เช้าแล้ว..มาสาธยายต่อค่ะ
ว่าด้วยการอยู่ต่างแดนค่าครองชีพแพงแสนแพง โดยเฉพาะที่หลับที่นอนถือว่าเป็นค่าใช้จ่ายหลักๆเลย
เด็กกระเหรี่ยงอย่างเราๆ ดิ้นรนทำงานด้วยเรียนด้วย บางคนหัวการค้าก็คิดหารายได้เสริมด้วยการไปเช่าบ้านเช่าห้องพักจากเอเจนท์เพื่อนำมาปล่อยเช่าอีกที พี่สาวปาล์มก็เป็นหนึ่งในนั้นประเด็นที่ทำคือ อพาร์ตเมนท์ที่พักอยู่เค้าให้ที่จอดรถห้องละคันเท่านั้น ครั้นจะไปเช่าที่จอดรถคิดดูในระยะยาวมันก็เป็นเงินก้อนที่มากเอาการ เลยคิดว่าหาเช่าห้องในอพาร์ทเมนต์เดียวกันดีกว่าเราจะได้ไม่ต้องเสียค่าจอดรถ แล้วเด็กที่ร้านก็จะได้มีที่พักในราคาไม่แพง ไม่ต้องอยู่กันแออัดด้วย
คืออพาร์ทเมนต์ในเมืองนอกโดยทั่วไปนับว่าเป็นสลัมดีๆนี่เอง สภาพดีกว่าที่พักbackpackerนิดหน่อย
ยูนิตนึงมักอยู่กันประมาณ7-12คน โดยแบ่งเป็นประมาณ...
- master room แชร์กัน 3-4คน
- second room แชร์กัน 2-4คน
- sunny room หรือบางบ้านอาจเป็น study room อยู่กัน 1-2คน
- living room แชร์กัน 1-3คน <-----อ่านไม่ผิดหรอก มันคือห้องนั่งเล่นนั่นแหละ เอาม่านมากั้นๆแบ่งเป็นห้องให้พอยัดเตียงได้ก็นับว่าเป็นที่ซุกหัวนอนได้แล้ว
ที่จริงมันมีกฎนะว่ายูนิต2ห้องนอนจะอยู่ได้ไม่เกิน4คน ยูนิต3ห้องนอนอยู่ได้ไม่เกิน5-6คน ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัยในการใช้ลิฟท์ของตึก
แต่ที่เป็นมันเกิดจากค่าเช่าที่แพงแสนแพง+คนส่วนมากต้องการอยู่แบบประหยัด+หลายคนจะทำเรื่องเช่าโดยตรงกับเอเจนท์หรือเจ้าของบ้านก็ลำบาก เพราะต้องแสดงฐานะทางการเงินที่ดูน่าเชื่อถือ ประกอบกับเอกสารมากมาย
โดยทั่วไปค่าห้อง3ห้องนอน2ห้องน้ำ1จอดรถในตัวเมืองซิดนีย์จะตกราวๆ $700-$1,000ต่อสัปดาห์
ถ้าจะเช่ากับเอเจนท์โดยตรงต้องมีเงินไปวางมัดจำ+จ่ายล่วงหน้าประมาณ6-8สัปดาห์ คำนวนออกมา..ติ๊ดๆๆๆ....$4,200-$8,000
โอ้วแม่เจ้าเด็กทั่วไปใครจะมีปัญญาจ่ายได้อย่างนั้น
แต่ก็ยังมีส่วนนึงที่ทางบ้านมีฐานะ ส่งเงินมาsupportได้เพื่อให้ลูกอยู่กันชิวๆ....จัดว่าเป็นส่วนน้อยละกัน
วกเข้ามาที่ปัญหานังเจ......
