กรณีปลั๊กเนี่ยเป็นจัดๆ ตอนมัธยมครับ
ตอนนี้ไม่สนครับ ที่ตูชอบเพราะตูจะชอบ ไม่เกี่ยวกะใครจะฮิตหรือไม่ฮิต ฮิตเหรอๆ ฮิตเลอร์ เลย
เป็นตอน ม.ต้นเหมือนกัน ก็น่าตลกนะ
จริงๆไอ้แนวไม่แนว ถ้าพยายามมากไป มันจะยิ่งตลก ยิ่งเฟค
คำถามนี้เค้าเลิกถามกันมานานแล้วนี่นะ แต่ตอนผมเรียนนี่
คำถามนี้มันจัดมาก เพราะเป็นช่วงแรกที่มีคำว่าแนวเกิดขึ้น
ทั้งที่คนแถวนั้นก็ทำตัวแบบนั้นมานานเป็นปกติ อยู่ดีๆก็เกิดคำถามนี้มาได้ยังไงไม่รู้
ยกตัวอย่างเรื่องนึง มีเพื่อนในห้องคนนึงเขียนคอลัมน์วิจารณ์เพลงในิตยสารเครือเด็กแนวอินดี้เล่มนึง
แล้วมีครั้งนึง มันเลือกเขียนอัลบั้มของวง N.I.N. หรือ เทร็นท์ เร็ตชเนอร์
พอเอาไปส่ง บก.ให้เปลี่ยน บอกว่ามันนอกกระแสเกินไป มันเล่าให้ผมฟังยั้งนั้นแล้วผมก็ต้องตกใจ
เพราะว่าเทร็นต์ เร็ตชเนอร์เนี่ย เคยถึงขนาดถูกจัดอันดับผู้ทรงอิทธิพลในโลกในช่วงยุค 90 ที่จัดโดยไทมส์เลยนะ
เป็นต้นแบบนึงของวงการดนตรีโลกเลย มันนอกกระแสตรงไหนฟะ
แต่ก็นั่นแหละครับ ถ้าเราจะมามัวคิดว่าอันไหนนอกกระแส ในกระแส
ของงี้มันต้องอิงบริบท เพลงของ Snow Patrol โคตรเท่ ในอังกฤษผมก็เห็นเปิดในร้าน 1 Pound Shop
คือร้านในห้างขายของกะโหลกกะลาทั่วไป แล้วทีนี้เราจะบอกว่าอะไรเท่ อะไรอยู่ในกระแส นอกกระแสได้อีกล่ะ
เราก็ไล่ตามได้แค่เงาของความเท่เรื่อยไปนั่นแหละ จนกว่าเราจะหยุดไล่ตามเงาแล้วมองหาสิ่งที่เราต้องการเจอจริงๆ
แต่ก็นั่นล่ะครับ ผมยังเชื่ออยู่ว่า ของยังงี้
ถ้าเราไม่ได้เกิดมาเป็นงี้ ให้ตายมันก็ไม่เป็น
มันไม่ใช่แค่เรื่องการฟังเพลงหรือรสนิยมละ มันเป็นเรื่องของคน
