+++ นอณตพาชิม +++

[เราเป็นเช่นเราเชื่อ]

หมาสามหัวธิปไตย

อยากโดนอีกคนเหรอ  


โชว์อะดูดไม่ได้อยู่ในห้องชวนชิมนี่นะ
ไม่งั้นตูจะปักหมุดให้เลย
(คนมันบ้าอำนาจ)

โอ้ว แถวไหนของพัตนีย์ครับเนี่ย

อยู่ในซอยตรงข้ามสถานีรถไฟ(บนดิน)พัตนีย์เลยครับ

ทีคนนี้บรรยายเวอร์มะเห็นมีใครแซวเลย 

ก๋วยเตี๋ยวหลอดกุ้งน่ากินมั่กๆ 

ตูไม่ได้บรรยายเวอร์นะ 
แค่บรรยายตามความเป็นจริง 


ลองเปรียบเทียบกับอีกร้านนึงก็ได้
ร้านนี้มีชื่อว่าร้านสวนหยก อยู่ในไชน่าทาวน์
ซึ่งมีชื่อเสียงในเรื่องของติ๋มซำนานาชนิดหลากหลายมาก
อีกอย่างร้านนี้เป็นฉากในนิยายเรื่อง
ลอนดอนกับความลับในรอยจูบ
ของอนุสรณ์ ติปยานนท์(พี่อาจารย์ต้น)
ตอนที่มาเรียนต่อด้านสถาปัตย์ที่อังกฤษ
แล้วแกมาทำงานในครัวร้านนี้

เราก็คงต้องเริ่มต้นด้วยของทอดก่อนตามเคย


เป็นปอเปี๊ยะฟองเต้าหู้ไส้กุ้งปรุงรส
ข้อดีของฟองเต้าหู้คือ ความชุ่มฉ่ำของไส้ที่อยู่ข้างใน
จะถูกกักเก็บไว้ ไม่ละลายออกไปไหน
พวกปอเปี๊ยะที่กัดแล้วไส้เป็นน้ำซุปทะลัก
ก็ต้องใช้ฟองเต้าหู้ห่อก่อนแล้วค่อยใช้แป้งปอเปี๊ยะห่ออีกชั้น
แต่จานนี้ใช้ฟองเต้าหู้ล้วนๆ ทำให้ฟองเต้าหู้กรอบนอก
และไส้ข้างในชุ่มฉ่ำด้วยรสของกุ้งปรุงรสร้อนๆ
ที่เด้งหนุบหนับอยู่ข้างใน


จานต่อมาเป็นขนมกุยช่ายไส้กุ้ง


จานนี้อาจจะดูธรรมดา
แต่ไส้ที่มีเนื้อกุ้งมากกว่ากุยช่าย
ผสมผสานลงตัวกับแห้วหวานกรอบ
ทอดบนกระทะเหล็กมาร้อนๆ

จานต่อมาเป็นอาหารเวียดนาม
สั่งมาแก้อยาก นั่นคือกุ้งพันอ้อย
ปกติกุ้งพันอ้อยจะให้อร่อยต้องเอาไปย่าง
แต่ร้านนี้เอาไปทอด ก็ให้อารมณ์เหมือนกินทอดมันกุ้งห่ออ้อยแทน



อีกจานก็เป็นจานพื้นๆ ครับ
นั่นคือขนมจีบกุ้ง แต่งหน้าด้วยไข่กุ้ง

[เราเป็นเช่นเราเชื่อ]

ชอบขนมจีบกุ้ง 


ส่วนกุ้งพันอ้อย แถวนี้ทอดหมดเลย 

จานนี้เป็นจานเด็ดครับ
นั่นคือ ขนมจีบหยกเนื้อปูและหูฉลาม



เนื้อปูหวานผสมผสานกับหูฉลาม
ที่เวลาเคี้ยวจะหนุบหนับหอมยาจีน

จานต่อไปเป็นชังไห่เสี่ยวหลงเปาไส้ไข่ปลา



ติ๋มซำสไตล์เซี่ยงไฮ้มักจะสอดไส้น้ำซุป
จานนี้ก็เช่นกัน กัดปุ๊บน้ำซุปร้อนๆ หอมๆ ทะลักทั่วปาก
เคี้ยวพร้อมไปกับไส้ไข่ปลา กุ้งและหมูสับ
อร่อยจนน้ำตาไหล(เพราะร้อน  )

