ายค้านต้องเสื้อแดงเนี่ย
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
อเมริกา - พรรครีพับลิกัน (แดง)
อังกฤษ - พรรคแรงงาน (แดง)
ฝรั่งเศส - พรรคสังคมนิยม (แดง)
เยอรมนี - พรรค SPD (แดง)

เออ...จริงด้วยแฮะ  กร๊าก
(แต่ก็มีญี่ปุ่นกับออสเตรเลีย ที่สีแดงเป็นรัฐบาลนะ)
บันทึกการเข้า

<a href="http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf" target="_blank">http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf</a>
โห เอามาเปิดตำราหมอดูได้เลยนะ
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
เอาโลโก้พรรคการเมืองสิงคโปร์มาให้ดู
จริงๆมันก็ดูเป็นกราฟิกจ๋ามากเลยนะ
แต่ทำไมไม่รู้ ไม่รู้สึกถึงพรรคการเมืองซักพรรคเลย



โดยเฉพาะพรรคเก่าแก่ยาวนานอย่าง PAP สายฟ้าฟาด
ไม่เข้าใจรสนิยมพวกนักการเมืองเลยจริงๆ กร๊าก

บันทึกการเข้า

I ROCK , THEREFORE I AM
เห็นแล้วนึกถึง badge 4sq
บันทึกการเข้า

the reform นี่เทมเพลตมอนสเตอร์มากๆ  กร๊าก
บันทึกการเข้า
ตูชอบโลโก้พรรคการเมืองของอังกฤษตอนนี้มากที่สุดแล้ว
สวย เรียบง่าย สื่อความหมาย ไม่รกรุงรังเข้าใจยาก

อันนี้เป็นของพรรคอนุรักษ์นิยม



ก่อนหน้านี้ ใช้โลโก้เก่าเป็นแบบนี้



อันนี้เป็นของพรรคแรงงาน



โลโก้เก่าเป็นอันนี้



อันนี้เป็นของเสรีนิยมประชาธิปไตย ซึ่งกำลังจะสูญพันธุ์
เนื่องจากทรยศคนเลือก ดันไปรวมจัดตั้งรัฐบาลกับพรรคอนุรักษ์นิยมที่แนวทางต่างกันสุดขั้ว
แล้วก็โกหก ไม่ยอมทำตามนโยบายของตัวเอง ดันตามใจพรรคอนุรักษ์
วันก่อนเพิ่งมีเลือกตั้งท้องถิ่นทั่วประเทศ พรรคเสรีนิยม ที่นั่งหายเกือบเกลี้ยง



ที่เหลือก็เป็นพรรคเล็กๆ อีกเยอะแยะมากมาย นี่เป็นแค่ตัวอย่าง



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08 พ.ค. 2011, 01:32 น. โดย ณต » บันทึกการเข้า
ผมชอบพรรคเลเบอร์ของนิวซีแลนด์มากเลยครับ
เคยลงในบล็อกออกแบบมากมาย ว่าเป็นการรีแบรนดิ้งที่งดงามมาก



เคยได้รับรางวัลในการออกแบบด้วย
บันทึกการเข้า

I ROCK , THEREFORE I AM
โห ชอบวิธีมองการเมืองในมุมนี้จัง กรี๊ดดดดด
design+culture เลยนะ กรี๊ดดดดด
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ

ผมชอบของเดิมของพรรคแรงงานมากกว่าแฮะ
อันใหม่ ใช้มุกทางการออกแบบเดิมๆมาก
เป็นการรีแบรนดิ้งที่สอบตกเลย

แต่ที่ดูกะโหลกกะลามากคือโลโก้ของลิบเดมส์



แถมฟอร์มในสมัยนี้ที่ร่วงในฉับพลัน โดนประชาชนผู้เลือกตั้งสั่งสอนในฉับพลัน
อุตส่าห์เป็นดาวรุ่งขึ้นมา หมดกัน นิค เคลกส์ ง่ะ