หลังจากพิสูจน์อะไรๆเป็นที่เรียบร้อย ปาล์มกับพี่สาวกลับเข้าไปห้องนั้นอีกครั้ง
กลับมาแล้วจะมาเอาห้องพี่หรอ
ป่าวค่ะ
....พี่สาวปาล์มไม่ตอบ แต่เดินเลยไปหาพี่แบงค์(เพื่อนร่วมงานที่อยู่บ้านนั้น)
...นังเจมองตามด้วยสายตาแปลกใจ
พี่สาวปาล์มคุยกับพี่แบงค์แป๊บนึงก็ออกมาคุยกับนังเจ
คืองี้นะคะ พี่ทำบ้านเช่าก็จริง แต่พี่ไม่ได้ทำเป็นธุรกิจเอากำไรอะไรมากมาย คนที่อยู่บ้านนี้ส่วนมากก็เป็นเพื่อนกันทั้งนั้น พี่อยากให้เค้าอยู่กันแบบสบายใจ
นี่พวกพี่เซตฉากมาเทสต์เจหรอ
(อ้าวนังนี่จะโบ้ยมาเป็นความผิดตูใช่มั้ย)
เจไม่ว่าไม่โกรธอะไรนะที่พี่มาเทสต์เจ เจเข้าใจ
พี่ไม่ได้เทสต์อะไรเจทั้งนั้น เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะ เจย้ายเข้ามาได้ไม่กี่วัน เจก็พาคนนั้นคนนี้มาดูห้องทำเหมือนเป็นบ้านเจ เปิดให้ดูห้องนั้นห้องนี้ ซึ่งพี่ว่ามันไม่สมควร คนที่อยู่ด้วยเขารู้สึกไม่ปลอดภัย
อ้าว...แต่เจก็โทรบอกพี่เปิ้ลทุกครั้งนะครับ เจบอกน้องเค้าทุกครั้งด้วย
เจบอกแค่ครั้งเดียวแล้วพาคนนอกเข้ามาตั้ง3กลุ่ม มาเปิดบ้านดู3ครั้ง แล้วเปิดห้องคนอื่นให้ดูด้วย
ยังงี้ไงที่เจบอกพี่เปิ้ลว่าเจจะไปเมลเบิร์นคัพเดือนนึงนะ และระหว่างที่ไม่อยู่เพื่อนเจจะมาอยู่แทน ซึ่งเพื่อนเจเค้าจะมาอยู่เป็นคู่ถูกมั้ยครับตามที่เจแจ้งพี่เปิ้ลไป เจคิดว่าถ้าได้คนที่มาอยู่แทนเจแค่คนเดียวก็คงจะดี มันจะได้ไม่วุ่นวายอะไร ก็พอดีน้องปาล์มติดต่อมาเจก็ให้น้องเขามาดู
(เออ..นังนี่โง่ด้วยเว้ย ยังดูไม่ออกว่าตูกับพี่เปิ้ลเป็นพี่น้องกัน)
ประเด็นไม่ใช่ตรงนั้น เอาเป็นว่าพี่ปรึกษากับทุกคนในบ้านนี้แล้ว พี่เอาความรู้สึกสบายใจของคนในบ้านเป็นหลักนะ เจแจ้งว่าจะไปเมลเบิร์นวันจันทร์ใช่มั้ยคะ พี่จะขึ้นเงินถึงแค่วันอาทิตย์ที่เจอยู่ พี่คิดเอาตามจริงที่เจพักอยู่อาศัยไม่เอาเปรียบกัน
อ้าว...แล้วข้าวของเจจะเอาไปไว้ที่ไหน เจตั้งใจจะอยู่ที่นี่จริงๆถึงได้ขนของมามากมาย ขนวันเดียวไม่หมดพี่ก็เห็น เนี่ยแล้วเจทำผิดอะไรเจจะไปเมลเบิร์นก็บอกตามตรง
คุณจะไปอยู่ไหนก็เรื่องของคุณค่ะ
พูดอย่างนี้เจเสียใจนะ เจทำผิดอะไร เจบอกน้องปาล์มตามตรงทุกอย่างว่าเจคิดค่าห้องอย่างนี้ๆนะ คือพี่เปิ้ลเข้าใจใช่มั้ยว่าเจไม่ได้รวยมีเงินก้อนมาจ่ายได้ในช่วงที่เจไปเที่ยว เจก็ต้องหาคนมาสวมแทนเพื่อกลบช่วงที่เจไม่อยู่ แล้วทีนี้ในเชิงธุรกิจเจก็อยากได้ค่าตบแต่งนิดหน่อยก็เป็นธรรมดา
ตบแต่งอะไรของคุณ "ตู้เสื้อผ้าอย่างดี ฟูกที่นอน ทีวีนั่นนู่นนี่ของเจ....ของคุณหรอ ตู้เสื้อผ้า โต๊ะทีวี ชั้นวางของ ฟูกที่นอนของพี่เปิ้ลทุกอย่าง ทีวีก็ของเอที่อยู่second room" ..........ของขึ้นอารมณ์เดือดปุดๆเลยตู
------------------------แล้วพี่สาวคนโตก็โผล่เข้ามาช่วยไกล่เกลี่ย------------------------
มันอะไรยังไง
คืองี้นะเจแค่หาคนมาพักในช่วงที่เจไม่อยู่
หาคนมาพักโดยที่ค่าห้องเปิ้ลเก็บเจ150 เจเอาไปปล่อยต่อ ถ้าอยู่คนเดียวคิด 175 สองคน210 เนี่ยนะ