[มังกร]

 

กิน jet garden ที่ไทยก็ได้ 

กิน jet garden ที่ไทยก็ได้ 

ไปอาซ้อหูฉลามโลดเลยพลัม ติ๋มซำเมพที่สุดในสามโลก 

[มังกร]

โอยยย

[มังกร]

ไปเซ่เว่น กินขนมจีบก็ได้ฟระ 

ร้านสวนหยกยังไม่จบ
มาต่อกันด้วยฮะเก๋า
อันนี้ธรรมดาๆ สู้ร้านราชวงศ์จีนไม่ไ้ด้
ลูกเล็กกว่าด้วย




ต่อด้วยขนมจีบหอยเชลล์
ข้างในยัดไส้กุ้งหมูด้วย




ต่อด้วยก๋วยเตี๋ยวหลอดกุ้ง
อร่อยก็จริง แต่ก็สู้ร้านราชวงศ์จีนไม่ได้


ปิดท้ายด้วยซาลาเปาไส้หมูแดง
ไส้หมูแดงมีกลิ่นหอมของการย่างด้วยถ่านไม้
ก่อนเอามาผัดกับซอส แล้วยัดไส้ซาลาเปานุ่มนวลชวนฝัน

[เราเป็นเช่นเราเชื่อ]

ราชวงศ์จีนอะไรนั่น เซ็ทนั้นหมดไปกี่บาทไทยอ่ะป๋าณต 

มื้อนั้นตกสองพันบาทได้มั๊ง ถ้าิคิดจากค่าเงินตอนนี้
แต่ถ้าสมัยก่อนค่าเงินปอนด์สูงกว่านี้ ก็ราวๆ สามพันบาท
เวลาไปกินติ๋มซำจะดีมาก ถ้าไปกินกันหลายคน
ช่วยกันหารเฉลี่ย จะได้กินหลายอย่างเพิ่มขึ้น
แล้วราคาต่อหัวจะถูกลง


แต่ราคาอาหารกินข้าวนอกบ้านก็งี้แหละ
เพราะค่าครองชีพโดยเฉพาะค่าอาหาร
เขาสูงกว่าบ้านเราหลายเท่า
แค่แซนด์วิชง่อยๆ กากๆ ก็ราคาเป็นร้อยบาทแล้ว
แมคโดนัลด์บิ๊กแมคเซ็ท ก็สองร้อยบาท

[เราเป็นเช่นเราเชื่อ]

ไว้ถ้ามีโอกาสไปลันดั้น ไปกินกันนะ 

[มังกร]

ถ้าป๋าณตว่าง พาไปกินด้วยนะฮ้า 

[มังกร]

อันนี้ใช่ร้านที่พี่ณตเคยพาผมไปกินหรือเปล่าครับเนี่ย
หน้าตาคุ้นๆ

ส่วนร้านตรงสถานีพัตนีย์ นึกไม่ออกเลย
จะว่าไปเคยทำร้านจีนอีก 2 ที่คือไอ้ Bayee ตรงวิมเบิลดั้น
และมิสเตอร์วิง เอิร์ลสคอร์ต ผมว่าไอ้ Bayee นี่หรูพอดูเลยนะ อาหารหร่อยมาก(จากที่เอาของเหลือๆมากินบ่อยๆ)
มีนักเทนนิสดังๆมากินเต็มเลย วันที่ผมไปทำครั้งนึง มีชาราโปว่ามากินด้วย
ไม่ต้องถามนะครับว่าเจอไหม เขวี้ยงจานอยู่ในครัวอยู่