ขีดๆ เขียนๆ (ต่อให้เป็นเรื่องเป็นรา

[กติกา]

กติกา


เขียนอะไรก็ได้คนละ 2-3 บรรทัดตามแต่จินตนาการ เขียนต่อจากความคิดเห็นข้างบนต่อๆ กันไปเรื่อยๆ
ความยาวไม่จำกัด(แต่ขอไม่ยาวละกัน เยอะแล้วขี้เกียจอ่าน) ไม่จำกัดสไตล์การเขียนหรือแนวเรื่อง
เอาแค่ต่อกับข้างบนไปเรื่อย ๆ...




  การเดินทางมักตื่นเต้นเสมอสำหรับผม ทุกครั้งที่การเดินทางเริ่มต้นขึ้น ผมมักตรวจตราความเรียบร้อยทุกอย่าง เมื่อเริ่มต้นการเดินทาง จิตใจระล่ำระสาย ประหม่าและพรั่นพรึงในบางเรื่องราว...และจะสงบลงอย่างปกติเมื่อเวลาผ่านไปสักพัก...

[มังกร]

ผมมักจะใส่ใจในรายละเอียดก่อนการเดินทางเสมอ เพื่อให้พร้อมเจอสิ่งต่างๆ ระหว่างทางเดินทาง ในแต่ละครั้งที่ผมออกเดินทาง ไม่ใช่ทุกครั้งไปที่มีจุดหมายอย่างแน่ชัด บางครั้งระหว่างทางมันน่าตื่นตาตื่นใจกว่าปลายทางเสียอีก

[มังกร]

ก่อนการเดินทางแต่ละครั้ง ผมต้องกวาดบ้านถูบ้าน ให้สะอาดเอี่ยม เพียงเพื่อเวลาที่กลับมาแล้วบ้านจะสะอาดแวววับ
แต่นั้นอาจจะเป็นเพียงข้ออ้างของคนที่ ไม่ชอบความรู้สึกก่อนที่จะออกเดินทางมากนัก ความรู้สึกที่ไม่อยากจะออกไปเผชิญโลกใบใหม่
ผมเลียดความรู้สึกนี้ ทุกครั้งที่ผมจะต้องออกเดินทาง

[มังกร]

แต่คงไม่ใช่สำหรับการเดินทางครั้งใหม่นี้แน่ๆ การเดินทางครั้งต่อไปของผมจะเปลี่ยนวิถีเดิมๆ เหล่านั้น
จนอาจจะเรียกว่าเปลี่ยนไปตลอดกาล

ก่อนก้าวออกจากบ้าน ผมประหม่าเล็กน้อย แหงนหน้ามองฟ้า
แดดแรงผ่านก้อนเมฆสีขาวบนฟ้าสีสวย
ผมรู้สึกชื้นๆที่มือ ไม่เคยเป็นมาก่อน
ลองยกมือขึ้นมามองเส้นลายมือช้าๆ
มีคนบอกว่า มือขวาฟ้าลิขิตสินะ
แต่ผมเชื่อในมือซ้ายมากกว่า
เพราะชีวิตและการเดินทางครั้งนี้
ผมจะลิขิตมัน ด้วยตัวของผมเอง

เอาล่ะ พร้อมจะเดินทางกันแล้วใช่ไหมครับ
แต่ผมยัง ขอแว้บไปขี้ก่อน เดี๋ยวกลางทางจะลำบาก

ไหนๆ ก็เข้าไปแล้วกำลังหิวพอดี
กินไปสองก้อนอร่อยใช้ได้
ควักถุงพลาสติกในกระเป๋าออกมา
เอาไปเผื่อหิวระหว่างทางซักก้อนละกัน

ผมหมายถึง ก้อนขนมปังที่อยู่ในตู้เย็นนะครับ อย่าเพิ่งตกใจ การเดินทางของผมครั้งนี้ ผมเดินทางอย่างไม่มีแผนการณ์
ผมล็อกประตูบ้าน และ ตรวจตราความเรียบร้อยทุกอย่างเสร็จ ผมเดินออกไปหน้าหมู่บ้านพร้อมกระเป๋าเดินทางใบใหญ่
หนึ่งใบ ผมกวักเรียกรถจากคนที่ไม่รู้จัก และการเดินทางครั้งนี้ผมก็หวังไว้ว่าจะเดินทางไปเรื่อยๆ ค่ำไหนก็นอนที่นั่น...

[มังกร]

แต่อะไรๆ มักไม่เป็นใจเสมอ เมื่อการเดินทางโดดเดี่ยวของผม เริ่มต้นขึ้นที่ข้างถนนหน้าหมู่บ้าน
จู่ๆ รถกระบะคันเก่าก็จอดกึกลงตรงหน้า เมื่อประตูเปิดออกจนสุด ผู้ที่ก้าวลงมากลับเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดคนหนึ่งในชุดยีนส์ทะมัดทะแมง
เธอเอ่ยปากถามผมว่า..

[มังกร]

ห้องน้ำไปทางไหนค่ะ

ผมตอบด้วยความตื่นเต้นว่า

[มังกร]

ผมก็ไม่รู้ครับ แฮ่ก แฮ่ก ...

ผมใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ตัวเกร็ง
อย่างอื่นก็เกร็งไปด้วย

[มังกร]

ใช่ครับ ผมปวดขี้อีกแล้ว

ผมอยากจะร้องไห้
หลายครั้ง ผมพยายามจะทำอะไรดีๆ
หลายครา ผมคิดจะเริ่มต้นใหม่
แต่สุดท้ายก็เจอขี้ผจญทุกที