พูดถึง Design+Culture ของ อ.ประชา สุวีรานนท์แล้ว
ก็ทำให้นึกถึงผลงานของ อ.แกในหลายๆด้าน อธิบายสำหรับคนที่ไม่รู้จักก่อนว่า
อ.ประชา สุวีรานนท์ เป็นนักออกแบบชื่อดังถึงดังมากในแวดวงการออกแบบ
โดยเฉพาะในเรื่องของไทโป รวมถึงเขียนบทความในมติชนสุดสัปดาห์เรื่องการออกแบบ
จนกลายเป็นรวมเล่ม Design + Culture เล่มหนา 3 เล่มด้วยกัน สรุปง่ายๆว่า
เป็นไอคอนของความเป็นปัญญาชนของแวดวงนักออกแบบเท่าที่ประเทศเราจะมีแล้ว
สมัยก่อนแกก็ยังเป็นนักเขียนวิจารณ์ภาพยนต์ด้วย(ผ่านวิธีแบบสัญศาสตร์โครงสร้าง ซึ่งไม่ต้องรู้หรอกว่ามันคืออะไร กร๊าก)
ตอนนี้เป็นผู้บริหารเอเจนซี่โฆษณา

แต่งานสำคัญๆของแก โดยปกติระดับผู้บริหาร หรือคนทำงานทางความคิดขนาดนั้นแล้ว
มักจะไม่มีเวลามาลงมือทำจริงๆ แต่ในเมื่อเป็นนักออกแบบกราฟิก ยังไงก็ต้องมีนานๆทำบ้าง
แต่ระดับแกแล้ว งานที่แกทำมันจึงไม่ใช่งานออกแบบที่สวยเฉยๆ แต่มันก้าวข้ามพรมแดนทางการออกแบบ
ที่ยังแทบจะไม่มีใครทำ หรือนักออกแบบคนไหนกล้าทำ

นั่นคือ ปกสวยๆในเครือฟ้าเดียวกัน, วารสารอ่าน, พ็อกเก็ตบุ๊คหนังสือวิชาการในเครือนี้
อะไรพวกนี้ แกเป็นคนเหมาทำหลายเล่มเลย





รวมถึงควบคุมการผลิต ดูแลอาร์ตไดรวมๆให้ทั้งเครือนี้ หนังสือของที่นี่เลยมีมาตรฐานที่ดีมาก
จริงๆแกก็เป็นปัจเจกชนที่เป็นอิสระในตัวตนของตัวเองคนหนึ่ง
ดังนั้นข้อเท็จจริงที่ว่า แกเป็นบรรณาธิการวารสารสมานมิตร ซึ่งเป็นวารสาร
ของสวนกุหลาบ ที่เด็กจบม.6 จะทำกันก่อนจบ ออกมาในช่วงหลัง 14 ตุลา
จะถูกจัดทำขึ้นโดยประธานนักเรียนของสวนกุหลาบในปีนั้น ที่ชื่อว่า สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล
ข้อเท็จจริงนี้ อาจจะบอกอะไรเราได้ แต่ไม่ว่าจะยังไง แกก็เป็นปัจเจกชนและทำในนามของตนเอง
และมีวิถีทางของตนเองอย่างแน่ชัด

หลังจากที่ทำหนังสือเล่มนั้น ทุกคนก็แยกย้ายไปเรียนมหาลัย
ซึ่งก็แน่นอนว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นที่คนรุ่นนั้นเผชิญร่วมกันในวัยมหาลัยคือ
6 ตุลา 2519 นั่นเอง และเหตุการณ์นั้น ก็ผลิตปัญญาชนนักออกแบบกราฟิกที่ทำงานแบบนี้ออกมา







ไม่เคยเป็นที่เปิดเผยว่า ใครออกแบบโปสเตอร์ชิ้นนี้
แต่ผมไม่เคยสงสัยเลยว่า โปสเตอร์อันนี้ แกคือคนออกแบบ
จริงๆความจริงมันมาเผยเมื่อมีงานนิทรรศการโปสเตอร์การเมืองโลกที่เยอรมัน
แล้วโปสเตอร์นี้ได้เข้ารอบจัดแสดงในงานนั้น จากโปสเตอร์อื่นๆทั่วโลก(จำได้ว่าทั้งหมด 30 แบบ)
ชื่อคนส่ง คืออ.ประชา สุวีรานนท์ ก็เลยเข้าใจเดี๋ยวนั้นน่ะเอง








« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08 พ.ค. 2011, 15:44 น. โดย เก้อ » บันทึกการเข้า

I ROCK , THEREFORE I AM
โลโก้นี่เจ๋งดีนะ
บันทึกการเข้า

โอ้ว ก็สงสัยมาตั้งนานว่าใครทำ เจ๋งมากๆๆๆ
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
หน้า: [1] 2
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!