หน้า: 1 2 3 [4] 5
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ขีดๆ เขียนๆ (ต่อให้เป็นเรื่องเป็นรา  (อ่าน 15948 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
[ ใครสรุปพล็อตให้หน่อยครับ ว่าตอนนีเรื่องย่อเป็นยังไงแล้ว ฮ่าๆ ฮือๆ ]
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
ระหว่างที่ผมคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องกระเป๋าหาย
ผมก็เลยสรุปได้ว่า
ทำไมวันชีวิตผมมันวุ่นวายเหลือเกิน
มวนท้อง ปวดขี้ ไปส้วม ปวดท้อง วกไปวกมาแต่กับขี้
พอจะพ้นไปกู้ชาติ ไอ้เสี่ยอู๊ด เจ้าพ่อถังขี้ก็โทรมาอีก
หรือธรรมชาติกำลังบอกผมว่า!!!

บันทึกการเข้า
 ฮือๆ~
บันทึกการเข้า

ยามเฝ้าเว็บไซต์
http://th.superbook.cbn.com/
'โอ้ว ธรรมชาติมันชวนกูไปเล่นเกมด้วยนี่เอง' ผมคิดในใจ สงสัยมันคงจะเหงาเนอะ
เกิดมาเป็นสิ่งที่ผู้คนพยายามจะทำความเข้าใจ แต่ก็เข้าใจมันไม่หมดซะที
อยู่ดีๆมาชวนกูเล่นเกมอีกต่างหาก เอ๊ะ? ว่าแต่ทำไมธรรมชาติต้องพูดภาษอังกฤษ หรือว่า..
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12 ก.พ. 2011, 17:45 น. โดย เจ๊บอสน่ะฮ่ะ » บันทึกการเข้า

지금은 소녀시대 , 앞으로도 소녀시대 , 영원히 소녀시대
[ กร๊าก กร๊าก กร๊าก]

ธรรมชาติจะเคยเรียนเมืองนอก เมืองนา แล้วร้อนวิชา เอ๊ะ..ในกระเป๋าเป้ตูมีวุ้นแปลภาษาไหมเนี่ย
ตูยิ่งโง่ประกิตอยู่ด้วย อาการท้องเสียเป็นลางบอกเหตุก่อนที่ผมจะเจอฝรั่งรึเปล่านะ จะไปถาม
หมอแมวก็ดู พี่เค้าจะไม่สะดวกหรือเปล่า เกรงใจด้วยสิ แล้วกระเป๋าตังค์ที่หายไปนี่..ใช่แล้ว หรือว่า
ที่เค้าชอบพูดกันว่า "ธรรมชาติลงโทษ.." ถ้าผมไม่เล่นเกมนี้ ผมจะถูกธรรมชาติลงโทษไหม ?
ผมเลยตัดสินใจที่จะ..

[ผมก็ตาม พล็อตเรื่องนี้ไม่ทันเหมือนกันครับพี่แอน  ฮือๆ~]
บันทึกการเข้า

ยามเฝ้าเว็บไซต์
http://th.superbook.cbn.com/
[ฮาพี่ปุก กร๊าก กร๊าก กร๊าก]
บันทึกการเข้า

อ๋อ มันเป็นแบบนี้นี่เอง  ผมคิดในใจ
บันทึกการเข้า

ล้ำลึกคนึงหาในดวงจิต ใจเคยคิดตัดสวาทมิอาจสิ้น
ดั่งก้านบัวหักกลางชลาสินธุ์ ผิว่าสิ้นไร้เยื่อยังเหลือใย

เออ  กุไม่ไปไหนแล้วก็ได้  จบ เกรียน
บันทึกการเข้า

E entao pergunta Se eu estou em paz E eu digo sim, i feel wonderful tonight
"มันไม่จบง่ายๆ อย่างนั้นหรอก"
เสียงหนึ่งดังอยู่ในจิตสำนึก เอ๊ะ หรือดังอยู่ในหัวของผมกันนะ ผมรู้ว่ามีคนพูดประโยคนี้กับผม
แต่ผมไม่สามารถหาต้นตอของเสียงนี้ได้ว่ามาจากทิศทางไหน พลันเหลียวกายหาที่มาของเสียง
ผมก็...
บันทึกการเข้า

ต๊กต๋าเปิ้นเป๋นดีไค่หัว ต๊กต๋าตัวเป๋นดีไค่ไห้
ตกใจแทบสิ้นสติ!!
คุณป้าหน้าร้านบุหรี่ หันมายิ้มมุมปาก สายตาเยาะเย้ย

"จะไปเชื่ออะไรไอ้โตนมัน สามเดือนโผล่มาที จะมาตัดจบ
้ต้องป้าสิ ของแท้ มาทุกวัน"

ณ วันนี้ หน้าห้องของผมเอง
แสงไฟจากหลอดฟลูออเรสเซ็นส์สว่างมากกว่าวันฟ้าครึ้มหลายเท่าตัว
ผมค่อยๆก้าวขามาใกล้ๆคุณป้าคนนั้น
ค่อยๆเพ่งพิศเคร้าโครงหน้าอันคุ้ยเคย








"เฮ้ย นี่มันป้าหน่อยนี่หว่า!!"
บันทึกการเข้า
"ช้างกูอยู่ไหน" ป้าหน่อยกล่าวออกมาอย่างหนักแน่นและจริงจัง
บันทึกการเข้า
ผมว่าเรื่องราวมันชักจะไปกันใหญ่
ก็ป้าหน่อยน่ะมีช้างตั้งแต่เมื่อไหร่กันเล้า.. ถ้าเป็นลุงอ๋าห์มาตามหา "ควายกูอยู่ไหน" ก็ว่าไปอย่าง
ห้วงเวลาขณะนั้นทำให้ผมเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
ผมล้วงมือเข้าไปในกระเป่ากางเกง และหยิบวัตถุชิ้นหนึ่งออกมา
มันคือสากกระเบือจิ๋วที่ผมพกติดตัวไว้ตลอดตั้งแต่ได้มันมาจากร้านขายของฝากที่อ่างศิลา ชลบุรี



มันคือโทเท็มของผม..
บันทึกการเข้า

[รอเห็นตอนมันรวมเล่ม]
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
[ อย่ารวมเลย ขอร้อง  ฮือๆ~ ]
บันทึกการเข้า


ผมเริ่มตั้งวงล้อมสายสิญจ์ เพื่อบริกรรมคาถามที่สืบทอดมาจากคุณพ่อที่ได้มาจากคุณปู่
ผมขอเอาชื่อคุณปู่เป็นเดิมพัน ผมจะปลุกเสกโทเทมของผม ออกไปหาสาเหตุที่ทำให้ผมไม่ได้ออกไปไหนซักที

จงออกมา ควายกะเบือ !!!
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
หน้า: 1 2 3 [4] 5
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!