ก็อย่างที่เจบอกไงครับ คิดในแง่ธุรกิจเจก็อยากได้อะไรนิดหน่อยพอเป็นค่าผ้าม่าน
(อ้าวอิหอย...ตะกี๊ของแต่งห้องมันเยอะกว่านี้นะ ตอนนี้ลดเหลือแต่ผ้าม่านแล้วหรอ)
ประเด็นมันคือว่าการที่เจพาคนนอกเข้ามาโดยไม่บอกกล่าวเจ้าของบ้านพี่ว่ามันไม่ถูก คนในบ้านเองเค้าก็จะรู้สึกไม่ปลอดภัย
เจแจ้งพี่เปิ้ลแล้วนะ บอกคนในห้องนี้ด้วย
เจพาคนเข้ามาก่อนแล้วค่อยโทรบอกเปิ้ลและคนอื่นๆถูกมั้ยคะ ซึ่งมันทำให้คนอื่นรู้สึกไม่ดี เขารู้สึกไม่ปลอดภัย พี่กับปาล์มไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับเรื่องนี้ ฉะนั้นแล้วการตัดสินใจสุดท้ายอยู่ที่พี่เปิ้ล
ก็เอาอย่างนี้ ตามที่พี่บอกว่าพี่ให้อำนาจการตัดสินใจกับผู้อยู่อาศัยเป็นหลัก แม้ว่าจะไม่มีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเลยพี่ก็ต้องถามคนในบ้านอยู่ดีว่าสมาชิกใหม่ที่เข้ามาอยู่เป็นอย่างไร แฮปปี้กับเขามั้ย ซึ่งทุกคนลงความเห็นว่าเขาไม่สบายใจที่จะอยู่กับเจ
กระทันหันอย่างนี้แล้วเจจะขนของไปไว้ไหน ต้องบินไปเมลเบิร์นแล้วด้วย
ก็ไปอยู่ห้องsecondกับเพื่อนตามที่คุณอ้างมาสิ
เจไม่รู้เจทำผิดอะไร แล้วทำไมน้องปาล์มต้องโกรธเจขนาดนี้ พูดแรงขนาดนี้ เจเสียใจนะ พี่ให้คนมาเซ็ตฉากอย่างนี้ เทสต์เจ เจไม่โกรธอะไรนะ เจเข้าใจ
(อ้าว...อีกแล้วพยายามโยนขี้ให้ตูใช่มั้ย)
คุณบอกเองว่าถ้าปาล์มจะอยู่long termก็ได้ เพราะคุณก็ไม่แน่ใจว่าจะอยู่เมลเบิร์นนานแค่ไหนอาจจะสามเดือน ทั้งที่คุณแจ้งพี่เปิ้ลว่าไปเดือนเดียวด้วยซ้ำ
คืออย่างนี้ไงครับ ว่ากันตามธุรกิจ เจก็ต้องพูดให้น้องปาล์มรู้สึกว่าตัวเป็นเป็นชอยส์ที่มีโอกาสถูกป่าวครับ แล้วทีนี้พอถึงเวลาเดือน เดือนครึ่ง เจก็แจ้งกับน้องปาล์มว่าไม่ได้นะต้องย้ายออกเพราะเจ้าของบ้านไม่ยอม เจต้องย้ายกลับเข้ามา
(อีนี่เลวโดยเนื้อในเลยนี่)
เนี่ยแล้วมาบอกกับเจกระทันหันอย่างนี้เจจะทำยังไง เจตั้งใจจะอยู่ที่นี่จริงๆ พี่ก็เห็นเจแต่งห้องมากมาย
(ผ้าม่านผืนเดียวของเมิงเนี่ยนะ)
ยังไงเจก็ต้องกลับมาอยู่ที่นี่อยู่แล้ว เจต้องเรียน เจตั้งใจจะอยู่ที่นี่ระยะยาวจริงๆ เจถึงได้ซื้อโน๊ตบุค ลงทุนซื้อของมากมาย พี่จะให้เจเอาของไปไว้ไหน จะให้จ่ายค่าเช่าสองที่ทั้งที่นี่และเมลเบิร์นเจก็ไม่ไหว ไม่ได้รวยมีเงินถุงเงินถังจากไหน เราคนไทยด้วยกัน.......บลาๆๆๆๆ......
ได้เวลาที่ทุกคนต้องไปทำงานแล้ว เอาเป็นว่าพี่คิดเงินเจวันต่อวัน เอาตามจริงที่เจพักอยู่ เจคืนกุญแจพี่วันไหน พี่จะคืนเงินมัดจำทั้งหมดให้กับเจ
ถ้าพี่ตัดสินอย่างนั้นแล้วก็ต้องตามนั้น แต่เจไม่เข้าใจว่าเจทำผิดตรงไหน เจขอโทษที่ทำให้น้องปาล์มโกรธ เจยังงงอยู่นะว่าทำอะไรให้น้องไม่พอใจ
ไม่ได้โกรธหรอกค่ะ แค่หงุดหงิด พี่สาวปาล์มเขาดีเกินไป...แค่นี้ดีกว่าต้องไปทำงานแล้ว
----------------------จบ-----------------------------
ไม่รู้เขาจะจำกับเรื่องนี้มั้ย หรือจะตามไปกินค่าน้ำค่าหัวคิวอะไรกับใครที่ไหนอีก........คนอย่างนี้ก็มีหน้าด้านจริงๆ ให้ตายสิ
