[แหวกแนวเข้าไปเรื่อย ๆ
]
ผมรู้สึกว่าทุกครั้งที่ผมลองตะเบ็งเสียง "ซุปเปอร์ไซย่า" ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าก่อนแปลงร่าง
ทำไมตูต้องตะเบ็งเสียงด้วยนะ ขณะที่กำลังครุนคิดอย่างล่องลอยอยู่นั้น โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ผมรีบผูกผ้าเพื่อวิ่งไปรับโทรศัทพ์ที่ดังขึ้น
ผม : สวัสดีครับ ชิน พูดสายครับ (ขึ้นหน้า 3 เพิ่งจะรู้ชื่อ
)
สายปริศนา : สวัสดี รีบๆ เซ็นสัญญาให้เสี่ยเร็วๆ สิโว้ย
ผม : แต่เสี่ยอู๊ดทำผิดข้อตกลงกับทางบริษัทแล้วนี่ครับ แล้วอีก 3 วันผมก็จะเดินทางไปต่างจังหวัด
สายปริศนา : อ๋อ..แกคงกะเล็กตุกติกกับเสี่ยใช่ไหม แล้วจะได้เห็นดีกัน
ผม : อ่ะ..ไม่ใช่นะครับ..
ผมพููดยังไม่ทันขาดคำก็โดนตัดสายซะแล้ว