5 ก็ไม่ทันสิ โลกแตกซะก่อน
แต่จริงๆ นะ
น่าทำมาก
เขียนแบบให้ชาวบ้านทั่วไปอ่านรู้เรื่องอ้ะ 
เนี่ยแหละเป็นความตั้งใจของตูเลย
เพราะตอนเริ่มหัดกินไวน์ที่เมืองไทย
อะไรก็ไม่รู้ ไม่รู้เรื่องเลย
มีแต่คนสอนให้จำชื่อไวน์ตัวนั้นตัวนี้ มาจากเขตนั้นเขตนี้
บอกว่าไวน์ตัวนั้นเป็นอย่างนี้ ไวน์ตัวนี้เป็นอย่างนั้น
กินไวน์ไปสามสี่ปี แต่ไม่รู้อะไรเพิ่มขึ้นเลย
มาอยู่อังกฤษก็กินไวน์หลากหลายขึ้น
โชคดีที่ทำงานนั่งข้างๆ กับซอมเมอริเยร์ชาวฝรั่งเศส
ซึ่งเค้าจะพูดเรื่องไวน์ทั้งวัน
ตรงนี้ก็ได้ความรู้เพิ่มขึ้น แต่ก็ยังเป็นแบบอ๊อดๆ
นั่นคือ จำขี้ปากเขามาพูดต่อ
แต่เวลาตัวเองชิมไวน์เองก็ยังจับต้นชนปลายไม่ได้เท่าไหร่
จุดเปลี่ยนจริงๆ คือ การได้ไปชิมไวน์ในงาน London International Wine Fair
เมื่อสามปีก่อน โชคดีตอนนั้นมี connoisseur ไปด้วย
เขาก็พาไปชิม ชิมไปสงสัยอะไรก็ถามเขาตรงนั้นได้เลย
ตอนนั้นได้ชิมไวน์แทบทุกประเทศ
(จบงานนั้นลิ้นชา กินอะไรไม่รู้รสไปเป็นอาทิตย์ )
ปีที่ผ่านมา เจออาจารย์ที่เป็นมาสเตอร์ออฟไวน์(MW)
นั่นเหมือนมีคนมาทะลวงลมปราณให้
นั่นทำให้ตูกลับมาฝึกพื้นฐานของการชิมไวน์ใหม่
และเริ่มต้นเรียนรู้พื้นฐานอย่างเป็นระบบ
ตอนนี้ไอ้ที่จำๆ ขี้ปากเขามาตั้งแต่แรก
มาถึงตรงนี้ก็รู้เหตุรู้ผลแล้ว ว่าที่มาที่ไปมันเป็นยังไง
ก็นึกอยู่ว่า แล้วทำไมถึงต้องสอนกันให้มันยากนัก
เหมือนกับว่า ต้องเป็นคนมีพรสวรรค์พิเศษ
ต้องมีความรู้เยอะ ถึงจะชิมไวน์เป็น เรียนรู้เรื่องไวน์ได้
แต่อาจารย์ตูบอกว่า จะเริ่มต้นเรียนรู้เรื่องไวน์
จำเป็นต้องมีความรู้ดังต่อไปนี้นั่นคือ
1 รู้ว่า องุ่นคืออะไร
2 รู้ว่า จมูกเราอยู่ตรงไหน
3 รู้ว่า ลิ้นเราอยู่ตรงไหน
แกบอกว่าถ้าใครรู้สามข้อนี้
ก็เรียนรู้เรื่องไวน์ได้แล้ว
ยังไงก็จะทยอยโพสความรู้ที่ได้มา
ในจู๋นี้ไปเรื่อยๆ นะครับ
